คุณท่านชวี่ดีใจมาก ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มและแววตาคู่นั้นก็เต็มประกาย ราวกับได้เห็นอะไรที่ไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อน
ทำให้ทุกคนในนั้นต่างพากันทึ่ง
โดยเฉพาะผู้จัดงานเลี้ยง คุณสี
"คุณคือ?" หลินหยางมีความสงสัยเล็กน้อย
เขาไม่รู้จักชายชราที่อยู่ข้างหน้า
"ฮ่าๆ คุณหลิน ผมคือชวี่หมินชางไง! ผมเป็นประธานบริษัทชางฮวาฟาร์มาซูติคอลอินเตอร์เนชั่นแนลจำกัดไงครับ! เดือนที่แล้วได้รับเชิญจากผู้จัดการหม่าให้เข้าไปเยี่ยมชมสำนักงานใหญ่ของบริษัทหยางหัวก็ได้เจอกับคุณหลินครั้งหนึ่ง! ประธานหลินลืมแล้วเหรอครับ? เรายังได้พูดคุยกันด้วยนะครับ!" คุณชวี่กล่าวด้วยรอยยิ้ม
"จริงเหรอ? งั้นยังงี้เราก็มีดวงได้เจอกันน่ะสิ"
หลินหยางกล่าวโดยไม่คิดสงสัย
แม้ว่าเขาจะไม่ได้เปลี่ยนแปลงหน้าตาเยอะ แต่ก็ต่างไปจากที่เห็นได้ตามข่าวในโทรทัศน์ ทว่ากลับยังมีคนจำเขาได้ เห็นแบบนี้แสดงว่าชายชราคนนี้พูดความจริงที่บอกว่าเคยเจอเขามาก่อน
ทว่าคำพูดของชายชราทำให้ทุกคนต่างพากันตกตะลึง
"ประธานหลิน? หมอเทวดาหลิน?"
"คือเจ้าของบริษัทหยางหัวแห่งเจียงเฉินคนนั้นเหรอ?"
"เป็นไปได้ยังไง? คนนี้คือหมอเทวดาหลินผู้มีชื่อเสียงโด่งดังคนนั้นเหรอ?"
"ไม่สิ! ฉันเคยเห็นหมอเทวดาหลินในทีวี แต่เขาไม่ได้มีหน้าตาแบบนี้นี่นา!"
"แต่ลองสังเกตดูดีดีก็มีความคล้ายอยู่นะ!"
บรรดาแขกผู้เกียรติทุกคนต่างพากันตกใจและสับสนงุนงง
ที่จริงแล้วหลินหยางเพียงแค่เปลี่ยนแปลงหน้าตาเล็กน้อยเท่านั้น หากสังเกตมองอย่างละเอียดก็ยังเหมือนกับหมอเทวดาหลินอย่างมาก แต่เพราะไม่มีใครเชื่อว่าหมอเทวดาหลินแห่งเจียงเฉินผู้มีชื่อเสียงคนนั้นจะมาร่วมงานเลี้ยงแบบนี้ที่เยี่ยนจิง และยังเข้ามาลำพังโดยไม่มีคณะผู้ติดตามหรือคอยต้อนรับ ฉะนั้นทุกคนจึงไม่ได้คิดไปถึงขั้นนั้น
"ไม่เหมือนกับในทีวี? แน่นอนว่าไม่เหมือน! ตอนนี้จะมีสักกี่กล้องที่ยังเป็นธรรมชาติอยู่? ที่พวกคุณเห็นล้วนต่างก็ผ่านการปรับแต่งด้วยกันทั้งนั้น หมอเทวดาหลินที่พวกคุณเห็นกันอยู่ตอนนี้ถึงจะเป็นหน้าตาที่แท้จริงของเขา" คุณชวี่กล่าว
ทุกคนต่างเงียบขรึม
สีหน้าของทุกคนต่างทำหน้าไม่ถูก
โดยเฉพาะผู้คนที่พูดจาดูถูกเหยียดหยามไว้ก่อนหน้านี้
และแน่นอนว่าผู้ที่ตกตะลึงและทึ่งมากที่สุดเห็นจะเป็นฉีเฉี่ยวถง สวีเยว่และเพื่อนๆ ของพวกเขา
"หลินเซิงอี้? หมอเทวดาหลิน? ใช่...ฉันควรจะเดาถูกตั้งแต่แรกแล้วที่เขาคือหมอเทวดาหลิน??" ฉีเฉี่ยวถงเบิกตากว้างและพึมพำอย่าเหม่อลอย
ส่วนสวีเยว่และคนอื่นๆ เกือบจะคุกเข่าลง
คุณท่านชวี่มองไปที่กลุ่มคนที่ทำหน้าแปลกๆ และขมวดคิ้ว จากนั้นก็พอนึกได้ว่าเกิดอะไรขึ้น
ขณะนี้เอง หมอและพยาบาลจำนวนหนึ่งได้ยกร่างของคุณปู่ฟู่ออกไป
คุณชวี่ตกตะลึงเล็กน้อยและรีบวิ่งไปดู "เกิดอะไรขึ้นกับเหล่าฟู่ (คุณปู่ฟู่)?"
