หลินหยางก้าวออกมาข้างหน้าอย่างกะทันหัน หันไปทักทายกับนักข่าวอย่างยิ้มแย้ม “ทุกคนไม่ต้องกังวล! ถึงแม้คุณเซียวจะโดนระเบิดตายคาที่ก็จริง แต่ภายใต้ทักษะที่ล้ำเลิศของผม เธอได้ฟื้นคืนกลับมาแล้ว! พวกคุณดู คุณเซียวก็ยืนอยู่ตรงนี้แล้วไม่ใช่เหรอ?”
“สมหวัง! หมอเทวดาหลินสมกับที่เป็นหมอเทวดา! ท่าทางของคุณเซียวเหมือนกับไม่เป็นอะไรเลย!”
“สภาพเมื่อกี้ไหม้จนเหมือนกับถ่าน แต่ตอนนี้กลับหายเป็นปกติ หมอเทวดาหลินสุดยอดเกินไปแล้วมั้ง?”
“ไม่น่าเชื่อ! ไม่น่าเชื่อ!”
“นี่ก็คือทักษะการแพทย์ของหมอเทวดาหลินเหรอ?”
“สุดยอดมาก!”
นักข่าวพูดชมไม่หยุดปากพร้อมกับยกกล้องขึ้นมาถ่ายรูป
หลินหยางเดินเข้าไปกอดไหล่ของเจ้าสำนักหงเหยียนด้วยความสนิทสนม หลังจากนั้นหันไปยิ้มให้กล้อง
ส่วนเจ้าสำนักหงเหยียน ตกตะลึงไปตั้งนานแล้ว
เธอเพิ่งเข้าใจว่าทำไมหลินหยางถึงต้องหนีมาทางโรงพยาบาลอย่างสุดชีวิต!
นั่นเป็นเพราะหลินหยางรู้ว่าหลังจากที่เกิดเรื่องขึ้นกับ ‘คุณเซียว’ นักข่าวจำนวนมากต้องมารวมตัวกันที่โรงพยาบาลแน่นอน
ส่วนเขาหลังจากที่เข้าโรงพยาบาล ดึงแขนเสื้อที่ใช้ปิดใบหน้าทันที ส่วนนักข่าวที่มีประสาทสัมผัสไวยิ่งกว่าสุนัขย่อมต้องสังเกตเห็นเขาเป็นเรื่องธรรมดา
หมอเทวดาหลินปรากฏตัว พวกเขาย่อมต้องไล่ตามมา
หลินหยางรู้ว่านักเขากำลังตามมา จึงหลอกให้เจ้าสำนักหงเหยียนถอดผ้าปิดปาก
หลังจากนั้นทุกอย่างก็เข้าล็อคเป๊ะ!
เหล่านักข่าวคิดว่าหลินหยางใช้ทักษะการแพทย์ช่วยชีวิตเจ้าสำนักหงเหยียน!
แผนการแกล้งตายของเจ้าสำนักหงเหยียนล้มเหลวแล้ว
เธอ…ไม่สามารถกระทำการอย่างอุกอาจได้อีก
เจ้าสำนักหงเหยียนมองไปทางกล้องเหล่านั้นด้วยความมึนงง ภายในใจรู้สึกโกรธมาก กัดฟันแน่นพูดเสียงเบา “บัดซบ คุณ…ต่ำช้ามาก!”
หลินหยางพลิกมือพลิกมือตบใส่ใบหน้าของเจ้าสำนักหงเหยียน
เพี๊ยะ!
สถานที่เกิดเหตุเงียบ
ทุกคนตกตะลึง
กลับเห็นหลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย “เลือดลมของคุณเซียวยังติดขัด ฝ่ามือของผมช่วยทำให้เส้นเลือดบนใบหน้าไหลเวียนได้ปกติ! ไม่ต้องเป็นห่วง นี่คือขั้นตอนการรักษาทั่วไป”
พูดจบ เขาเหวี่ยงฝ่ามืออีกครั้ง
เพี๊ยะ!
เสียงฝ่ามือดังขึ้นอีกครั้ง…
เจ้าสำนักหงเหยียนตกตะลึงอย่างสมบูรณ์แล้ว
เธอมองหลินหยางด้วยสายตาที่เหม่อลอย
ในที่สุด
ร่างกายของเธอสั่นสะท้าน มีจิตสังหารที่รุนแรงระเบิดออกมาจากร่างกายของเธอ
“ฉันจะฆ่าคุณ!”
เธอคำรามเสียงเบา ความโกรธแค้นท่วมท้น
ตั้งแต่เธอขึ้นเป็นเจ้าสำนักหงเหยียน เคยได้รับความอัปยศแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?
โดนตบหน้าในที่สาธารณะสองครั้ง? นี่เป็นการดูหมิ่นเธออย่างสมบูรณ์!
