สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1468

ทุกคนมองภาพนี้ด้วยความตกตะลึง สมองหยุดทำงานไปแล้ว

ตกลงนี่มันอะไรกันแน่?

เจียงหม่าที่สามารถเรียกได้ว่าไร้เทียมทานก่อนหน้านี้…กลับแพ้ให้อีกฝ่ายอย่างง่ายดาย?

เรื่องโกหกใช่ไหม?

“ศิษย์พี่เจียงแพ้แล้ว?”

“เป็นไปไม่ได้หรอกมั้ง…”

“ทำไมถึงเป็นแบบนี้?”

ลูกศิษย์ของหออักษรเจียงเซียงไม่สามารถยอมรับภาพตรงหน้า แต่ละคนอุทานอย่างต่อเนื่อง

ส่วนลูกศิษย์ของวังเวหาตกอยู่ในอาการเหม่อลอย ไม่มีใครตอบสนองทันเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

อย่างไรก็ตาม…ภาพตรงหน้ามันน่าตกใจเกินไป

ราวกับนี่เป็นความฝัน

แม้กระทั่งอาวุโสสองก็กำลังคิดแบบนี้

“รอบนี้ ผมชนะแล้วใช่หรือเปล่า?”

โดยรอบเงียบสนิท หลินหยางหยุดไอ เงยหน้าที่ซีดขาวขึ้น หันไปถามเจียงซูหง

เจียงซูหงสะดุ้ง เพิ่งตั้งสติได้ รีบตะคอก “คุณ…เป็นใคร?”

“คนของวังเวหา”

หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ

เจียงซูหงกัดฟันแน่น หันไปตะคอกใส่อาวุโสสอง “อาวุโสสอง คิดไม่ถึงว่าจะมีคนแบบนี้อยู่ภายใต้การปกครองของคุณด้วย! ดูเหมือนฉันจะดูถูกคุณมากเกินไป! แต่ไม่รู้ว่าลูกศิษย์คนนี้ใช้ยาอะไร? ถึงขั้นอยู่เหนือกว่าลูกกลอนยอดมนุษย์!”

“เรื่องนี้…” อาวุโสสองไม่รู้ควรจะตอบอย่างไร

อันที่จริงตอนนี้เขาก็รู้สึกสับสนเช่นกัน

“ทำไม? ไม่พูด? ไม่สะดวกเหรอ? ช่างเถอะ! ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาพูดเรื่องไร้สาระ! พวกเราต่อกันเลย! หออักษรเจียงเซียงของเรายังไม่แพ้!”

เจียงซูหงเริ่มโกรธแล้ว คือตะคอก “เจียงหม่าน!”

“ศิษย์อยู่นี่!”

ผู้หญิงผมสั้นคนหนึ่งก้าวออกมา

ผู้หญิงคนนี้มีรูปร่างหน้าตาที่ค่อนข้างสมบูรณ์แบบ ถือพู่กันด้ามเหล็กทรงโบราณไว้ในมือ สีหน้าเย็นชา ออร่ารอบตัวไม่ธรรมดาอย่างยิ่ง

“คุณไปสู้กับเขา!”

“รับทราบ!”

ผู้หญิงคนนั้นขานรับ จากนั้นหยิบลูกกลอนยอดมนุษย์ออกมากลืนลงท้อง

ทันใดนั้น ผมสั้นของเธองอกยาวไปจนเกือบถึงเท้า ออร่าที่แข็งแกร่งในตอนแรกดูน่ากลัวยิ่งขึ้นกว่าเดิม

“เชิญชี้แนะ!” ผู้หญิงตะคอก

“เข้ามาเลย” หลินหยางพูด

หลังจากสิ้นเสียงคำพูดของหลินหยาง ผู้หญิงคนนั้นยกพู่กันเหล็กขึ้นมาฟันใส่อากาศอย่างกะทันหัน

ฟู่!

ปลายของพู่กันเหล็กระเบิดคลื่นพลังที่น่าสะพรึงกลัว ถาโถมเข้าไปหาหลินหยาง

หลินหยางชกหมัดออกไป

ปัง!

หมัดของเขาชกใส่คลื่นพลังโดยตรง

แต่วินาทีต่อมา ด้านหลังของคลื่นพลังมีเข็มสีดำจำนวนมากปรากฏขึ้น ถาโถมเข้าไปหาเขาราวกับห่าฝน

ฉึก! ฉึก! ฉึก!

กระบวนท่านี้ตั้งตัวไม่ทัน บนหน้าอกของหลินหยางโดนเข็มสีดำปักใส่หลายเล่ม

“เยี่ยม!”

ลูกศิษย์ของหออักษรเจียงเซียงตะโกนด้วยความตื่นเต้น

ทว่าวินาทีต่อมา หลินหยางกลับพุ่งเข้าประชิดตัวผู้หญิงคนนั้น ในขณะเดียวกันก็ซัดฝ่ามือออกไปด้วย

“แย่แล้ว!”

สีหน้าของผู้หญิงเปลี่ยนไปทันที รีบยกพู่กันเหล็กขึ้นมา แต่…มันไม่ทันแล้ว!

ปัง!

พลังฝ่ามือราวกับหนักหมื่นชั่ง ผู้หญิงต้านทานไม่ไหว ร่างกายลอยกระเด็นออกไปล้มลงบนพื้น กระอักเลือดออกมากองใหญ่โดยตรง

วินาทีนี้!

ทุกคนตกตะลึงอีกครั้ง…

นี่ก็คือความสามารถของหลินหยางเหรอ?

