สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1085

ไม่มีใครเชื่อคำพูดนี้

คนรอบๆ ไม่เชื่อ

เสี้ยวไคเฟิงเองก็ไม่เชื่อ

เขาคนเดียวจะทำลายหมู่บ้านราชาสมุนไพรได้หรอ?

ล้อเล่นรึเปล่า?

หมู่บ้านราชาสมุนไพรเป็นการดำรงอยู่ที่น่ากลัวสำหรับพรรคโบราณเช่นกัน

การทำลายหมู่บ้านราชาสมุนไพรของหลินหยางนั้นทำให้คนรู้สึกเกินจริง ตอนนี้เขามาบอกกับคนอื่นอีกว่าเขาจัดการหมู่บ้านราชาสมุนไพรได้ด้วยตัวคนเดียว

ใครจะรับได้?

"เหอะๆ หมอเทวดาหลิน คุณอยากทำให้พวกเรากลัวงั้นหรอ? คุณคิดว่าพวกเราเป็นเด็กสามขวบหรอ? คิดว่าพวกเราจะเชื่อคำพูดไม่จริงพวกนี้หรอ? ความแข็งแกร่งอย่างคุณไม่เพียงพอที่จะทำลายหมู่บ้านราชาสมุนไพรได้ ต้องมีพลังเบื้องหลังของคุณที่ช่วยคุณอย่างแน่นอน! หมอเทวดาหลิน ผมจะให้โอกาสคุณ บอกพลังเบื้องหลังของคุณมา ได้ยินไหม? ไม่งั้นอย่าหาว่าผมไม่ให้เกียรติคุณ!" เสี้ยวไคเฟิงตะโกน

อย่างไรก็ตาม...หลินหยางส่ายหน้าอีกครั้ง

"ผมบอกแล้วว่าผมไม่มีพลังเบื้องหลังอะไรทั้งนั้น และเหตุผลที่คุณคิดว่าพลังของผมไม่เพียงพอที่จะทำลายหมู่บ้านราชาสมุนไพรก็เพราะ...คุณไม่รู้จักผม!"

"คุณพูดอะไร?"

เสี้ยวไคเฟิงขมวดคิ้ว เดินเข้าไปจะทำให้หลินหยางเจ็บปวด

แต่ในเวลานี้ จู่ๆ หลินหยางก็เงยหน้าขึ้นมา มือที่อ่อนแอของเขาค่อยๆ กดไปยังจุดต่างๆ บนร่างกายของตัวเอง

"ไม่ดีแล้ว!"

สีหน้าของเสี้ยวไคเฟิงเปลี่ยนไป เขารีบขยับแขนทั้งสองเพื่อต่อยหมัดพิษ

แต่ในครั้งนี้หลินหยางลดลง กำหมัดและต่อยกระแทกหมัดของเสี้ยวไคเฟิง

ปัง!

ทั้งสองหมัดปะทะกัน

หมอกพิษจำนวนมากระเบิดออกมาและพิษจำนวนมากก็กระเด็นออกมา

หลินหยางถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่นพิษและพิษเหลวๆ อีกครั้ง แต่เขาไม่ได้ขยับและไม่มีอะไรผิดปกติ

ในทางกลับกัน เสี้ยวไคเฟิงก้าวถอยหลังครั้งแล้วครั้งเล่า ร่างกายของเขาสั่นเทา

หลังจากยืนนิ่งๆ คนข้างๆ มองเขาอย่างละเอียด พวกเขาก็เห็นว่าแขนของเขาสั่นเล็กน้อย

"หืม?"

คนพรรคโบราณมองเข้าไป

ทุกคนส่งเสียงอุทานออกมา

"หลังจากโดนพิษเข้าไป คุณยังเคลื่อนไหวได้อีกหรอ...หมอเทวดาหลิน คุณนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ แต่ผมไม่คิดว่าคุณจะสามารถแก้พิษของผมได้! ถ้าคุณยังคงต่อสู้กับร่างกายที่เป็นพิษของคุณ พิษเหล่านั้นจะต้องซึมซาบเข้าสู่ร่างกาย อวัยวะภายใน เนื้อ และไขกระดูกของคุณอย่างแน่นอน เมื่อสารพิษได้ซึมซาบเข้าสู่ส่วนลึกของร่างกายคุณจนหมด คุณก็ไม่ต้องทำอะไรและนอนรอความตายเถอะ! ยิ่งคุณต่อสู้ต่อไป คุณก็จะตายเร็วมากเท่านั้น!" เสี้ยวไคเฟิงหัวเราะอย่างเยือกเย็น หรี่ตาและมองหลินหยาง

"พิษหรอ?"

