ทุกคนต่างพากันตกตะลึง
รวมไปถึงอ่าวอิ๋ง คุณชายเสวี่ย เตาม่อหลงและคนอื่นๆ
พวกเขามองไปยังชายชราที่ถูกหามเข้ามาอย่างเหลือเชื่อ สีหน้าของแต่ละคนตื่นตระหนกอย่างมาก
พวกเขารู้ดีว่าเขาคนนี้เป็นใคร!
เขาคนนี้เป็นถึงคนที่เฝ้าหลุมศพอยู่หน้าประตูสุสานหลิวเหยียน!
เป็นเจ้าของหุ่นจักรกลนั้น!
เป็นบุคคลที่แข็งแกร่งอย่างมากที่ไม่อาจคาดเดาได้!
แม้แต่พละกำลังความสามารถของชายชราที่อยู่ข้างในยังแข็งแกร่งและเกรี้ยวกราดมากขนาดนี้ ความสามารถของชายชราข้างนอกก็คงไม่ต่างกันเท่าไรนัก?
แต่ยอดฝีมือเช่นนี้ กลับต้องยอมจำนนเพราะหลินหยาง....
"หมอเทวดาหลิน...ทำได้ยังไง?" อ่าวอิ๋งขนลุกและบ่นพึมพำ
ทุกคนต่างเหลือเชื่อ!
เอาชนะหุ่นจักรกลได้ก็ถือเป็นเรื่องที่น่าตกใจมากแล้ว คิดไม่ถึงเลยว่าหมอเทวดาหลินจะสามารถจับชายชราเป็นตัวประกันได้
มีคนอย่างเขาอยู่ทั้งคน แบบนี้ชายชราคนนั้นต้องยอมจำนนอย่างแน่นอน
"คราวนี้รอดแล้ว! เรามีโอกาสรอดแล้ว!"
ทุกคนต่างพากันดีใจ!
เพราะความประมาทเลินเล่อของชายชรา ทำให้หมอเทวดาหลินที่เคยเป็นกลาง ได้กลายเป็นพวกของพวกเขาไปแล้ว ตอนนี้หมอเทวดาหลินหยิบไพ่ไม้ตายขึ้นมา ชายชราจะต้องคิดหนักอย่างแน่นอน
"ปล่อยตัวเขาเดี๋ยวนี้!" ชายชราตะโกนออกไป
"ไม่ได้หรอก"
หลินหยางกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ "หากต้องการให้ผมปล่อยเขาง่ายนิดเดียว! นำทรัพย์สมบัติที่อยู่ในถ้ำทั้งหมดให้ผม! จากนั้นเราก็ออกไปจากที่นี่ แบบนี้ชายชราท่านนี้ก็จะกลับไปหาคุณอย่างปลอดภัย!"
"คุณกำลังข่มขู่ผมอยู่? เราสองคนเฝ้าปกป้องดูแลสุสานนี้เกือบร้อยปี ภารกิจของเราคือห้ามให้ใครก็ตามเข้ามารุกรานสุสานของเจ้านายของเรา! วันนี้คุณคิดจะเอาทรัพย์สมบัติที่อยู่ในนี้ออกไป? ไม่มีทาง ต่อให้คุณฆ่าเฮยหั่วก็ไม่มีทาง!" ชายชราที่ชื่อไป๋เหยียนตะคอกเสียงดัง
"ดูเหมือนว่าคุณจะไม่ยอมเท่าไร?"
หลินหยางกล่าวและเดินไปที่เปลหาม จากนั้นก็ชักดาบที่เอวคนของซางเหมิงมาเล็งไปที่คอของชายชราที่อยู่ในเปลหามและกล่าวอย่างเฉยเมย "ผมจะนับถอยหลัง คุณต้องให้คำตอบผมให้ได้ ไม่งั้นผมจะฆ่าเขาก่อนและค่อยต่อสู้กับคุณ! ผมไม่คิดว่าผมจะสู้คุณไม่ได้ เพราะตอนที่ผมจับตัวเขาได้ ผมไม่ได้เสียแรงเลยสักนิด!"
