สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1441

หลินหยางเริ่มโต้ตอบกลับแล้ว

ร่างกายของเขาท่วมไปด้วยเลือด กัดฟันแน่นจนใบหน้าบิดเบี้ยว พุ่งไปทางไป๋ฮ่าวซินด้วยความเร็วที่ช้ากว่าอีกฝ่าย

ใช่แล้ว

ในสายตาของคนทั่วไป การเคลื่อนไหวของหลินหยางช้ากว่าไป๋ฮ่าวซิน

เพราะเหตุนี้ทุกคนจึงคิดว่าหลินหยางสู้อีกฝ่ายไม่ได้!

แต่เมื่อยิ่งเป็นแบบนี้ สถานการณ์ยิ่งทำให้ดูหดหู่ยิ่งกว่าเดิม!

และทำให้ผู้คนหวั่นไหวมากขึ้น!

“ไม่เจียมตัว!”

ไป๋ฮ่าวซินส่ายหัว ในแววตาเต็มไปด้วยความดูถูก ยกหมัดชกไปทางหลินหยางอีกครั้ง

การจู่โจมครั้งนี้ของไป๋ฮ่าวซินดุดันยิ่งกว่าเดิม มีทั้งหมดและกรงเล็บ!

เขาไม่อยากเสียเวลาอีกแล้ว

ในฐานะที่เป็นตัวแทนลูกศิษย์ที่แข็งแกร่งของสำนักสวรรค์อินทนิล เขาควรจะเป็นฝ่ายที่กดดันหลินหยางให้อยู่หมัด! เอาชนะการต่อสู้ครั้งนี้อย่างสวยงาม!

เพราะเหตุนี้ ไป๋ฮ่าวซินจึงระเบิดพลังทั้งหมดออกมา

ทุกกระบวนท่าอันตรายถึงชีวิต!

ผู้คนเห็นเพียงเขาอ้าแขนทั้งสองข้างออก ตรงหน้าของเขามีพายุหมัดและกรงเล็บปรากฏขึ้น!

ภาพเงาของหมัดและกรงเล็บวูบวาบอยู่ในพายุ ราวกับสามารถฉีกกระชากความว่างเปล่า

ส่วนหลินหยางก็ไม่ได้หยุด เขาพุ่งตรงเข้าไปในพายุหมัดและกรงเล็บ เริ่มออกกระบวนท่าเช่นกัน

“หา!”

มีลูกศิษย์ของสำนักสวรรค์นิรันดรอุทานเสียงดัง

ชิวซ่านตกใจจนเกือบเป็นลม!

การโจมตีระดับนี้ จะรอดได้อย่างไร?

ทว่า…หลินหยางต้านทานเอาไว้ได้สำเร็จ!

แขนทั้งสองข้างของเขาฟาดเหวี่ยงปะทะกับหมัดและกรงเล็บของอีกฝ่าย

แต่การทำแบบนี้ส่งผลให้ร่างกายของเขามีบาดแผลเพิ่มขึ้นหลายแห่ง มีเลือดสีแดงสดไหลออกมาตามบาดแผลมากขึ้น…

ทว่าหลินหยางไม่คิดจะยอมแพ้

เขาจู่โจมต่อ เขาเป็นฝ่ายที่รุกต่อ!

ไม่มีท่าทีของความหวาดกลัวแม้แต่นิดเดียว

ไป๋ฮ่าวซินอึ้ง ระเบิดพลังออกมามากกว่าเดิม

แต่ก็ยังไม่สามารถล้มหลินหยาง!

ผู้คนที่อยู่โดยรอบดูการต่อสู้จนน้ำตาไหล

ทุกคนรู้สึกหวั่นไหวต่อความกล้าของหลินหยาง…

“ศิษย์พี่หลินสู้เขา!”

“เอาชนะเขา!”

“แพ้ไม่ได้เด็ดขาด!”

