สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1096

"คุณรนหาที่ตายเหรอ? คุณเข้าไปสามารถช่วยเขาฆ่าสิบคน ร้อยคน แต่คุณฆ่าคนนับพันนับหมื่นได้หรือเปล่า? ไม่กลัวพวกเขาสับคุณเป็นชิ้นเหรอ?" ปิงชางจุนพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

"เรื่องนี้…" โชหมิ่งอ้าปาก ไม่รู้ควรจะพูดยังไงดี

"ถึงเป็นแบบนั้นก็เถอะ ถ้าผมเป็นคุณ ผมจะรีบแจ้งคนของหยางหัว ให้พวกเขามาช่วยสนับสนุน ถ้าหากมีข้อผิดพลาดอะไรเกิดขึ้น อย่างน้อยก็สามารถช่วยหมอเทวดาหลินไปจากที่นี่" ปิงชางจุนพูด

โชหมิ่งได้ยินแล้วพยักหน้า "สิ่งที่ท่านปิงชางจุนพูดถูกต้อง ฉันวู่วามมันเกินไป ฉันจะไปแจ้งคนของหยางหัวเดียวนี้"

"ช้าก่อน"

"คุณมีอะไรจะกำชับอีกหรือเปล่า?"

"อาศัยหยางหัวอย่างเดียวรับมือคนของพรรคโบราณไม่ได้แน่นอน พรรคโบราณขนสมาชิกอาวุโสและยอดฝีมือทุกคนมาจนหมด เห็นได้ชัดว่าพวกเขาต้องการฆ่าหมอเทวดาหลินให้ตาย หยางหัวในปัจจุบันตกอับลงอย่างมาก จะเป็นคู่ต่อสู่ของพรรคโบราณได้ยังไง? ตามที่ผมดู คุณจำเป็นต้องรวบรวมกองกำลังจากทุกที่มาจัดการพรรคโบราณ ถึงสามารถสร้างโอกาสให้หมอเทวดาหลินหนีเอาชีวิตรอด ไม่อย่างนั้น…ไม่สามารถแก้วิกฤตในปัจจุบัน!"

"เรื่องนี้…ท่านปิงชางจุน ฉันจะเชิญกองกำลังจากทั่วสารทิศมาช่วยแก้วิกฤติครั้งนี้ยังไง?" โชหมิ่งหรี่ตาลง พูดอย่างไร้เรี่ยวแรง

หลังจากหมู่บ้านราชาสมุนไพรถูกทำลาย เธอเป็นเพียงบุคคลเล็กคนคนหนึ่ง จะไปมีความสามารถแบบนั้นได้อย่างไร?

"คุณเป็นคนของหมู่บ้านราชาสมุนไพรไม่ใช่เหรอ?"

"ใช่…หมอเทวดาหลินเป็นคนตรงไปตรงมา มีจิตใจเมตตาช่วยเหลือทุกคนบนโลก ฉันนับถือเขามาก หลังจากติดตามเขาแล้วหันกลับไปมองหมู่บ้านราชาสมุนไพรที่ทำแต่เรื่องเลวทราม มันแตกต่างกันราวฟ้ากับดิน"

"ยังไม่ต้องพูดถึงเรื่องชั่วที่หมู่บ้านราชาสมุนไพรเคยทำก่อน ครั้งนี้ อย่างน้อยมันสามารถช่วยคุณ หรือพูดอีกอย่างคือช่วยหมอเทวดาหลิน!"

"ช่วยยังไง?"

"คุณรีบสั่งให้คนของหยางหัวไปปล่อยข่าว บอกว่าวิชาแพทย์และมรดกการสืบทอดทุกอย่างของหมู่บ้านราชาสมุนไพรตกอยู่ในมือของหมอเทวดาหลิน หลังจากฆ่าหมอเทวดาหลิน ก็จะได้รับการสืบทอดทั้งหมดของหมู่บ้านราชาสมุนไพร!"

"แบบนี้…มันจะมีประโยชน์เหรอ?"

"คุณใช้สถานะของหมู่บ้านราชาสมุนไพรปล่อยข่าว มันต้องได้ผลแน่นอน! คนอื่นไม่เชื่อหมอเทวดาหลิน ไม่เชื่อกงซุนต้าหวง แต่ต้องเชื่อคุณแน่นอน!"

"ได้!"

โชหมิ่งกัดฟัน รีบหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาฉงจี้เทียน

ปิงชางจุนหันไปมองทางหลินหยาง

หลินหยางในตอนนี้ กำลังถูกยอดฝีมือมากมายปิดล้อม

ภายใต้การทำงานของร่างดวงดาวโดยกำเนิด หลินหยางที่อยู่ท่ามกลางฝูงชนราวกับเป็นเทพแห่งสงคราม ผิวหนังแข็งแกร่งดุจเหล็กกล้า ฟันแทงไม่เข้า เหมือนบรรลุดินแดนอมตะ!

แม้พรรคโบราณมีคนมาก การจู่โจมทุกรูปแบบถาโถมเข้ามาราวกับห่าฝน แต่มันกลับไม่สามารถทำอะไรหลินหยาง

การโจมตีของคนพวกนี้แทบจะไม่สามารถทิ้งร่องรอยไว้บนผิวหนังของหลินหยาง…

หลินหยางพุ่งตรงไปข้างหน้า พยายามเข้าใกล้กงซุนต้าหวงอย่างต่อเนื่อง

"ฮึ่ม! คิดว่าผมกลัวคุณจริงเหรอ?"

