สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1565

"เทพแห่งดาบ! คุณไม่เข้าใจเรื่องราวในเยี่ยนจิง เพียงแค่ผู้ที่อยู่เบื้องหลังหลินกู่คนนั้นออกคำสั่ง เกรงว่า...คุณก็อาจไม่รอด อำนาจและความสามารถของเขาคนนั้น...ยิ่งใหญ่มหาศาลมาก!" เย่ชิงถอนหายใจและกล่าวออกมาอย่างลำบากใจ

เมื่อเหลียงซวนเหม่ยได้ยินก็รีบบีบน้ำตาออกมาและเข้าไปดึงตัวเย่ชิง "คุณเย่! ขอร้องล่ะ ช่วยพี่ชายของฉันด้วยนะคะ! ขอร้องล่ะนะคะ..."

"คุณหนู ไม่ใช่ว่าผมไม่ช่วย แต่ผมไม่มีปัญญาจริงๆ แต่ผมได้ให้คำแนะนำไปแล้ว และผมหวังว่าคุณหลินจะปลอดภัยดี" เย่ชิงยกกำปั้นขึ้นอีกครั้งและจากนั้นหันหลังเดินกลับไป

จ้านอี้ตาวสีหน้าเคร่งเครียด แต่ไม่พูดอะไร

ส่วนหลินหยางยังคงนิ่งเฉยและไม่รู้สึกตื่นตระหนกเลยสักนิด

"ช่างเถอะ ไม่ว่าจะมาวิธีไหนก็สามารถรับมือได้ กลับไปพักผ่อนกันเถอะ พรุ่งนี้เช้าจะต้องออกเดินทางไปยอดเขาเยียนหลงอีก!"

เมื่อพูดจบ หลินหยางก็ขึ้นรถที่จอดอยู่ริมถนน

"พี่..." เหลียงซวนเหม่ยน้ำตาอาบแก้ม เธอยังอยากจะพูดออกมา แต่ก็ไม่รู้จะพูดอะไรดี

หลินหยางสั่งให้คนขับรถไปส่งเหลียงซวนเหม่ยกลับตระกูลเหลียง จากนั้นก็กลับไปพักผ่อนที่โรงแรม

คืนนี้ เมืองเยี่ยนจิงต้องไม่หลับใหล

และเช้าวันรุ่งขึ้นก็มีผู้คนมาที่ยอดเขาเยียนหลงกันอย่างเนืองแน่น

เวลาหกโมงเช้า มีรถหรูจำนวนมากมุ่งหน้าสู่ยอดเขาเยียนหลง

เมื่อเห็นกลุ่มรถหรูเหล่านี้ ผู้คนบนยอดเขาต่างพากันหลีกทางและไม่กล้าเข้าไปขวาง

เพราะทุกคนเห็นแค่ป้ายทะเบียนก็พอรู้ได้ว่าเป็นรถของใคร

นี่คือทีมของตระกูลหลิน!

คนของตระกูลหลินมาแล้ว!

คิดไม่ถึงว่าคนของตระกูลหลินจะมาถึงเช้าขนาดนี้ ทำให้ผู้คนรู้สึกแปลกใจอย่างมาก

"ดูท่าแล้วตระกูลหลินให้ความสำคัญกับการประลองในครั้งนี้มากเลยเชียว!"

"ต้องถึงขนาดนั้นเลยเหรอ? งั้นตระกูลหลินชนะแน่ๆ! หมอเทวดาหลินคนนั้นไม่รู้แน่เลยว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังของหลินกู่เป็นใคร เขากล้าชนะหลินกู่เหรอ?"

"แหงล่ะ ชนะหลินกู่ก็ต้องตาย ไม่ชนะก็ยิ่งต้องตาย! ถ้าเป็นฉัน ฉันไม่มีทางร่วมลงนามในหนังสือยินยอมอะไรนั่นหรอก!"

"เขาสู้กับใครไม่สู้ ดันมาสู้กับหลินกู่..."

"คนรุ่นใหม่ใจร้อนก็งี้ ไม่รู้ว่าเยี่ยนจิงมีความซ่อนเร้นมากแค่ไหน!"

"ใช่!"