เมื่อเวลาล่วงเลยไปทีละนิด เหล่าลูกศิษย์เริ่มไม่ต้องการให้หลินหยางยอมแพ้ แต่หันมาตะโกนให้กำลังใจหลินหยางแทน

ชั่วขณะ ทั่วทั้งตำหนักผู้กล้าเต็มไปด้วยเสียงตะโกน

สีหน้าของอาวุโสสามและเจิ้งถงหยวนดูน่าเกลียดมาก

ทว่าความจริงไม่ได้เป็นอย่างที่ทุกคนเห็น

การปะทะกันระหว่างหลินหยางและไป๋ฮ่าวซิน ดูผิวเผินเหมือนหลินหยางเป็นฝ่ายที่เสียเปรียบ แต่ความจริงไป๋ฮ่าวซินก็ไม่ได้ดีไปกว่าเท่าไหร่

เขาพบว่าการที่ตนเองสามารถจู่โจมโดนหลินหยาง นั่นเป็นเพราะหลินหยางเปิดช่องว่างแบบที่มันไม่ควรจะเป็น

ส่วนพลังหมัดของเขาก็ถูกชกออกไปสุดแรง แต่มันกลับไม่สามารถล้มหลินหยาง!

กลับกันหมัดของหลินหยางเริ่มดุดันยิ่งขึ้นกว่าเดิม

การปะทะกันครั้งนี้ ไป๋ฮ่าวซินไม่ได้เปรียบแม้แต่นิดเดียว

สิ้นสุดกระบวนท่า

ปังปังปัง

หลินหยางเซถอยหลังเหมือนสู้ไม่ได้

ส่วนไป๋ฮ่าวซินไม่ได้เซถอยหลัง แต่แขนทั้งสองข้างของเขาเริ่มชา มีความรู้สึกเหมือนนิ้วมือตนเองกำลังจะแตกออกเป็นเสี่ยง

เกิดอะไรขึ้น?

ทำไมขี้โรคคนนี้ถึงมีพลังมากขนาดนี้?

ไป๋ฮ่าวซินรู้สึกตกใจมาก ต้องกวาดสายตามองหลินหยางใหม่

“ฮ่าวซิน คุณกำลังทำอะไร? รีบเผด็จศึกเร็วเข้า!”

ทางด้านของเจิ้งฮั่นซานเริ่มเป็นห่วง อดไม่ได้ที่จะพูดเร่งเร้า

“ถ้าอย่างนั้นผมจะทำให้เขาตายเดี๋ยวนี้!”

ไป๋ฮ่าวซินตะคอกพร้อมกับพุ่งออกไปอีกครั้ง ยังคงกระหน่ำหมัดใส่คู่ต่อสู้อย่างบ้าคลั่ง

หลินหยางก็รีบยกแขนขึ้นเช่นกัน

แต่เขายังคงเปิดช่องโหว่เป็นครั้งคราว ทำให้หมัดของไป๋ฮ่าวซินกระแทกใส่ร่างกาย แต่ในขณะเดียวกัน หมัดของหลินหยางไม่ได้อ่อนแรงเหมือนกับที่เขาแสดงให้เห็น ทุกหมัดที่ชกออกไปล้วนแต่ทำให้แขนทั้งสองข้างของไป๋ฮ่าวซินสั่นสะท้าน ยากที่จะต้านทาน

หลังจากนั้นประมาณหนึ่งนาที

ปัง!

ทั้งสองฝ่ายแยกออกจากกันอีกครั้ง

บาดแผลบนร่างกายหลินหยางเพิ่มขึ้นหลายจุด เขาในตอนนี้แทบจะกลายเป็นมนุษย์เลือดแล้ว หอบหายใจ สีหน้าซีดเซียว

ส่วนบนร่างกายของไป๋ฮ่าวซินไม่มีบาดแผล

แต่กลับรู้สึกได้ถึงเลือดลมที่ปั่นป่วนในร่างกาย เจ็บปวดจนถึงขีดสุด แขนทั้งสองข้างเหมือนกำลังจะหัก

ไป๋ฮ่าวซินยกแขนทั้งสองข้างขึ้น เหลือบมองกำปั้นของตนเองด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด

กระดูกนิ้วมือร้าวหมด ผิวหนังปริแตก

แต่เนื่องจากเป็นบาดแผลที่เล็กมาก ผู้คนที่อยู่โดยรอบจึงมองไม่เห็น

รูม่านตาของไป๋ฮ่าวซินหดเล็กลง ตอบสนองกับเหตุการณ์ไม่ทัน

ปัง!