"คุณท่านชวี่ คุณท่านฟู่เขา...เกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นและจากไปแล้วครับ..." แขกผู้มีเกียรติคนหนึ่งกล่าว
"อะไรนะ? เกิดเรื่องไม่คาดฝัน? เขา...เกิดอะไรขึ้นกับเขา?"
"คาดว่าเพราะอาการกำเริบครับ..."
"ไม่มีทาง! มีหมอเทวดาหลินอยู่ที่นี่! เหล่าฟู่จะเป็นอะไรจนเสียชีวิตไปได้ยังไง? ความสามารถทางการแพทย์ของหมอเทวดาหลินจะต้องสามารถทำให้เหล่าฟู่ไม่เป็นอันตรายใดๆ แน่" คุณท่านชวี่กล่าว
แต่เมื่อคำพูดนี้พูดออกไป ทุกคนต่างก้มหน้าลง
คุณท่านชวี่รับหันไปมองผู้จัดงานเลี้ยง
สีหน้าของคุณสีซีดเผือดเป็นขณะ แต่ยังคงฝืนยิ้มออกมา "คุณท่านชวี่ เรื่องนี้เกิดข้อผิดพลาดขึ้น...เรา...เรา..."
"พวกคุณทำไม? หรือเพราะพวกคุณไม่ยอมให้หมอเทวดาหลินรักษาให้เหล่าฟู่ จึงทำให้เหล่าฟู่ต้องเสียชีวิตไป?" คุณท่านชวี่ถามอย่างเกรี้ยวกราด
"เอ่อ...เอ่อ..." คุณสีอ้าปากและไม่รู้จะอธิบายยังไง
"นายคือคนของตระกูลฟู่ใช่ไหม? นายพูดมาว่าคนพวกนี้ไม่ยอมให้หมอเทวดาหลินรักษาเลยทำให้คุณปู่ของนายต้องจากไปใช่ไหม?" คุณท่านชวี่ชี้ไปที่ชายหนุ่มตระกูลฟู่
เพื่อต้องการให้เขาเป็นพยาน
ชายที่ชื่อฟู่ฮุ่ยร้องไห้ฟูมฟายจนตัวสั่นและพูดไม่ออก
"ทำไมนายถึงไม่พูด? นายพูดสิ" คุณท่านชวี่ขมวดคิ้วและพูดเสียงขรึม
"คุณท่านชวี่ ผม..."
"คุณฟู่..." สวีเยว่กุมใบหน้าและร้องไห้ไม่มีน้ำตา
"สารเลว! คนชั่ว! นายนั่นแหละที่ทำให้คุณปู่ของฉันตาย! เรื่องนี้ไม่จบง่ายๆ แน่ ฉันจะเอาเรื่องนายให้ถึงที่สุด!"
