สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1376

“เจ้าแห่งยอดเขากูเฟิงพูดแล้ว ถึงแม้พวกคุณทั้งสองฝ่ายกำลังเผชิญหน้ากัน แต่ถ้าลอบสังหารคุณหรือหมอเทวดาหลินในเวลานี้ พวกคุณต้องคิดว่าเป็นฝีมือของอีกฝ่ายแน่นอน แม้ว่าปล่อยให้พวกคุณสู้กันต่อไป พวกคุณต้องได้รับความสูญเสียทั้งสองฝ่าย แต่เจ้าเขาเขาต้องการเร่งการต่อสู้ของพวกคุณ ดังนั้นก็เลยประกาศค่าหัว….คุณ…ไม่ ท่านเจ้าสำนัก ผมบอกทุกอย่างที่ผมรู้หมดแล้ว ได้โปรดปล่อยผมไปเถอะ ขอร้อง…” คนคนนั้นพูดทั้งน้ำตา

“น่ารังเกียจ! !”

เจ้าสำนักหงเหยียนโมโหจนแทบลุกเป็นไฟ

คราวนี้เธอเชื่ออย่างไม่มีข้อสงสัยแล้ว

อย่างไรก็ดี การต่อสู้ระหว่างเธอและหมอเทวดาหลินเป็นที่รู้กันไปทั่ว ส่วนเรื่องที่เธอเดินทางเข้าเมืองเจียงเฉินก็ปลิวว่อนอินเทอร์เน็ต

ถึงแม้ว่าสาธารณชนจะคิดว่าเธอเป็นนางเอกของละคร ‘พยัคฆ์สงคราม2’ แต่ความจริงเธอเป็นใคร ก็มีผู้คนมากมายที่รู้เรื่องนี้

การต่อสู้ครั้งนี้เป็นสังเวียนของมังกรและพยัคฆ์

มีใครบ้างที่ไม่คิดกวนน้ำให้ขุ่น คอยเก็บเกี่ยวผลประโยชน์?

“น่าสนใจ น่าสนใจมาก!”

เจ้าสำนักหงเหยียนอดกลั้นความโกรธที่อยู่ในใจ จ้องคนคนนั้นแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “บอกฉันมา ตอนนี้คนของเจ้าเขาอยู่ไหน? แล้วเจ้าเขาของพวกคุณ…อยู่ไหน?”

“ล้วน…ล้วนแต่อยู่ในเมืองเจียงเฉิน แต่พวกเขาอยู่ที่ไหน…อัน…อันนี้ผมก็ไม่รู้” คนคนนั้นพูดเสียงสั่น

“บัดซบ!”

เจ้าสำนักหงเหยียนตะคอกด้วยความโกรธ ยกฝ่ามือขึ้น เตรียมซัดคนคนนั้นให้ตาย

คนคนนั้นร้อนใจแล้ว รีบตะโกนพูด “อย่าฆ่าผม! อย่าฆ่าผม…ผมพูด…ผมพูด!”

“พวกเขาอยู่ไหน?” เจ้าสำนักหงเหยียนตะคอก

“ท่านเจ้าสำนัก ตำแหน่งที่แน่ชัดผมไม่รู้ แต่คนที่ติดต่อกับผมเป็นคนของคฤหาสน์หุ้ยหยวน…” คนคนนั้นพูดทั้งน้ำตา

“คฤหาสน์หุ้ยหยวน? ฮึ่ม ดีมาก!”

เจ้าสำนักหงเหยียนพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม “ฉันจะไปจัดการคนพวกนี้ที่คฤหาสน์หุ้ยหยวนเดี๋ยวนี้! ฉันจะทำให้พวกเขามาแล้วไม่ได้กลับ!”