ตลอดทางขึ้นยอดเขา ผู้คนต่างจ้องมองรถหรูของตระกูลหลินและวิพากษ์วิจารณ์ต่างๆ นานา

แต่สิ่งที่ทำให้ทุกคนต่างแปลกใจก็คือ ตลอดทางที่มุ่งสู่ยอดเขาก็ต่างพบเจอผู้คนชื่อดังและคนสำคัญจำนวนมาก

"นั่นคือรถหรูของตระกูลเซี่ยแห่งเยี่ยนจิงนี่! เอ้ะ? เหมือนฉันจะเห็นคุณท่านเซี่ย เซี่ยกั๋วไห่นั่งอยู่ในรถนะ!"

"อะไรนะ? คุณท่านเซี่ยกั๋วไห่มาเองเลยเหรอ? เขามาทำไมอ่ะ?"

"ได้ยินมาว่าเขาไม่ค่อยถูกกับตระกูลหลินเท่าไร เพราะมีเรื่องขัดแย้งกันเมื่อครั้งร่วมมือกันตอนปีที่แล้ว หลังจากนั้นตระกูลเซี่ยก็ตัดขาดกับตระกูลหลินอย่างเด็ดขาด"

"ฉันได้ยินคนอื่นว่ากันว่า เหมือนว่าเบื้องหลังของตระกูลเซี่ยจะมีบริษัทหยางหัวอยู่"

"ดูเร็วๆ! นั่นฟางหง! เขาก็มาที่นี่ด้วย..."

"คนที่เกษียณไปแล้วน่ะเหรอ? แม้ว่าจะไม่มีอำนาจแล้ว แต่เขาก็ยังพอมีเส้นสายในเยี่ยนจิงอยู่บ้าง!"

"เขามาก็ไม่แปลก! ลูกชายของเขาทำงานให้กับหมอเทวดาหลิน แบบนี้เขาจะพลาดการประลองในครั้งนี้งั้นเหรอ?"

"ก็ใช่"

ทุกคนต่างอุทานไม่หยุด และพูดซุบซิบนินทา

นอกจากฟางหงแห่งตระกูลเซี่ย ตระกูลเหลียงแห่งเยี่ยนจิง ตระกูลซือหม่า ตระกูลหลงและตระกูลอื่นๆ ที่มีชื่อเสียงก็ต่างพากันมาที่นี่

นอกจากนี้ หอศิลปะการต่อสู้สำคัญของเยี่ยนจิงก็ต่างส่งคนมาเฝ้าสังเกตการประลอง หนึ่งในผู้ที่มาก็คือตระกูลฮั่วแห่งสำนักฉางหวู่เมืองเยี่ยนจิง

"ดูคึกคักมากจริงๆ!"

รถของสมาคมศิลปะการต่อสู้ได้ขับมาจอดที่บนยอดเขา จากนั้นเจียงหนานซงหัวหน้าสมาคมคนใหม่ได้ลงจากรถ และเมื่อเห็นผู้คนมากมายก็อดไม่ได้ยกมุมปากขึ้นมา

"ฉันแนะนำว่าให้หยุดการประลองวันนี้ดีกว่า หมอเทวดาหลินนับว่าเป็นคนรุ่นใหม่ที่หายากในประเทศ การประลองครั้งนี้สำหรับเขาแล้วไม่คุ้มเอาซะเลย หากเขาต้องจบชีวิตลงในการประลองครั้งนี้ นี่คงเป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ของแวดวงศิลปะการต่อสู้ในประเทศแน่ คุณก็รู้ ตอนนี้คนในประเทศเหล่านั้นต่างเรื่องมาก หากเรามีหมอเทวดาหลินที่เป็นคนรุ่นใหม่มาคอยช่วย นั่นจะทำให้งานของเราสบายขึ้นอย่างมากเลยนะ" หวู่ไคโชวที่ถูกลดตำแหน่งเป็นรองหัวหน้าสมาคมได้พูดขึ้นมา

"หวู่ไคโชว ระวังคำพูดและการกระทำของคุณด้วยนะ!"

เจียงหนานซงหันไปจ้องมองเธอ

หวู่ไคโชวสะดุ้งเล็กน้อย

ทว่ากลับได้ยินเจียงหนานซงกล่าวออกมา "ตอนนี้คุณยังอยู่ในช่วงตรวจสอบ ลืมความผิดที่คุณทำแล้วเหรอ?"

