สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1549

"ไม่ผิด หมอเทวดาหลินคนนี้เป็นคนอาฆาตเคียดแค้น นิสัยดุร้าย ทำอะไรไม่นึกถึงผลที่ตามมา สำนักและพรรคอื่นๆ ที่มีปัญหากับเขาล้วนถูกเขากำจัดไปหมด! คนคนนี้เล่ห์เหลี่ยมแพรวพราว ทุกคนลองคิดดูสิเรื่องหมู่บ้านราชาสมุนไพร! ไม่ใช่เขาคนนี้หรอกเหรอ?" ผู้หญิงคนหนึ่งพูดอย่างเคร่งขรึม

สีหน้าของทุกคนต่างเคร่งเครียดและวิตกกังวล

และหมอเทวดาหลินตอนนี้ก็ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว...

"กลัวอะไร? เรามีหลินเฟยอิงทั้งคนไม่ใช่เหรอ? เมื่อวานหลินเฟยอิงยังบอกผมเลยว่าก็แค่หมอเทวดาหลินคนเดียว ผมคิดว่าเขาต้องมีวิธีการรับมือที่ดีแน่" หลินคุนหลุนแห่งศาลาฉีพูดขึ้นมาอย่างขบขัน

และเมื่อหลินเฟยอิงได้ยินเข้ากลับไม่รู้สึกโกรธแต่พูดขึ้นมาว่า "ตามที่ผมพูดไป หมอเทวดาหลินไม่ได้เก่งกาจไปกว่าผม หากผมคิดจะฆ่า นั่นก็เป็นเรื่องง่ายดายมาก"

"อ้อ?"

ทุกคนต่างมีความหวังและพากันมองไปยังหลินเฟยอิง

"เฟยอิง มีมั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอ? รีบพูดแผนการของคุณให้พวกเราฟังหน่อยเถอะ!" ชายคนรีบกล่าว

"ฮึ ทุกคน ตระกูลของเราหยุดการดำเนินการเรื่องทั้งหมดในช่วงนี้เพื่อสมัชชาใหญ่ และต่างตั้งใจอุทิศตนเพื่อดำเนินงานของสมัชชาใหญ่ และเพื่อเตรียมการสำหรับสงครามในครั้งนี้ก็ได้เก็บทรัพยากรคนเอาไว้ทั้งหมด หากต้องลงมือกับหมอเทวดาหลินในครั้งนี้จะทำให้ต้องใช้ทรัพยากรจำนวนมหาศาล ถึงตอนนั้นการเข้าร่วมสมัชชาใหญ่จะต้องเสียเปรียบแน่ๆ จะต้องได้ไม่คุ้มกับที่เสียไป ฉะนั้นผมจึงเตรียมใช้มือคนอื่นในการฆ่าและกำจัดหมอเทวดาหลิน!" หลินเฟยอิงกล่าว

"ใช้มือของใคร?"

"ช่วงนี้มีดาบเร็วหนึ่งเล่มมาที่เยี่ยนจิงไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้ดาบของใครจะคมไปกว่านี้?" หลินเฟยอิงหัวเราะ

ทุกคนต่างฟังอย่างตั้งใจ

"เฟยอิง มันจะราบรื่นดีใช่ไหม?" ชายชราถามขึ้นด้วยสีหน้าเป็นกังวล

"วางใจได้ครับผู้ดูแล ผมได้ส่งคนไปติดตามแล้ว" หลินเฟยอิงกล่าว จากนั้นได้หันไปส่งสายตาใส่หลินคุนหลุน "ผมไม่เหมือนคนที่ไร้ความสามารถบางคนหรอก ที่ได้แต่ถูกหมอเทวดาหลินนั่นหลอก!"

"คุณ!"

