สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1234

"พวกคุณทำงานกันภาษาอะไร? มีคนมาก่อความวุ่นวายที่นี่ แต่ทำไมถึงไม่มีใครออกมาดูเลย?" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์

"ขอโทษครับอาจารย์ วันนี้พวกเราต้องทำการผ่าตัดให้คุณหยานเคอเอ๋อ แล้วก็คุณซูเหยียนบอกว่าเธอจะจัดการคนพวกนี้เอง ให้พวกเราไม่ต้องยุ่ง! พวกเรา…ก็เลย…"ฉินไป่ซงพูดอ้ำอึ้ง

"ก็เลยให้ผู้หญิงที่อ่อนแออย่างเธอมารับมือกับคนพวกนี้?"

หลินหยางรู้สึกโกรธมาก ตะคอกเสียงดัง

"คือ…"

ฉินไป่ซงก้มหน้าลงไม่กล้าโต้แย้ง

"อาจารย์ ไม่ใช่พวกเราไม่อยากช่วย แต่คนที่หมอนี่พามาไม่ใช่คนธรรมดา คนของสถาบันการแพทย์เคยสู้กับคนของเขาแล้ว ทุกคนล้วนแต่แพ้ด้วยการโจมตีครั้งเดียว ถึงขั้นมีคนแขนขาหักไปแล้วหกคน พวกเราออกหน้าก็มีแต่จะเพิ่มความเสียหาย ไป่ซงโทรไปบอกให้รีบรวบรวมยอดฝีมือของสำนักฉี๋หลินมาช่วยทางนี้แล้ว พวกเราทำได้แต่หวังว่าคุณซูเหยียนจะช่วยซื้อเวลาไว้ รอยอดฝีมือมาสนับสนุน พวกเราไม่ได้ยืนดูอยู่ด้านข้างเลย…" หลงโชก้าวออกมา รีบพูดอธิบายให้หลินหยางฟัง

"ข้ออ้าง!"

หลินหยางตะคอก พูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

คนทั้งกลุ่มสะดุ้งตกใจจนเกือบคุกเข่าลงพื้น

"ซูเหยียนเกือบจะโดนคนพวกนี้จับตัวไปอยู่แล้ว แต่พวกคุณก็ไม่เห็นออกมา! ฟังให้ดี ผมจะคิดบัญชีกับพวกคุณทีหลัง!"

"พวกคุณรีบสั่งให้คนปิดสถานที่แห่งนี้ ได้ยินหรือยัง? ห้ามปล่อยให้ไปแม้แต่คนเดียว!" หลินหยางตะคอกด้วยความโกรธ

"ครับ ครับ อาจารย์!"

"พวกเราจะรีบไปจัดการเดี๋ยวนี้!"

คนทั้งสามรู้สึกกลัวมาก รีบหยิบโทรศัพท์ออกมาทำงานทันที

ส่วยหลินหยางยกเท้าถีบใส่รถยนต์ที่จอดอยู่ด้านหน้า

โครม!

รถยนต์คันนั้นถึงขั้นโดนเขาถีบจนพลิกคว่ำ

เสียงที่ดังสนั่นทำให้ทุกคนสะดุ้งตกใจ

ไม่ว่าใครก็มองออก ครั้งนี้หมอเทวดาหลินโกรธแล้ว

เดินไปทางฉินหมิงด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม สายตาเย็นชาจนราวกับสามารถทำให้อากาศกลายเป็นน้ำแข็ง…

"ห้ามปล่อยไปแม้แต่คนเดียว? ทำไม? หรือหมอเทวดาหลินคิดจะฆ่าพวกเราทั้งหมดที่นี่เหรอ?" ฉินหมิงยิ้มเล็กน้อยแล้วถาม

"รู้หรือเปล่าว่าที่นี่คือที่ไหน?" หลินหยางไม่ได้ตอบคำถาม แต่ถามกลับไปแทน

"รู้ สถาบันการแพทย์พรรคซวนอี ถิ่นของคุณไง"

"ในเมื่อรู้ว่าเป็นถิ่นของผม แล้วทำไมถึงยังมาจับคนในถิ่นของผม?" หลินหยางถามด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

"จับคน? หมอเทวดาหลินเข้าใจผิดแล้ว ผมมาเชิญคนต่างหาก คุณซูเหยียนเป็นเพื่อนร่วมชั้นของผม เป็นเพื่อนของผม ผมจับตัวเธอได้ยังไง?" ฉินหมิงยิ้มแล้วพูด

"แล้วทำไมถึงเอารถยนต์ไปขวางหน้าประตูทางเข้าออกสถาบันการแพทย์พรรคซวนอี?"