หวู่ไคโชวหน้าซีดและไม่พูดอะไรอีก

เจียงหนานซงกล่าวสีหน้านิ่งเฉย "ไม่มีอะไรต้องกังวลเกี่ยวกับคนต่างประเทศเหล่านั้น คนในประเทศมีจำนวนมากมายที่มีพรสวรรค์ มีเหรอจะหาคนที่มีพรสวรรค์เหล่านั้นไม่เจอ? อีกอย่างหมอเทวดาหลินก็เกี่ยวข้องเพียงแค่การแพทย์เท่านั้น! แม้จะเกี่ยวข้องกับศิลปะการแพทย์ทางการต่อสู้อยู่บ้าง แต่ก็ไม่ใช่การต่อสู้ที่บริสุทธิ์ หากปล่อยให้คนเหล่านั้นรู้เข้า คงมีแต่จะหัวเราะประเทศของเราน่ะสิ!"

หวู่ไคโชวอ้าปากแต่ไม่พูดอะไร

มีคนจำนวนไม่น้อยที่จำเจียงหนานซงได้และต่างพากันเข้ามาทักทาย

ชายชราคนนี้สวมเสื้อผ้าธรรมดาและมีหนวดเครา มีผมยาวสีขาว ร่างกายสะอาดสะอ้าน เขาดูเรียบง่ายและไม่โดดเด่นอะไร

ทว่าหลายคนสังเกตเห็นท่าทางการยืนของจั่วเสินอู่ที่มีต่อชายชราคนนั้น

มีคำเท่านั้น!

เคารพ!

ทุกคนต่างพากันตกตะลึง

ชายชราคนนี้คือใคร? ทำไมจั่วเสินอู่ถึงดูเคารพนับถือเขาขนาดนี้?

หรือว่าจะเป็นคนดังหรือมีความสามารถมากที่ไหนหรือเปล่า?

เมื่อตระกูลหลินเห็นจั่วเสินอู่และชายชราคนนั้นเดินมาก็รีบเดินเข้าไปต้อนรับอย่างมีความสุข ดูเหมือนว่าหลินเฟยอิงจะรู้จักชายชราคนนี้เพราะพูดคุยกันอย่างถูกคอ แต่จั่วเสินอู่กลับไม่ได้แสดงสีหน้ามีความสุขอะไร

หลายคนที่เห็นเข้าก็อดไม่ได้และส่ายหน้า

"หมอเทวดาหลินจะเอาอะไรไปสู้เขา? สมาคมศิลปะการต่อสู้ จั่วเสินอู่ และรวมไปคนตระกูลและพรรคสำนักใหญ่ๆ ของเยี่ยนจิงก็ต่างเทใจให้ตระกูลหลิน หมอเทวดาหลินจะชนะได้ยังไง? รัศมีของเขาได้ถูกบดบังมิดขนาดนี้! การแข่งขันครั้งนี้ไม่มีทางชนะได้แน่นอน!"

"หากหมอเทวดาหลินหนีไปตอนนี้ก็อาจยังพอมีทางรอด อย่างน้อยก็แค่เสียชื่อ แต่ก็ยังพอมีชีวิตรอดอยู่ ชื่อเสียงเสียหายจะไปสำคัญอะไร? วันข้างหน้าค่อยสร้างขึ้นใหม่ก็ได้!"

"แต่จากนิสัยของหมอเทวดาหลินแล้ว เขาไม่มีทางหนีแน่นอน"

"ก็หวังว่าเขาจะเรียนรู้เรื่องต่างๆ ได้เร็วขึ้น อายุยังน้อยอยู่เลย หากต้องมาจบลงที่นี่ก็น่าเสียดายอยู่เหมือนกัน!"

เสียงวิพากษ์วิจารณ์จากรอบด้านยิ่งดังระงม

การแข่งขันประลองระดับนี้ หลินหยางไม่มีทางให้ถอยหนี

ไม่ว่าแพ้หรือชนะ

ขอเพียงเขามา ก็ถือว่าเขาได้แพ้ไปแล้ว!

แต่ละคนใจเต้นแรงและเฝ้ารออย่างจดจ่อ

ขณะนี้ มีรถหรูคันหนึ่งขับเข้าไปบนยอดเขา

เมื่อชายคนหนึ่งของตระกูลหลินเห็นเข้าก็รีบเดินไปที่ประตูรถและเปิดออก

จากนั้นก็เห็นชายชราสวมชุดสีแดงเดินลงมาจากรถ

"หลินกู่!"

หนึ่งในตัวเอกได้เดินทางมาถึงแล้ว!