สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1574

แต่ก็มีคนร้องอุทานด้วยความแปลกใจ "ทุกคน! คุณข่งแหกกฎของสมาคมศิลปะการต่อสู้ เขา...เขาไม่กลัวถูกประณามจากคนในแวดวงศิลปะการต่อสู้เหรอ?"

"หุบปาก! โง่ชะมัด! นายจะรู้อะไร? คนที่ยิ่งใหญ่ถึงขั้นคุณข่งและยังมีอำนาจล้นฟ้าแบบนี้ แค่แวดวงการศิลปะการต่อสู้จะไปกลัวอะไร?" คนที่อยู่ข้างๆ รีบด่าทอออกมา

ข่งเหิงชุนลงมือก็เท่ากับประกาศโทษประหารชีวิตให้กับหลินหยาง

ทุกคนต่างเฝ้าจับตาดูและรอให้หลินหยางถูกยอดฝีมือสองคนนั้นฆ่าตาย

แต่ในขณะเดียวกันเสียงร้องอุทานก็ดังขึ้น

ทุกคนต่างตื่นตระหนกและรีบมองไปทางที่มีเสียง

และเห็นว่าข่งเหิงชุนที่กำลังจะจากไปได้หยุดชะงักลง

และเมื่อมองดูก็เห็นว่ามีคนไปขวางทางเขาไว้!

สองคนนั้นก็คือปิงชางจุนและจ้านอี้ตาว!

"อะไรกัน?"

ทุกคนต่างตกตะลึง

จากนั้นหลินหยางก็พูดขึ้นมา

"คุณข่ง ผมยังไม่พูดอะไรคุณก็จะไปแล้วเหรอ?"

จากนั้นผู้คนบนยอดเขาเยียนหลงก็พากันทึ่งจนตาค้าง

จ้านอี้ตาวและปิงชางจุนล้วนเป็นคนของหลินหยาง เรื่องนี้ใครๆ ก็รู้

แต่ตอนนี้...พวกเขาคิดจะทำอะไร? และคำพูดของหมอเทวดาหลิน...หมายความว่ายังไง?

"หมอเทวดาหลิน! คุณคิดจะทำอะไร?" หลินเฟยอิงรีบลุกขึ้นยืนและตะคอกออกมา

"บังอาจ! หมอเทวดาหลิน คุณคิดจะลงมือกับคุณข่งงั้นเหรอ? ผมจะบอกคุณให้นะ! ถ้าคุณกล้าทำร้ายคุณข่งแม้เพียงปลายเล็บ! เยี่ยนจิงหรือแม้แต่ในประเทศก็ไม่มีที่ให้คุณยืนได้อีกต่อไป!" เจียงหนานซงก็โมโหมากและชี้หน้าด่าหลินหยาง

"หมอเทวดาหลิน! คุณอย่าทำอะไรให้มากเกินไปนะ!"

"คุณท่านข่งเป็นคนที่คุณคิดทำอะไรก็ได้งั้นเหรอ?"

"คุณรู้ไหมว่าเขาเป็นใคร? คุณอยากลงนรกไปทั้งตระกูลเลยงั้นเหรอ?"

"คุณรู้ไหมว่าคุณกำลังทำอะไร? คุณกล้าดียังไงมาสร้างปัญหาให้กับคุณข่ง?"

"สารเลว! ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง!"

"ไม่ดูตัวเองบ้างเลย!"

ทุกคนต่างพากันชี้หน้าด่าทอหลินหยาง และทุกคนต่างโมโหจนเดือดพล่านและทนไม่ได้อีกต่อไป

"หมอเทวดาหลิน! ผมจะบอกอะไรคุณให้! ถ้าคุณกล้าแตะต้องคุณข่งแม้เพียงนิดเดียว ผมจะฆ่าคุณให้ตายทั้งเป็นเลยคอยดู!" ชายวัยกลางคนที่มีหนวดเคราม้วนเป็นเลขแปดยืนขึ้นและตวาดออกมา

และขณะที่กำลังพูด คนที่อยู่ข้างหลังของเขาก็ต่างลุกขึ้นยืน แต่ละคนล้วนจ้องมองหลินหยางอย่างดุดัน

เพียงแค่ชายวัยกลางออกคำสั่ง พวกเขาก็จะพุ่งออกมารุมล้อมและฆ่าหลินหยาง

หลินหยางได้ยินดังนั้นก็หันไปมองชายวัยกลางคน "คุณเป็นอะไรกับคุณข่ง?"

"ไม่ได้เป็นอะไรกัน คุณข่งอาจจะไม่รู้จักผม! แต่ผมเคารพนับถือคุณข่งมากและทนความหยิ่งผยองของคุณไม่ได้! ทำไม? คุณมีปัญหาเหรอ?" ชายวัยกลางคนกล่าว

หลินหยางพยักหน้า "ผมว่าคุณก็แค่อยากประจบสอพลอคุณข่งก็เท่านั้นเองก็เลยออกหน้าออกมา เพื่อจะได้ประโยชน์จากเขาในอนาคตใช่ไหม?"

