สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 604

“ผมรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว” เยี่ยเจิ้นถิงคลายความสงสัยให้เธอทันที จากนั้นก็ขมวดคิ้วและถามออกไปด้วยความโกรธ “คุณเป็นหมูหรือ เรื่องใหญ่ขนาดนี้ ทำไมไม่บอกผม ปิดบังผมแล้วไปหาทางรักษาเอง?”

“...”

เฟิงเชียนเสวี่ยมองไปที่เขาด้วยความตะลึงและพูดอะไรไม่ออก

“ทำไมถึงไม่บอกผม” เยี่ยเจิ้นถิงจับไปที่ใบหน้าของเธอและกัดฟันพูดด้วยความโกรธเคือง “คุณคิดว่าผมแก้ปัญหาไม่ได้หรือ”

“ไม่ใช่นะ...” เฟิงเชียนเสวี่ยส่ายหน้า

“ถ้าอย่างนั้นเป็นเพราะอะไรล่ะ” เยี่ยเจิ้นถิงโมโหมาก “กลัวว่าจะทำให้ผมลำบาก? กลัวว่าจะพัวพันถึงผม?”

เฟิงเชียนเสวี่ยไม่ได้พูดอะไรออกมา ทำเพียงแค่ก้มหน้าลงเท่านั้น

“ยัยบื้อ!” เยี่ยเจิ้นถิงกอดเธอแน่นและกัดไปที่ไหล่ของเธอด้วยความโกรธ

“เจ็บ!” เฟิงเชียนเสวี่ยร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

“เจ็บก็ถูกแล้ว เจ็บจะได้ทำให้คุณมีบทเรียน!”

เยี่ยเจิ้นถิงทั้งโกรธทั้งร้อนใจทั้งรู้สึกผิด...

“ที่แท้ที่คุณเลือดกำเดาไหล ไม่ได้เป็นเพราะทำเรื่องแบบนั้นมากเกินไป แต่เป็นเพราะพิษ ที่แท้ที่คุณตื่นขึ้นมากลางดึกไม่ได้เป็นเพราะฝันร้าย แต่เป็นเพราะทรมานจนตื่นขึ้นมา ที่แท้ทุกครั้งที่คุณหลบอยู่ในห้องน้ำ เป็นเพราะกำลังอดทนกับพิษที่กำลังออกฤทธิ์อยู่...”

เขาคิดถึงความเจ็บปวดที่เธอต้องแบกรับในช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ก็รู้สึกเกลียดตัวเองมาก เกลียดจนอยากจะบีบคอตัวเองให้ตาย

“ไม่เป็นไรแล้วค่ะ หมอหัวหาวิธีการรักษาได้แล้ว” เฟิงเชียนเสวี่ยปลอบใจเขาอย่างปวดใจ “หลังจากรักษามาหลายวัน ฉันก็ดีขึ้นมากแล้ว เพียงแต่ว่าต้องทำการรักษาต่อไป ไม่นานก็จะหาย...”

“ตอนนี้หมอหัวยังอยู่ในอาการโคม่าอยู่” เยี่ยเจิ้นถิงพูดขัดเธอ เขาขมวดคิ้วและพูดขึ้น “อาการเขาสาหัสมาก ไม่รู้เลยว่าจะฟื้นขึ้นมาเมื่อไร”

“หะ?”

เฟิงเชียนเสวี่ยเบิกตากว้างราวกับถูกฟ้าผ่า

ไม่ง่ายเลยกว่าจะมีความหวังขึ้นมาได้ ตอนนี้ความหวังนั้นแตกสลายไปอีกแล้วหรือ

อีกทั้งยังพัวพันไปถึงหมอหัวอีก!

“ทำไมมีเรื่องอะไรแล้วไม่บอกผม” เยี่ยเจิ้นถิงอดรู้สึกเสียใจขึ้นมาได้ได้ “ถ้าผมรู้ก่อนหน้านี้ เรื่องคงไม่กลายเป็นแบบนี้”

“อย่าโทษเธอเลยค่ะ ตอนนั้นคงไม่มีใครคิดถึงหรอกค่ะว่าฉันจะถูกวางยา” เฟิงเชียนเสวี่ยช่วยพูดแทนเหลยอวี่ “ตอนนี้แก้ปัญหานี้ก่อนดีกว่านะคะ”

“คืนนี้พักผ่อนให้ดี พรุ่งนี้เริ่มรักษาต่อจะต้องดีขึ้นแน่นอน”

เยี่ยเจิ้นถิงลูบหน้าเธออย่างอ่อนโยน

“อื้ม” เฟิงเชียนเสวี่ยพยักหน้า

“นอนเถอะ” เยี่ยเจิ้นถิงกล่อมเธอนอนหลับ จากนั้นก็ออกไปอย่างรีบร้อน

หลังออกมาจากห้องคนไข้ เขาก็ออกคำสั่งเสียงแข็ง “บอกทุกคน จับหญิงบ้าคนนั้นมาให้ฉันเดี๋ยวนี้!”

“คุณชายเยี่ย...”

“เดี๋ยวนี้ ตอนนี้ ไปจัดการซะ!”

“ครับ!”