กงซูนต้าหวงตะคอกด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา ถึงแม้เหลือเพียงมือแค่ข้างเดียว แต่กลับพุ่งเข้าไปหาหลินหยางอย่างดุดัน

หลินหยางย่อมไม่กลัว เขาพลิกมือชกหมัดออกไปเช่นกัน

ภายใต้ร่างดวงดาวโดยกำเนิด การวัดพละกำลังอย่างเดียว หลินหยางไม่มีทางเสียเปรียบแน่นอน

แต่ทันทีที่มือของทั้งสองคนปะทะเข้าด้วยกัน…

"หัตถ์มายา!"

กงซุนต้าหวงตะคอกอย่างกะทันหัน มือที่เหลือเพียงข้างเดียวของเขาแยกออกกลายเป็นนับพัน ถาโถมเข้าไปหาหลินหยาง

"หืม?"

สีหน้าของหลินหยางเปลี่ยนไปทันที เตรียมตัวดึงมือของตนเองกลับมา

แต่มันไม่ทันแล้ว

มือจำนวนนับไม่ถ้วนจู่โจมใส่จุดชีพจรตามร่างกายของหลินหยางอย่างต่อเนื่อง

ถึงแม้หลินหยางในปัจจุบันมีผิวหนังที่แข็งดุจเหล็กกล้า ฟันแทงไม่เข้า ทว่า…มันกลับไม่สามารถช่วยป้องกันจุดชีพจรของเขา

กงซุนต้าหวงใช้วิธีการที่ล้ำลึกสกัดจุดชีพจรตามหน้าอกและแขนขาทั้งสี่ของหลินหยาง

เขาไม่ได้ต้องการตรึงหลิยหยางให้อยู่ แต่กำลังพยายามสลายร่างดวงดาวโดยกำเนิด หวังทำลายร่างอยู่ยงคงกระพัน!

ทว่าร่างดวงดาวโดยกำเนิดที่ก่อตัวขึ้นจากเลือดวิญญาณลั่วหลิน มันสามารถทำลายได้ง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ?

หลินหยางรีบชกหมัดไปทางหน้าอกของกงซุนต้าหวง

ปัง!

หน้าอกของเขายุบลงไปเป็นหลุม กระดูกซี่โครงหัก กระอักเลือดออกจากปาก ร่างกายลอยกระเด็นออกไปกระแทกใส่พื้นอย่างแรง กลิ้งอยู่บนพื้นหลายตลบถึงหยุดลง

"คุณกงซุน!"

ผู้คนอุทาน รีบพุ่งเข้าไปช่วยประคองลุกขึ้น

หลินหยางต้องการใช้โอกาสนี้จู่โจมต่อ แต่ทันทีที่เขาเพิ่งเคลื่อนไหว ก็มีเลือดกระอักออกจากปากเช่นกัน ร่างกายสั่นสะท้าน สัมผัสได้ถึงพลังของร่างดวงดาวโดยกำเนิด…กำลังจะคลาย

อะไรกัน?

หัวใจของหลินหยางเต้นรัว เงยหน้ามองไปทางกงซุนต้าหวงที่ถูกประคองลุกขึ้น พูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม "คุณสามารถสลายร่างดวงดาวโดยกำเนิดของผม?"

"ผี! คนคนนี้เป็นผี!"

"ช่วยด้วย!"

"คุณกงซุน ช่วยพวกเราด้วย!"

"คุณกงซุน ช่วยพวกเราด้วย! ช่วยพวกเรา…"

ทุกคนตกใจกลัวจนตัวสั่น พยายามถอยอย่างบ้าคลั่ง

เผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดแบบนี้ พวกเขาจะไปเอาความกล้ามาจากไหน?

แต่นั่นก็ไม่ใช่ทุกคนที่กลัวหลินหยาง

"เขามีแค่คนเดียว นี่เป็นแค่ภาพมายาที่หลอกหลอนจิตใจผู้คนเท่านั้น พรรคโบราณของเราก็เป็นพรรคสายวิชาแพทย์เหมือนกัน ทำไมต้องกลัวเขา? พี่น้องทุกคนลุยพร้อมกัน!"

มีหลายคนไม่กลัวตายพุ่งไปทางหมอกสีดำ ต้องการประลองฝีมือกับหลินหยาง

แต่หลังจากที่เพิ่งเข้าไปได้เพียงไม่กี่วินาที มีเงาของคนลอยกระเด็นออกมาตกใส่พื้น

ทุกคนหันไปมอง

พบว่ามันคือโครงกระดูกสีขาว!

พวกคนที่ไม่กลัวตาย กลับโดนพิษของหลินหยางกัดเซาะร่างกายจนละลายในเวลาเพียงไม่กี่วินาที…

นี่มันใช่พิษที่มนุษย์สามารถเข้าใจได้เหรอ?

"อ๊าก! !"

เสียงกรีดร้องแสบแก้วหูดังขึ้นไม่หยุด

ทุกคนตกใจกลัวจนคลั่ง

ถึงขั้นมีคนทรุดล้มลงบนพื้น มีของเหลวสีเหลืองไหลออกมาจากเป้ากางเกง

"นี่คือพลังของร่างทมิฬลึกลับเหรอ? นี่คือความสามารถของหมอเทวดาหลินเหรอ?"

ปิงชางจุนที่อยู่ด้านหลังพูดพึมพำ สีหน้าของเขาก็ซีดลงไปเยอะมาก

"นี่เป็นแค่การเริ่มต้นเท่านั้น!"

เสียงของหลินหยางดังออกมาจากหมอกสีดำ

ราวกับเป็นเสียงกระซิบของยมทูต