ชายชราไป๋เหยียนหน้าซีดเผือดและกำหมัดแน่น ร่างกายของเขาเดือดพล่านไปด้วยความโกรธแค้น เสมือนกับจะระเบิดขึ้นมาให้ได้
"สาม!" หลินหยางตะโกนและจับจ้องชายชราอย่าเยือกเย็น
ชายชรารู้สึกตื่นตระหนก แต่ไม่พูดอะไร
"ไป๋เหยียน ไม่ต้องสนใจผม! ฆ่า! ฆ่าพวกเขาให้หมด!" ชายชราที่อยู่ในเปลหามตะโกนออกมาสุดเสียง
"สอง!" หลินหยางตะโกนอีกครั้งและน้ำเสียงของเขาก็เยือกเย็นขึ้น
"ไป๋เหยียน ลงมือสิ! ไม่ต้องห่วงผม ฆ่า! ฆ่าเลย!" ชายชราเฮยหั่วตวาดอีกครั้ง
ไป๋เหยียนตัวสั่นสะท้านและหน้าอกของเขากำลังจะระเบิดฉีกขาด ทว่าเขากลับอดทนเพื่อไม่ให้ตัวเองระเบิดออกมา
"หนึ่ง! ! !"
น้ำเสียงของหลินหยางดังขึ้นเล็กน้อย
และวินาทีที่พูดจบ เขาก็ยกดาบขึ้นเพื่อเหวี่ยงไปที่ชายชราเฮยหั่วอย่างไม่ลังเล
อี้เซียนเทียนโมโหและตวาดออกไปด้วยความโกรธ!
ชายชราไป๋เหยียนยังจัดการไม่ได้ ตอนนี้กลับปล่อยให้ชายชราเฮยหั่วเป็นอิสระได้อีกคน!
คราวนี้ทุกคนต้องถูกฆ่าตายอย่างไร้ข้อสงสัยแน่
"ธิดาศักดิ์สิทธิ์! นี่เป็นความต้องการของเทพอัคคีเหรอ?"
แววตาของหลินหยางเยือกเย็นอย่างมากและกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม
ธิดาศักดิ์สิทธิ์รู้สึกงุนงงและไม่นานก็ดึงสติขึ้นมาได้ "ใช่! อาจารย์ได้บอกกับฉันก่อนทีจะออกเดินทางว่าหากมีคนที่แข็งแกร่งมาที่สุสานหลิวเหยียน ต้องหาวิธีจัดการ หากของในสุสานหลิวเหยียนหายไปก็ไม่เป็นไร แต่ชายชราสองคนที่เฝ้าสุสานแห่งนี้จะเป็นอะไรไม่ได้! อาจารย์ได้ออกคำสั่งนี้กับฉันมา! ฉัน...ฉันจำเป็นต้องทำ.. ฉันขอโทษหมอเทวดาหลิน! อาจารย์เป็นผู้เลี้ยงดูฉันมา ฉะนั้นฉันไม่สามารถขัดคำสั่งของเขาได้!"
เมื่อหลินหยางได้ยินก็รู้สึกผิดหวังมากและมองธิดาศักดิ์สิทธิ์เปลี่ยนไปจากเดิม!
ผู้หญิงคนนี้เป็นคนตรงไปตรงมาก แต่จะว่าไปแล้ว เธอเชื่อฟังคำสั่งของอาจารย์ของเธอมากเกินไป!
คนแบบนี้จำเป็นต้องคอยระมัดระวังเอาไว้
หลินหยางแอบถอนหายใจและกล่าวเสียงแหบแห้ง "ดูเหมือนว่าสองคนนี้จะมีความสัมพันธ์และเกี่ยวข้องกับเทพอัคคีอย่างมาก"
"แม่หนู อาจารย์ของเธอเป็นใครเหรอ?"
ชายชราไป๋เหยียนถามอย่างเคร่งขรึม
"ท่านผู้อาวุโส อาจารย์ของฉันคือเทพอัคคี! ชื่อ...เทพอัคคีเชวีย!" ธิดาศักดิ์สิทธิ์เม้มริมฝีปาก
"อะไรนะ?"
สีหน้าของชายชราไป๋เหยียนและเฮยหั่วเปลี่ยนไปและพากันถอยหลัง จากนั้นจ้องมองธิดาศักดิ์สิทธิ์อย่างเหลือเชื่อ ราวกับได้ยินในสิ่งที่น่าตกตะลึงอย่างมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...