"เรื่องนี้คุณก็เรียกตำรวจจราจรหรือไม่ก็รถลากมาจัดการ ค่าปรับและบทลงโทษผมยินดีรับทั้งหมด!" ฉินหมิงยักไหล่

"แต่ผมรับไม่ได้"

หลินยหางพูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง "คุณซูเหยียนเป็นเพื่อนของผม คุณรังแกเพื่อนของผม เรื่องนี้ยิ่งทำให้ผมรับไม่ได้"

"แล้วหมอเทวดาหลินจะเอายังไง?" ฉินหมิงถาม

หลินหยางไม่ได้พูด

เพียงแต่ที่ด้านนอกมีรถยนต์หลายคันขับเข้ามา มีชายในชุดสูทจำนวนมากวิ่งลงมาจากรถ พวกเขาเริ่มเคลียร์คนที่มุงดูหน้าประตู สั่งให้คนเหล่านั้นแยกย้ายไปให้หมด หลังจากนั้นช่วยกันใช้มือดันรถส่วนหนึ่งออกไป แล้วปิดประตูใหญ่ของสถาบันการแพทย์พรรคซวนอีโดยตรง

"พวกคุณทำอะไร?"

มีบอดี้การ์ดเข้าไปขวาง แต่ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคนพวกนี้

ผ่านไปสักพัก สถาบันการแพทย์พรรคซวนอีโดนปิดผนึกอย่างสมบูรณ์

พวกบอดี้การ์ดเริ่มตื่นตระหนก สายตาของทุกคนมองไปทางฉินหมิง

ทว่าฉินหมิงกลับดูไม่รู้ร้อนรู้หนาว ยังคงมองหลินหยางด้วยสายตาที่เฉยเมย

เห็นเพียงหลินหยางกวักมือเรียกเขา "คุณ มานี่!"

"หืม?"

ฉินหมิงสะดุ้งตกใจ

บอดี้การ์ดโดยรอบรีบยื่นมือเข้าไปในเสื้อสูท เตรียมตัวชักปืนออกมา

ทว่าของพวกนี้ไม่มีผลต่อหลินหยาง

"ทำไม? คุณหูหนวกเหรอ? ไม่ได้ยินที่ผมพูด? มานี่!" หลินหยางตะคอกด้วยสีหน้าที่เย็นชาอีกครั้ง

ฉินหมิงแสยะยิ้ม

"ดูเหมือนหมอเทวดาหลินจะโกรธจริงแล้ว! น่าสนใจ! น่าสนใจ!"

เขายกแขนขึ้น หันไปส่งซิกทางสายตาให้กับคนสวมหน้ากากที่อยู่ด้านข้าง

คนคนนั้นเข้าใจได้ในทันที เขาเดินตรงออกมาข้างหน้า สายตาที่เหมือนกับเหยี่ยวจ้องหลินหยางอย่างเย็นชา

เจตนาแห่งการต่อสู้ท่วมท้น

"หมอเทวดาหลิน เรื่องมันมาถึงขนาดนี้ ผมพูดอะไรไปก็คงไม่มีประโยชน์แล้ว เอาแบบนี้ก็แล้วกัน! มีสุนัขตัวหนึ่งที่ผมเลี้ยงไว้! เขาต้องการชี้แนะศิลปะการต่อสู้ทางการแพทย์จากคุณมาโดยตลอด ถ้าหากหมอเทวดาหลินสามารถเอาชนะเขา! งั้นเรื่องของเสี่ยวเหยียนผมจะหยุดแค่นี้! จะไม่มายุ่งกับเธออีก เป็นยังไง?" ฉินหมิงยิ้มแล้วพูด

ทันทีที่สิ้นเสียง ชายสวมหน้ากากคนนั้นรีบยกมือขึ้นคำนับ "หมอเทวดาหลิน เชิญชี้แนะ!"