พูดจบ เธอซัดฝ่ามือใส่หน้าอกของคนคนนั้นอย่างไม่ลังเลทันที

หน้าอกของคนคนนั้นยุบลงไปเป็นหลุม กระอักเลือด สิ้นใจคาที่โดยตรง

ส่วนเจ้าสำนักหงเหยียนย่อเข่ากระโดดไปตามระหว่างตึกสูง กลับไปที่หน้าระเบียงห้องของตนเอง

เธอหยิบวัตถุดิบบนโต๊ะขึ้นมา เริ่มเปลี่ยนโฉม

ตอนนี้ยังมีเวลา เธอตัดสินใจก่อนที่จะฆ่าหลินหยาง ต้องกำจัดพวกหมูหมากาไก่ที่เข้ามาก่อกวนก่อน

หลังจากนั้นสิบนาที เจ้าสำนักหงเหยียนพี่กลายเป็นหญิงชราลุกขึ้นยืน

“มีคนอยู่ข้างนอกหรือเปล่า!”

ลูกศิษย์ของสำนักหงเหยียนรีบเดินเข้ามา

เห็นรูปลักษณ์ของเจ้าสำนักหงเหยียน ทุกคนตกตะลึง

แต่พวกเธอรู้ว่านี่คือเจ้าสำนักของพวกเธอผ่านเสียง

“ฟังให้ดี รีบสั่งการลงไปเดี๋ยวนี้ เคลื่อนย้ายหน่วยกะโหลกหงเฝิงที่อยู่นอกเมืองเจียงเฉินเข้าเมืองเดี๋ยวนี้! รีบไปปิดล้อมคฤหาสน์หุ้ยหยวน! เข้าใจหรือยัง?” เจ้าสำนักหงเหยียนตะคอก

เหล่าสมาชิกหลักได้ยินแล้วถึงกับหน้าถอดสี

“เจ้าสำนัก ทำ…ทำแบบนี้ไม่ดีหรอกมั้ง? ตอนนี้มีสายตามากมายกำลังจับจ้อง พวกเราเรียกหน่วยกะโหลกเข้ามา แบบนั้นไม่เท่ากับสร้างปัญหาให้ตัวเองหรอกเหรอ? ถ้าหากพวกเธอทำให้เรื่องมันบานปลายมากขึ้น แบบนี้จะยิ่งจัดการยาก” สมาชิกหลักคนหนึ่งพูดห้ามปราม

“อย่าพูดไร้สาระ! ไปทำตามที่บอกเดี๋ยวนี้! วันนี้ คฤหาสน์หุ้ยหยวนจะต้องไม่รอดแม้แต่หมูหมากาไก่!”

เจ้าสำนักหงเหยียนตะคอกเสียงดัง เจตนาแห่งการฆ่าท่วมท้น

สัมผัสได้ถึงจิตสังหารที่บริสุทธิ์ของเจ้าสำนักหงเหยียน คนอื่นรีบทำตามคำสั่งทันที

ไม่นาน เจ้าสำนักหงเหยียนในคราบหญิงชราเดินออกจากโรงแรม

พวกนักข่าวที่อยู่นอกโรงแรมงงเป็นไก่ตาแตก

“คนแก่เมื่อกี้เป็นใคร? ทำไมถึงเดินออกมาจากห้องของคุณเซียว?”

“คือว่า…ผมอยากรู้ว่า หมอเทวดาหลิน…จะรับมือผู้หญิงคนนั้นยังไง?”

“เรื่องนี้ผมก็ไม่รู้” ฉินไป่ซงส่ายหัว ครุ่นคิดสักพัก “แต่เท่าที่ผมได้ยินมา ดูเหมือนอาจารย์…ไม่ได้แค่จะจัดการเจ้าสำนักหงเหยียนคนเดียว”

“แล้วเขา…”

“ทุกคนที่เข้าเมืองเจียงเฉินด้วยจุดประสงค์ร้าย อาจารย์…อาจจะไม่ปล่อยไปสักคน” ฉินไป่ซง

สวนสาธารณะเจียงเฉิน

ชายชราในชุดถังจวงและถือลูกประคำในมือกำลังยืนอยู่ข้างทะเลสาบ มองดูแสงจันทร์ที่สะท้อนเหนือผิวน้ำราวกับกำลังคิดอะไร

มีคนเดินเข้ามาจากด้านข้าง

“ท่านโหว่ช่างมีอารมณ์สุนทรีย์เหลือเกิน ในสถานการณ์ที่คับขันแบบนี้ คุณยังมีอารมณ์มายืนชมจันทร์วิวข้างทะเลสาบ นับถือ!”