หลินคุนหลินโมโห แต่ทำอะไรไม่ได้

"เอาล่ะ! งั้นก็จัดการตามนี้! เฟยอิงสำหรับเรื่องของหมอเทวดาหลินก็ให้เป็นหน้าที่ของคุณในการจัดการทั้งหมด หากต้องการอะไรก็บอกมาได้เลย พวกเราทุกคนพร้อมให้ความร่วมมือ หากใครไม่ให้ความร่วมมือ จะใช้กฎของตระกูลในการลงโทษ!" ชายชราลุกขึ้นและกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

"รับทราบ!" ทุกคนต่างขานรับ

หลินคุนหลุนจ้องมองหลินเฟยอิง และทำได้เพียงขานรับ

เอี๊ยด!

เวลานี้เองประตูใหญ่ของห้องประชุมได้ถูกผลักออกอย่างแรง

"หืม?"

ชายชราขมวดคิ้ว

"หลินไหล? คุณกำลังทำอะไร? การประชุมของตระกูลจะเข้ามารบกวนแบบนี้ไม่ได้! คุณกลับกล้าบุกเข้ามาในห้องประชุม?" ชายคนหนึ่งของตระกูลหลินได้กล่าวโทษคนที่บุกเข้ามา

หลังจากนั้นอีกฝ่ายได้แต่มองดูคนคนนั้นโดยไม่สนใจ และรีบเดินเข้าไปที่ชายชรา

"เกิดเรื่องอะไรขึ้น?" ชายชรารู้สึกถึงความผิดปกติจึงได้ถามขึ้นมา

"ได้รับข่าวมาเมื่อครู่ว่าหมอเทวดาหลินได้เดินทางมาถึงเยี่ยนจิงเมื่อเวลาบ่ายสองโมงของวันนี้!" คนคนนั้นกล่าว

เมื่อประโยคนี้พูดออกมา ห้องประชุมได้เงียบกริบ

สนามบิน

หลินหยางเดินนำจ้านอี้ตาวและผู้มีความสามารถโดดเด่นของนิกายตงหวงลงจากเครื่องบิน

เพราะจ้านอี้ตาวเพิ่งจะหายไม่นาน ทำให้เขายังจำเป็นต้องใช้ไม้เท้า การเดินของเขายังคงกะเผลกๆ ดูแล้วช่างไม่สะดวกเอาซะเลย

เว่ยเยี่ยนได้มารอรับอยู่ที่สนามบินก่อนหน้านี้แล้ว

เมื่อเห็นหลินหยางเดินออกมาก็ได้รีบเดินเข้าไปรับ

"ประธานหลิน! เดินทางมาเหนื่อยแย่เลย!" เว่ยเยี่ยนยิ้มและจ้องหลินหยางด้วยแววตาเป็นประกายซึ่งเต็มไปด้วยความเคารพนับถือ

"รีบไปจัดการเรื่องที่พักและร้านอาหารให้เรียบร้อย เวลาของเรามีน้อย อย่ามัวแต่เสียเวลาอยู่เลย" หลินหยางกล่าว

"วางใจได้ครับประธานหลิน ผมจัดการทุกเรื่องเสร็จเรียบร้อยแล้วครับ เชิญทางนี้ครับ"

เมื่อพูดจบ เว่ยเยี่ยนก็ได้พาหลินหยางไปภายนอกที่จอดรถรอ และจากนั้นมุ่งหน้าไปที่โรงแรม

หลินหยางไม่มีทางไปที่คฤหาสน์ตระกูลหลินก่อนหลังจากลงจากเครื่องบิน

แม้ว่าจะเป็นการมาซักไซ้เอาความ แต่อย่างน้อยก็ควรผ่านขั้นตอนบางอย่างซะก่อน

ฉะนั้นหลินหยางจึงส่งคนจำนวนหนึ่งไปที่คฤหาสน์ตระกูลหลินก่อน เพื่อดูท่าทีของพวกเขา

แต่ขณะที่รถขับไปถึงสี่แยกเยี่ยนฉือ...

ปัง!

จู่ๆ ก็มีรถคันหนึ่งขับตามรถคันที่หลินหยางนั่ง

ทุกคนต่างตกใจ

"มีเหตุการณ์ไม่ปกติ! คอยคุ้มกันคุณ!"