คลิปวีดีโอที่หลินหยางสู้กับคนของหมู่บ้านราชาสมุนไพรยังเป็นกระแสอยู่บนโลกอินเตอร์เน็ต

ไม่ว่าใครก็รู้ ทักษะการต่อสู้ทางการแพทย์ของหมอเทวดาหลินไม่ธรรมดา ยิ่งไปกว่านั้นคนธรรมดาถึงขั้นยกย่องให้เขาเป็นปรมาจารย์ศิลปะแห่งการต่อสู้

หลินหยางไม่เชื่อว่าฉินหมิงไม่รู้เรื่องนี้

แต่เขายังกล้าส่งคนมาท้าประลอง กำลังคิดจะทำอะไร?

หรือว่าความสามารถของใช่สวมหน้ากากคนนี้แข็งแกร่งกว่า?

"อาจารย์ ระวังตัวด้วย เกรงว่ามีแผน!" ฉินไป่ซงพูด

"ไม่เป็นไร!"

หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม ก้าวออกไปข้างหน้า แต่สายตากับไม่ได้มองชายสวมหน้ากาก แต่เป็นฉินหมิงแทน

"ดูเหมือนหมอเทวดาหลินจะไม่เห็นผมอยู่ในสายตา ได้ ในเมื่อเป็นแบบนั้น ผมคงต้องล่วงเกินแล้ว!"

ไม่ใช่คู่ต่อสู้แม้แต่นิดเดียว!

ทุกคนล้วนแต่คิดแบบนี้

ความแข็งแกร่งของชายสวมหน้ากากกับหมอเทวดาหลินห่างชั้นกันเกินไป!

หลินหยางก็รู้สึกว่าสามารถจัดการอีกฝ่ายได้อย่างง่ายดาย

แต่ทว่าไม่รู้เพราะอะไร เขามักจะรู้สึกว่าเรื่องมันไม่ได้ง่ายแบบนั้น สายตาจ้องชายสวมหน้ากากไม่กระพริบตา

กลับเห็นชายสวมหน้ากากกระตุกเล็กน้อย หลังจากนั้นใช้สองมือประคองพื้นลุกขึ้นยืนใหม่

หลินหยางรู้สึกอึ้ง

ผู้คนที่อยู่โดยรอบอุทาน

"คนคนนี้มันเป็นอะไร?"

"เขา…ตายไม่เป็นเหรอ?"

หลงโชและฉงฉางไปรู้สึกตกใจ

"ฆ่า!"

เห็นเพียงชายสวมหน้ากากส่งเสียงคำราม พุ่งเข้าไปหาหลินหยางอีกครั้ง

สายตาของหลินหยางเย็นชาลง หมดความอดทนแล้วเช่นกัน เขายื่นมือออกไปคว้ากำปั้นของชายสวมหน้ากาก กำปั้นอีกครั้งพุ่งเข้าไปหาตำแหน่งหัวใจของชายสวมหน้ากากอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า

ปัง!

พลังที่น่าสะพรึงกลัวสายหนึ่งปะทุออกมา

ร่างกายของผู้ชายคนนั้นสั่นสะท้าน ผิวหนังตรงตำแหน่งหัวใจปริแตก

หมัดนี้เพียงพอที่จะทำลายหัวใจของเขา

ไม่ว่าใครก็ตามที่โดนหมัดนี้ต้องตายอย่างไม่มีข้อสงสัย!

ผู้ชายคนนั้นก็เช่นกัน

ร่างกายของเขาสั่นสะท้าน ดวงตาที่อยู่ใต้หน้ากากมืดมนลง มีเลือดกระอักออกจากปากไม่หยุด

หลังจากนั้นร่างกายล้มลงพื้น สิ้นลมหายใจโดยตรง

คราวนี้คงลุกขึ้นไม่ได้อีกแล้วมั้ง?

หลินหยางถอนหายใจ

ทว่าในขณะที่

เขาเตรียมตัวไปคิดบัญชีกับฉินหมิง…

"อ๊าก…"

ผู้ชายคนนั้นส่งเสียงร้องเหมือนคร่ำครวญ หลังจากนั้นเริ่มเคลื่อนไหว ลุกขึ้นยืน…อย่างเชื่องช้า

"ศพขยับได้!"

มีเสียงอุทานดังขึ้นทันที