ผู้ชายไว้หนวดเคราคนหนึ่งเดินเข้ามาอย่างยิ้มแย้ม แม้คำพูดเหมือนกำลังหยอกล้อ แต่พฤติกรรมของเขายังถือว่ามีมารยาท ไม่กล้าทำอะไรส่งเดช

“เมืองเจียงเฉินวุ่นวายเกินไป ผมไม่ชอบอะไรที่มันวุ่นวาย กว่าจะหาสถานที่เงียบแบบนี้เจอไม่ใช่เรื่องง่าย ให้ผมอยู่ที่นี่อีกสักพักเถอะ” ชายชราที่ชื่อท่านโหว่เงยหน้าขึ้น พูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ

“ท่านโหว่ พวกเราก็อยากให้คุณอยู่ที่นี่อีกสักพัก แต่มีคนไม่ยอม” ผู้มาพูดอย่างช่วยไม่ได้

“ใคร?” ท่านโหว่หันไปถาม

“ตามที่คนของเรารายงานมา ช่วงนี้มีบุคคลสำคัญเข้าเมืองเจียงเฉินไม่น้อย! ตระกูลใหญ่! แก๊งจิงเทาหุบเขามรณะ แม้แต่คนของคฤหาสน์เยว่ก็มา ยิ่งไปกว่านั้น…กองกำลังจูหลินที่เงียบหายไปนานก็ปรากฏตัวขึ้นแล้ว และพวกเขาส่งคนมาด้วย! ดูผิวเผินเหมือนเมืองเจียงเฉินสงบดี แต่อันที่จริงแล้วกำลังเกิดคลื่นใต้น้ำ” ผู้ชายหัวล้านยิ้มแล้วพูด

“ดูเหมือนทุกคนกำลังกังวลเกี่ยวกับวิชาอมตะของเจ้าสำนักหงเหยียนและทักษะการแพทย์ที่ล้ำลึกของหมอเทวดาหลิน แต่คนที่กล้าเป็นศัตรูกับพวกเรา ไม่ว่าเขาเป็นใครก็ต้องตาย” ท่านโหว่พูด “เจ้าคฤหาสน์หยวนจิงฉือ ครั้งนี้ คฤหาสน์จินซื่อของพวกคุณก็ส่งยอดฝีมือมาไม่น้อย คุณเป็นคนรับผิดชอบเรื่องนี้ก็แล้วกัน”

“ท่านโหว่คิดจะกำจัดคนพวกนี้ให้หมด?” ผู้ชายหัวล้านหรือก็คือหยวนจินซื่อแห่งเจ้าคฤหาสน์จินซื่อถาม

“แน่นอน” ท่านโห่วพูดเสียงแหบ “ท่านเจ้าเขาให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มาก ชอบแบบนี้จึงส่งตัวแทนของกองกำลังทั้งสิบสามสายของพันธมิตรกูเฟิงมา! คุณรู้หรือเปล่าว่ามันหมายความว่าอะไร? มันหมายความว่าจะให้เกิดข้อผิดพลาดไม่ได้เด็ดขาด ไม่อย่างนั้น พวกเราจะไม่มีคำอธิบายให้ท่านเจ้าเขา!”

“เข้าใจแล้ว”

หยวนจินซื่อพยักหน้า ลังเลสักพักแล้วพูด “เพียงแต่ท่านโหล่ อาศัยคนของคฤหาสน์จินซื่อ เกรงว่าคงไม่สามารถรับมือคนตั้งมากมาย โดยเฉพาะกองกำลังจูหลิน คุณเองก็น่าจะรู้ดี ผมไม่กล้าไปล่วงเกินพวกเขา…”