ใบหน้าของเขาโดนหลินหยางชกเข้าอย่างจัง

เวียนหัวตาลายทันที…

หมัดนี้ทำให้ทุกคนตกใจ

“ศิษย์พี่ไป๋!”

คนของสำนักสวรรค์อินทนิลตกใจมาก ทุกคนคิดว่าตนเองตาฝาด

“เยี่ยม!”

ทางด้านของสำนักสวรรค์นิรันดรตะโกนด้วยความดีใจทันที

“ศิษย์น้องหลิน! เยี่ยมมาก!”

“สู้เขา!”

“กระทืบมันให้ตายไปเลย!”

“เอาให้ตายเลย!”

เหล่าลูกศิษย์ตะโกนเสียงดัง

“เงียบ! ทุกคนเงียบเดี๋ยวนี้!” เจิ้งถงหยวนรู้สึกโมโหมาก ทว่าวินาทีนี้กลับไม่มีลูกศิษย์ฟังคำพูดของเขาอีกแล้ว

เลือดของทุกคนกำลังพลุ่งพล่านจนถึงขีดสุด

โดยรอบเต็มไปด้วยเสียงตะโกน!

วินาทีนี้ แพ้ชนะราวกับมันไม่สำคัญอีกแล้ว!

เพราะในสายตาของลูกศิษย์ทุกคน หลินหยางชนะแล้ว!

ทว่าในสายตาของอาวุโสสามและคนอื่นทั้งหมดนี้เป็นการแสดง

เป็นการแสดงที่สามารถหลอกทุกคนได้สำเร็จ!

เป็นการแสดงฉากดราม่ายอดเยี่ยมแห่งปี!

“เริ่มโต้ตอบกลับแล้ว!” อาวุโสสามพูดด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์

เขารู้แต่แรกแล้วว่าทำไมหลินหยางถึงจงใจทำให้ตนเองเป็นฝ่ายที่เสียเปรียบ!

“คนคนนี้…ลึกซึ้งไม่อาจหยั่งถึง…” อาวุโสสี่พูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง

“อาวุโสสาม พวกเราไม่ต้องทำอะไรหน่อยเหรอ? จะปล่อยให้หมอนี่จูงจมูกพวกเราแบบนี้เหรอ?” เจิ้งหยวนถงรีบพูดด้วยความร้อนใจ

“คุณอยากทำอะไร?” อาวุโสสามพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์ “ตอนนี้พวกเราสูญเสียความน่าเชื่อถือหมดแล้ว หรือคุณจะบีบคั้นพวกลูกศิษย์ก่อกบฏเหรอ?”

“แต่ว่า…”

“ไม่ต้องแต่แล้ว! ผมจะบอกอะไรให้เจิ้งถงหยวน! แต่นี้หลินหยางแทบอยากให้พวกเราลงมือทำอะไรที่เป็นผลเสียต่อเขา! เมื่อไหร่ที่เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น! เขาจะต้องประณามพวกเราต่อหน้าทุกคนแน่นอน! ถึงเวลานั้นพวกเราจะยิ่งทำอะไรไม่ได้!” อาวุโสสามตะคอก

“เขา…เขากล้าทำแบบนั้นเหรอ?” เจิ้งถงหยวนรู้สึกร้อนใจจนหน้าแดง

“คุณคิดว่าเขาไม่กล้า?” อาวุโสสามหันไปจ้องเขาอย่างกะทันหัน “คุณคิดว่าเขาเป็นคนโง่หรือยังไง? เขาต้องรู้เรื่องที่พวกเราไม่รักษาเขาแล้วแน่นอน! ดังนั้นเขาจึงเตรียมตัวเอาคืนพวกเรา! หมอนี่ไม่ได้ง่ายอย่างที่คุณคิด!”

เจิ้งหยวนถงอ้าปากแต่พูดอะไรไม่ออก