ยิ่งไปกว่านั้นเธอเป็นบุคคลระดับที่กำลังจะบรรลุเซียน สามารถยอมรับความอัปยศเช่นนี้ได้หรือไม่?
เจ้าสำนักหงเหยียนยกแขนขึ้น เตรียมตัวทำละลายหลินหยางโดยตรง
แต่ในตอนนั้นเอง หลินหยางพูดเสียงเบา “คุณสามารถฆ่าผม! แต่คุณก็ต้องลงไปอยู่เป็นเพื่อนผมเหมือนกัน! สำนักหงเหยียนของคุณก็ต้องลงไปอยู่เป็นเพื่อนผม! ตอนนี้กำลังมีคนชมการถ่ายทอดสดไม่น้อย คุณหนีไม่พ้นความผิดหรอก! ถ้าหากคุณคิดว่าชีวิตของผมมีค่าเท่ากับทั้งสำนักหงเหยียนก็เชิญลงมือเลย ผมจะไม่ต่อต้านแม้แต่นิดเดียว!”
พูดจบ หลินหยางหลับตาลง
ปล่อยให้เธอจัดการเขาได้ทุกเมื่อ
เจ้าสำนักหงเหยียนยกแขนที่สั่นเทาขึ้น สีหน้าดุร้าย โกรธจนถึงขีดสุด พลังทำลายล้างที่รุนแรงกำลังหมุนเวียนอยู่บนฝ่ามือของเธอ
ขอเพียงเธอซัดฝ่ามือออกไป หลินหยางก็จะร่างแหลก ตายคาที่ทันที
“นี่แหละที่เรียกว่ามืออาชีพ!”
เหล่านักข่าวพากันยกนิ้วโป้งให้ ชาวเน็ตก็รู้สึกชื่นชมมากเช่นกัน
นักแสดงที่ทั้งสวยและมีความเป็นมืออาชีพแบบนี้ ย่อมดึงดูดแฟนคลับเป็นจำนวนมาก
แต่น่าเสียดายที่เจ้าสำนักหงเหยียนไม่สนใจเรื่องนี้
โรงแรมเหิงเย่พักไม่ได้แล้ว เธอพาลูกศิษย์ของสำนักหงเหยียนย้ายไปพักในโรงแรมแห่งหนึ่งที่เป็นเครือของหยางหัว
ซ่งจิงรีบพานักข่าวจำนวนมากไปที่นั่นทันที
ซ่งจิงย่อมรู้เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น เขาก็กลัวมากเช่นกัน
แต่ช่วยไม่ได้
ถึงแม้อีกฝ่ายต้องการสังหารหมู่คนของหยางหัว แต่ตอนนี้สู้เธอไม่ได้ ทางด้านของหลินหยางทำได้แต่ถ่วงเวลาไปก่อน เพื่อรอโอกาสที่เหมาะสม
หลังจากที่จัดนักข่าวเข้าไปในโรงแรม ซ่งจิงรีบวิ่งไปรายงานหลินหยาง
“ประธานหลิน ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้พวกเธออยู่ในการเฝ้าดูของพวกเราทั้งหมด ไม่มีทางเกิดเรื่องแบบก่อนหน้านี้ขึ้นแน่นอน” ซ่งจิงพูดด้วยน้ำเสียงที่เคารพ
“อืม เกิดการระเบิดในโรงแรมเหิงเย่ได้ยังไง?” หลินหยางถามด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม
“ได้ยินมาว่าลูกศิษย์ของสำนักหงเหยียนใช้กำลังภายในทำระเบิด ไม่มีวัตถุระเบิด แม้แต่ของประเภทแอลกอฮอล์ก็ไม่มี”
“ดังนั้น คนที่พวกเราต้องเฝ้าจับตาดูไม่ได้มีแต่เจ้าสำนักหงเหยียน พวกเราต้องจับตาดูคนของสำนักหงเหยียนทุกคน ฟังให้ดี ถ้าหากเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก คุณต้องรีบออกมาแถลงการณ์ บอกว่านี่เป็นเพียงการซ้อม หลังจากนั้นรีบแจ้งผม จะปล่อยให้เจ้าสำนักหงเหยียนแกล้งตายอีกไม่ได้เด็ดขาด!” หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม
“ครับ ประธานหลิน”
“คุณไปเถอะ ไม่ว่าทำอะไรก็ต้องระวังความปลอดภัยเอาไว้ก่อน”
“ผมเข้าใจแล้ว ประธานหลินวางใจได้”
ซ่งจิงพยักหน้า เดินออกจากห้องใต้ดิน
หลินหยางสูดหายใจเข้าลึกๆ เปิดประตูเดินเข้าไป
ด้านในคือคนของกลุ่มพิพากษา
พวกเขายังคงฟื้นฟูอาการของตนเอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...