คนของวังเวหามองตาค้าง

อันที่จริงพวกเขารู้ว่าหลินหยางมีความสามารถที่ไม่ธรรมดา ก่อนหน้านี้สามารถเอาชนะพยัคฆ์ขาวไป๋ฮ่าวซินซึ่งเป็นถึงหนึ่งในสี่ผู้กล้าศักดิ์สิทธิ์ของสำนักสวรรค์อินทนิล และยังสู้กับเจิ้งถงหยวนมาแล้ว ทุกคนล้วนแต่เห็นกับตาตนเอง ไม่มีทางเป็นเรื่องโกหกแน่นอน!

สถิติการต่อสู้ระดับนี้ ใครจะกล้าดูถูกหลินหยาง?

แต่ว่า…ตอนนี้เขากำลังเผชิญหน้ากับคนที่ใช้ลูกกลอนยอดมนุษย์ในตำนาน!

แต่ทางด้านของหลินหยางกลับเอ่ยปากพูด “แช่บ่อสมุนไพรช่วยทำให้ร่างกายของเธออยู่เหนือคนปกติก็จริง แต่มันไม่ได้ทำให้อวัยวะภายในของเธอเปลี่ยนแปลง กล้ามเนื้อของเธอสามารถแบกรับฤทธิ์ยาของลูกกลอนยอดมนุษย์ แต่อวัยวะภายในไม่ไหว ผมขอแนะนำรีบสั่งให้ลูกศิษย์ของคุณหยุดดีกว่า จากนั้นรีบสลายฤทธิ์ของยาให้เธอ ไม่อย่างนั้นไม่เกินสามสิบอึดใจ อวัยวะภายในของลูกศิษย์คุณจะระเบิดและตายในที่สุด!”

คำพูดประโยคนี้ทำให้ทุกคนตกตะลึง

“คุณกำลังพูดบ้าอะไร! อาจารย์ของพวกเราบอกว่าไม่เป็นไรก็คือไม่เป็นไร! ทำไม? หรือว่าทักษะการแพทย์ของคุณร้ายกาจกว่าอาจารย์เจียงของเรา? คุณคิดว่าตัวเองเป็นใคร?” ลูกศิษย์คนหนึ่งก้าวออกมาชี้หน้าหลินหยางแล้วพูด

“ถูกต้อง! อย่าคิดว่าคุณสามารถเอาชนะเจียงหม่าแล้วจะเป็นหนึ่งในทั่วหล้า! อยู่ต่อหน้าหออักษรเจียงเซียงของเรา คุณมันก็แค่มดตัวหนึ่ง!”

“ทักษะการแพทย์ของหออักษรเจียงเซียงไม่ได้ด้อยไปกว่าสำนักสวรรค์นิรันดรของพวกคุณ!”

ทุกคนพากันพูดด้วยความไม่พอใจ

เจียงซูหงอดไม่ได้ที่จะพูดเช่นกัน “อาวุโสสอง ลูกศิษย์คุณอายุแค่นี้ แต่คำพูดคำจาดูมั่นใจไม่น้อย เขาถึงขั้นกล้าสงสัยในความสามารถของฉันแล้ว!”

“เขาก็แค่พูดไปตามความคิดของเขาเท่านั้น” อาวุโสสองพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ

“แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาถกเถียงเรื่องวิชาแพทย์! มาดูกันว่าศิลปะการต่อสู้ทางการแพทย์ของใครร้ายกาจกว่ากันดีกว่า! เจียงหม่าน!”

“ศิษย์อยู่นี่!”

“ให้พวกเขาได้เห็นวิชาแพทย์ของสำนักเราหน่อย!” เจียงซูหงพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

“รับทราบ!”

ผู้หญิงที่ชื่อเจียงหม่านตะคอก ปักพู่กันเหล็กในมือลงพื้นอย่างกะทันหัน

โครม!

พื้นสั่นสะเทือน มีคลื่นพลังสายหนึ่งไหลผ่านพู่กันเหล็กเข้าไปในผืนดิน หลังจากนั้นมีรอยแตกร้าวพุ่งไปทางหลินหยาง

หลินหยางกระโดดถอยไปด้านหลัง

ทว่าก่อนที่เท้าของเขาจะลงสู่พื้น เจียงหม่านเคลื่อนไหวในพริบตามาปรากฏตัวตรงหน้าหลินหยาง เธอยกแขนขึ้น ยื่นมือออกไปคว้าเข็มสีดำที่อยู่ปลายพู่กันเหล็ก เข็มนับพันเล่มถูกขว้างออกไปหาหลินหยางพร้อมกับมือของเจียงหม่าน

หลินหยางโดนเข็มเงินสีดำปิดล้อม ทำให้เขาหลบไม่พ้น

ฉึกฉึกฉึก…

ทันใดนั้น เข็มสีดำนับพันเล่มปักตามร่างกายของหลินหยางโดยตรง

“ตาย!”

เจียงหม่านตะคอก ยกพู่กันเหล็กขึ้นแทงไปทางจุดชีพจรตรงหน้าอกของหลินหยาง

การเคลื่อนไหวของเธอเร็วดุจสายฟ้า…

ปัง!

หลินหยางโดนสกัดจุดชีพจร ร่างกายเซเถหลังอย่างต่อเนื่อง

เจียงหม่านร่อนลงสู่พื้น เก็บพู่กันเหล็กของตนเอง

“อาจารย์ เขาตายแล้ว” เจียงหม่าหอบหายใจ พูดด้วยสีหน้าที่นิ่งสงบ