หลินหยางหยุด ยกแขนทั้งสองขึ้น มองไปที่ฝ่ามือและแขนที่มืดมิด และเงียบไป

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหน

"พิษของคุณ...เมื่อเทียบกับพิษของหมู่บ้านราชาสมุนไพรแล้ว ใครร้ายกาจกว่ากัน?" หลินหยางถาม

"เหอะ พิษของหมู่บ้านราชาสมุนไพรมีอะไรดี? พิษทั้งหลายของผมไม่มีแม้แต่ยาแก้พิษ! เหตุผลที่ท่านผู้นำคนนั้นเชิญชวนให้ผมเข้าร่วมหมู่บ้านราชาสมุนไพร ก็เพราะเขาโลภและต้องการพิษชั้นสูงเท่านั้นแหละ!" เสี้ยวไคเฟิงพูดด้วยเสียงหัวเราะ

"งั้นคุณรู้จักพิษของผมไหม?" หลินหยางถามขึ้นมาทันใด

เมื่อคำพูดนี้ดังขึ้น รอยยิ้มของเสี้ยวไคเฟิงก็แข็งทื่อ

"พิษของคุณหรอ? เหอะ ได้สิ ผมเองก็อยากจะลองดูเหมือนกันว่าทักษะพิษของหมอเทวดาหลินเป็นยังไง! ดูว่าทักษพิษของผมจะร้ายกาจหรือของคุณจะร้ายกาจกันแน่!" เสี้ยวไคเฟิงกระแทกเสียง เมื่อพูดจบ เขาก็ทำท่าต่อสู้

แต่ในเวลานี้ จู่ๆ หลินหยางก็พูดขึ้นมา: "คุณไม่ใช่ลองไปแล้วหรอ?"

เสี้ยวไคเฟิงผงะ: "คุณหมายความว่าอะไร?"

หลินหยางไม่พูดอะไร กวาดสายตามองบนร่างกายของเสี้ยวไคเฟิง

เสี้ยวไคเฟิงสับสน

จากนั้นเขาก็ตระหนักอะไรได้ สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปและเปิดชุดของเขาขึ้น

และพบว่ามีรอยพิษที่หมือนใยแมงมุมปรากฏขึ้นที่หน้าอกของเขา!

รอยพิษเหล่านี้เป็นเหมือนเส้นสีน้ำเงินทั่วหน้าอกเหมือนมือที่ปิดหัวใจ

"อ๊า?"

นี่คือการต่อสู้ระหว่างผู้ปราดเปรื่อง

คนรอบๆ มอง

เขาจะแพ้ไม่ได้และไม่สามารถถอยได้

"ผมแนะนำว่าคุณยอมแพ้จะดีกว่า พิษที่คุณโดนจะคร่าชีวิตของคุณ ถ้ายังสู้ต่อไปมันจะยิ่งทำให้คุณตายเร็วขึ้นเท่านั้น!" หลินหยางส่ายหน้า

"เหอะ ผมโดนพิษและคุณไม่โดนพิษหรอ? ในเวลานี้ใครจะถอย ใครจะแพ้! ก็ดูกันว่าใครสามารถทนได้นานกว่ากัน" เสี้ยวไคเฟิงหัวเราะ

"พิษของคุณ? ไม่ได้เรื่อง!"

"อวดดี! ผมไม่เชื่อ!"

เสี้ยวไคเฟิงตะโกนและพุ่งเข้าไปทางหลินหยาง

แต่คราวนี้หลินยหางไม่ได้เข้าใกล้เขาอีก เขาหยิบเข็มเงินออกมาและแทงไปบนร่างกาย จากนั้นก็โบกมือไปทางเสี้ยวไคเฟิง

พัฟั พัฟ!

แสงเงินทั้งสองวาบขึ้นมา

เสี้ยวไคเฟิงหลบทันใด

แต่เมื่อเขาเพิ่งจะหลบเข็มเงินทั้งสองนั้น เข็มเงินอีกสองเข็มก็แทงเข้าที่หน้าอกเขา

ปรากฎว่าเข็มเงินสองอันก่อนหน้านี้เป็นเพียงกลลวง และการเคลื่อนไหวขั้นสุดท้ายคือเข็มเงินสองอันถัดมา

เข็มเงินเจาะเข้าไปในร่างกาย แต่มันไม่ได้ทำลายการทำงานของเสี้ยวไคเฟิง

แต่พวกมันกระตุ้นพิษในร่างกายของเสี้ยวไคเฟิง

พัฟ!

เสี้ยวไคเฟิงกระอักเลือดออกมาทันที ความเจ็บปวดจากหัวใจก็ดังออกมาจากหน้าอกของเขา เขาเซ และเกือบจะล้มลงกับพื้น

เมื่อมองไปที่หลินหยางอีกครั้ง เขาใช้เข็มเงินจิ้มนิ้วของเขาเพื่อนำพิษออกมา

สารพิษในร่างกายของเขาล้นออกมาจากรอยบาดที่นิ้ว เลือดสีดำหยดลงที่พื้น และผิวของหลินหยางค่อย ๆ ฟื้นตัว

สถานการณ์กลับกัน

คนรอบๆ มองด้วยความอึ้ง