สีหน้าของชายวัยกลางคนเปลี่ยนไปเล็กน้อยและรีบปฏิเสธ "เป็นไปได้ยังไง? คุณอย่าพูดจาเหลวไหล! ผมแค่เคารพนับถือคุณข่งเท่านั้นเอง!"

แม้ว่าเขาจะไม่ยอมรับ แต่สิ่งที่หลินหยางพูดมาก็เป็นความจริง

ไม่เพียงแค่ชายวัยกลางคนเท่านั้น ทุกคนในที่นี้ก็คิดแบบเดียวกัน

แต่มีหรือที่หลินหยางจะยอมให้พวกเขาเหล่านี้หลอกใช้เขาเป็นเครื่องมือ?

หลินหยางหยางจับจ้องชายวัยกลางคนคนนั้นอยู่นาน จากนั้นก็เดินเข้ามา

สีหน้าของชายวัยกลางคนซีดเผือด

ยอดฝีมือของข่งเหิงชุนที่ยืนขวางอยู่หน้าหลินหยางขมวดคิ้วและเตรียมหยุดยั้งหลินหยาง

แต่ในขณะเดียวกัน

ร่างกายของหลินหยางก็ระเบิดออก เขาเปรียบเสมือนกับพายุที่บ้าคลั่งและทันใดนั้นก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าของชายวัยกลางคน

"อ๋า?"

ชายวัยกลางคนสูดหายใจลึกและรีบถอยหลังออกไป

แต่ก็สายเกินไป!

เพราะหลินหยางเร็วกว่ามาก

จากนั้นก้เห็นเขาคว้าตัวชายวัยกลางคนและโยนออกไปอย่างแรง

ควับ!

ชายคนนั้นกระเด็นลอยออกไปและตกลงสู่พื้นที่ว่างเปล่าและเต็มไปด้วยเลือดไหลออกมา

หลินหยางกลับมายืนตรงหน้าของชายคนนั้น

"อ๋า?"

"ท่านประธาน!!"

กระต่ายเมื่อตื่นตระหนกมันจะกัดคน!

คนที่นี่ต้องการให้หมอเทวดาหลินตาย และต้องการให้คนรอบข้างเขาทุกคนตายตามไปด้วย แบบนี้ทำไมหมอเทวดาหลินต้องพูดคุยกับคนเหล่านี้ด้วยเหตุผลด้วย?

ทุกคนเงียบไปครู่หนึ่ง

คนที่ด่าทอและถึงขั้นข่มขู่หมอเทวดาหลินก่อนหน้านี้ต่างพากันถอยออกไปอย่างคนใจเสาะ และไม่กล้าพูดอะไรอีก

ตอนนี้พวกเขาคิดเพียงอย่างเดียว

หนีไป!

หนีไปยิ่งเร็วยิ่งดี

รีบหนีออกไปจากสถานที่แห่งนี้ให้เร็วที่สุด

ส่วนปรมาจารย์ข่ง? ใครจะไปสนใจเขาอีก!

ชีวิตตัวเองยังแทบรักษาไม่ได้ ใครจะยังคิดไปประจบสอพลอคนอื่นอีก?

และในขณะที่คนเหล่านี้คิดจะร่นถอยออกไป พวกเขาก็ผิดหวังเมื่อพบว่าจ้านอี้ตาวได้ปิดทางลงภูเขาเอาไว้แล้ว

ใครก็ไม่สามารถออกไปจากที่นี่ได้

"หมอเทวดาหลิน คุณช่างกล้ามากนักนะ! จะทำไม? คุณคิดจะฆ่าทุกคนบนยอดเขาเยียนหลงให้หมดงั้นเหรอ?" หลินเฟยอิงตะคอกด้วยสีหน้าเกรี้ยวกราดและจ้องมองหลินหยาง

"น่าสนใจ! น่าสนใจมาก!"

เจียงหนานซงไม่รอช้าและรีบหยิบโทรศัพท์ออกมากดโทรออก

ดูท่าแบบนี้คงจะโทรเรียกให้ใครมาช่วย

ทว่าข่งเหิงชุนกลับไม่รู้สึกเกรงกลัวอะไร

เขาชำเลืองมองจ้านอี้ตาวที่มาขวางทางเขาไว้ จากนั้นหมุนล้อรถเข็นไปทางหลินหยางและกล่าวว่า "หมอเทวดาหลิน! นี่คือทางที่แกเลือกเอง หากแกก้าวออกไปแล้ว แกก็ไม่มีสิทธิ์จะเสียใจ! รู้ใช่ไหม?"

"ผมยังมีทางเลือกเหรอ?" หลินหยางถาม

"แกมีทางเลือกแน่นอน เดิมทีแกสามารถจากโลกนี้ไปได้อย่างสงบ แต่ตอนนี้ กลัวว่าจะเป็นไปไม่ได้แล้ว!"

ข่งเหิงชุนกล่าวสีหน้านิ่งเฉย จากนั้นส่งสายตาให้กับยอดฝีมือของเขาสองคนที่อยู่หน้าหลินหยาง

ทันใดนั้น ยอดฝีมือสองคนนั้นก็พุ่งเข้าไปที่หลินหยางทันที!

ข่งเหิงชุนลงมือแล้ว!

เขากำลังจะจัดการหลินหยาง!