ฟู่ฮุ่ยโมโหจนเสียสติและพุ่งเข้าใส่สวีเยว่ทั้งเตะทั้งต่อย
เป็นเพราะว่าเขาเชื่อสวีเยว่เลยห้ามไม่ให้หมอเทวดาหลินรักษาคุณปู่ของตัวเอง เรื่องนี้หากให้คนของตระกูลฟู่รู้ เขาจะต้องกลายเป็นคนผิดของตระกูลแน่ ถึงตอนนั้นผลที่ตามมาของเขาต้องแย่มากแน่ๆ แบบนี้มีหรือที่เขาจะปล่อยสวีเยว่ไปง่ายๆ?
"โอ๊ย! คุณฟู่ หยุดได้แล้ว! โอ๊ย..."
สวีเยว่ถูกเตะต่อยจนใบหน้าบวมแดงและเลือดออกมุมปาก ฟันของเขาก็หลุดออกมาสองซี่ ทว่าฟู่ฮุ่ยกลับไม่ยอมหยุดมือ
"พอได้แล้ว! แยกพวกเขาออกจากกัน!"
คุณสีผู้จัดงานตะโกนออกไปสั่งเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย
"คุณสีคุณปล่อยผมเดี๋ยวนี้ ผมจะเตะเขาให้ตายเลยคนชั่ว!"
ฟู่ฮุ่ยร้องตะโกนและดิ้น
"คุณทำเขาให้ตายก็ไม่มีประโยชน์! เรื่องก็ได้เกิดขึ้นแล้ว สิ่งที่คุณควรจะแก้ไขยังไงต่อไปดี!" คุณสีกล่าวเคร่งขรึม
"แก้ไข? เรื่องนี้...ยังมีอะไรให้แก้ไขได้อีก?"
"คุณไม่รู้เหรอว่าความสามารถของหมอเทวดาหลินไปถึงขั้นที่สามารถทำให้คนตายฟื้นกลับคืนมาได้! ว่ากันว่าคนที่เพิ่งเสียชีวิตไปไม่นาน เขายังพอมีวิธีช่วยให้ฟื้นกลับคืนมา! หัวใจของคุณปู่ของคุณเพิ่งจะหยุดเต้นไปไม่นาน ไม่แน่หมอเทวดาหลินอาจจะพอมีทางช่วยได้ หมอเทวดาหลินให้เบอร์ติดต่อและที่อยู่กับคุณไว้ไม่ใช่เหรอ? หากสามารถขอให้หมอเทวดาหลินยื่นมือมาช่วยคุณปู่ของคุณได้ แบบนี้คนในตระกูลของคุณก็โทษคุณไม่ได้ และถือว่าคุณได้พึ่งใบบุญของหมอเทวดาหลินไปด้วย มีแต่ได้กับได้สองต่อเชียวนะ!" คุณสีกล่าว
"ใช่จริงๆ ด้วย!" ฟู่ฮุ่ยดวงตาเป็นประกาย แต่ไม่นานสีหน้าของเขาก็ทรุดลง "คุณสี ผมทำไม่ดีกับหมอเทวดาหลินก่อนหน้านี้ หากไปขอร้องเขา...เขาจะยอมยื่นมือมาช่วยคุณปู่ของผมเหรอ?"
"คุณไปขอร้องเขาอาจจะไม่ยอมช่วยก็ได้ แต่หากพี่สาวของคุณไปขอร้อง...นั่นก็ไม่แน่หรอกนะ" คุณสีกล่าวด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
เมื่อได้ยิน ฟู่ฮุ่ยก็ตบศีรษะของตัวเอง
"จริงด้วย คุณสี ผมลืมพี่สาวของผมไปเลย ผมจะไปหาเธอเดี๋ยวนี้เลย!"
"ไปเถอะครับ ผมก็ต้องเตรียมตัวเพื่อจะไปขอโทษหมอเทวดาหลินด้วยเหมือนกัน! มีปัญหากับคนใหญ่คนโตขนาดนี้ หากไม่รีบสร้างความสมานฉันท์ อนาคตผมคงแย่แน่ๆ!"
"งั้นตกลงตามนี้"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...