จ้านอี้ตาวรับรู้ได้ถึงความผิดปกติทันทีและตะโกนออกมา

"อย่าแตะต้องเธอ!"

ทุกคนต่างงุนงง

"ตอนนี้อาการของเธอแย่มากและไม่สามารถขยับได้อีก! ถ้าส่งไปโรงพยาบาลตอนนี้คงไม่ทัน ปล่อยเธอวางลง ผมจะรักษาเธอเอง!" หลินหยางกล่าวน้ำเสียงเคร่งขรึม

"คุณ?"

หญิงคนนั้นตกตะลึง "คุณ คุณคือ..."

"ผมเป็นหมอ! เชื่อใจผม" หลินหยางกล่าวอย่างหนักแน่น

เพื่อจัดการเรื่องนี้อย่างไม่เป็นที่พูดถึง หลินหยางได้สวมหมวกปีกกลม ทำให้ผู้หญิงคนนั้นไม่รู้ว่าผู้ที่อยู่ตรงหน้าคือหมอเทวดาหลินในตำนาน

เมื่อได้ยินที่หลินหยางพูดออกมา หญิงคนนั้นเหมือนได้ฟางเชือกสุดท้ายมาช่วยชีวิตไว้ "คุณคะ ขอร้องล่ะช่วยน้องสาวฉันด้วยนะคะ ฉันมีน้องสาวแค่คนเดียว ถ้าคุณช่วยน้องสาวฉันได้ คุณจะให้ฉันทำอะไรฉันก็ยอมค่ะ ขอร้องล่ะ...

หญิงคนนั้นร้องไห้ฟูมฟายด้วยความเจ็บปวด

คนที่อยู่รอบๆ ต่างหวั่นไหวไปด้วย

"วางใจได้ การช่วยชีวิตคนเป็นหน้าที่ของหมอ ผมจะพยายามช่วยเธออย่างสุดความสามารถ...สวัสดีครับ ผมคือหมอหลิน เพราะตอนนี้ไม่สามารถเคลื่อนย้ายผู้ป่วยได้ ผมจำเป็นต้องทำการรักษาที่นี่"

"สถานการณ์วิกฤติ สามารถทำได้เป็นกรณีพิเศษ ช่วยคนสำคัญกว่า คุณรีบจัดการเถอะ" หน่วยลาดตระเวนกล่าวและขณะเดียวกันก็รายงานไปยังผู้บังคับบัญชาให้ทราบและเดินไปอำนวยความสะดวกด้านการจราจร

หลินหยางไม่รีรอและรีบหยิบเข็มเงินขึ้นมาทำการรักษา

หลังจากฝังเข็มไปจำนวนหนึ่งแล้ว สีหน้าที่ซีดเผือดของหญิงสาวก็กลับมามีเลือดฝาดอีกครั้งและการหายใจก็กลับมาปกติขึ้น

"ดีขึ้นแล้วๆ"

"หมอเก่งมากเลย!"

คนที่เดินผ่านไปมาจำนวนไม่น้อยต่างพากันชื่นชม

เมื่อหญิงสาวเห็นแบบนี้จึงรู้สึกโล่งใจขึ้นมา

หลังจากการรักษาเสร็จสิ้น หลินหยางก็ลุกขึ้นและถอนหายใจ "คนป่วยได้พ้นจากขีดอันตรายแล้ว รีบพาเธอไปส่งโรงพยาบาลเพื่อทำการรักษาในขั้นตอนต่อไปเถอะครับ"

"ค่ะ! ค่ะ! ขอบคุณมากค่ะ! ขอบคุณจริง!"

หญิงคนนั้นซาบซึ้งใจมากและจากนั้นก็ได้พาน้องสาวของเธอไปที่โรงพยาบาล

หลินหยางได้ให้ปากคำกับหน่วยลาดตระเวนเล็กน้อย จากนั้นจึงขับรถกลับโรงแรม