สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1867

หมอนักบุญ…..ออกมือแล้ว!

คนที่อยู่ตรงนั้นต่างหายใจถี่ยิบ ขนลุกซู่

นี่เป็นตัวแทนกำลังรบที่สูงสุดของหมู่บ้านหมอนักบุญเลยนะ!

คิดไม่ถึงว่าเขาก็จะออกมือ!

ครั้งนี้หลินหยางจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย!

แต่ทุกคนก็รู้สึกแปลกใจ

โดยเฉพาะสิงชิง!

“ท่านนักบุญ คิดไม่ถึงว่าคุณจะออกมือด้วย? ยังไงกัน? คุณไม่อยากรับคนนี้เข้ามาแล้วเหรอ?”สิงชิงพูดด้วยน้ำเสียงอึมครึม

แผนการของหมู่บ้านหมอนักบุญ สิงชิงรู้ดีที่สุด เรื่องนี้ความจริงแล้วหมอนักบุญเป็นคนทำขึ้นมา จุดมุ่งหมายคืออยากเกี่ยวดองกับหอเซวียนชิง แล้วยังอยากรับหมอเทวดาหลินที่อัปมงคลอย่างนี้เข้ามา

และตอนนี้เรื่องราวเหมือนพังทลายแล้ว

“รับคนนี้เข้ามา? รองผู้นำหอสิงคิดแบบนี้ได้ยังไง? คนคนนี้ก่อความวุ่นวายงานแต่งของลูกสาว เหยียดหยามหมู่บ้านผมหลายครั้ง ตอนนี้มาทำร้ายผู้นำสูงสุด ผมจะยอมได้ยังไง?วันนี้จะต้องจัดการเขา ไม่อย่างนั้นจะผมจะสามารถยืนยันความยิ่งใหญ่ของหมู่บ้านหมอนักบุญได้ยังไง?”หมอนักบุญพูดอย่างราบเรียบ

สิงชิงได้ยิน เลยถุยน้ำลายและด่าประนามเงียบๆ

เป็นจิ้งจอกเฒ่าเจ้าเล่ห์จริงๆ!

ก็เพียงแค่เห็นพลังของหลินหยางมีมากกว่าที่คิด เลยกังวลว่าผู้นำสูงสุดจะจัดการไม่ได้ กลายเป็นภัยพิบัติอันใหญ่หลวง เลยคิดจะร่วมมือกับผู้นำสูงสุดหอเซวียนชิงจัดการกับหลินหยาง เพื่อขจัดภัยพิบัติเท่านั้นเอง

ถึงยังไงทุกสิ่งที่หมู่บ้านหมอนักบุญทำกับหลินหยาง มันก็ทำให้หลินหยางไม่พอใจมากแล้ว!

เดิมทีหมู่บ้านหมอนักบุญอยากจะใช้กำลังของหอเซวียนชิงมาบีบบังคับ แต่พวกเขาประเมินกองกำลังของหอเซวียนชิงไว้สูง หรือจะบอกอีกนัยยะหนึ่งคือดูถูกประเมินค่าหมอเทวดาหลินแห่งเมืองเจียงเฉินคนนี้ต่ำไปนี่เอง!

แต่ตอนนี้ไม่สำคัญแล้ว

ผู้นำสูงสุดหอเซวียนชิงกับท่านหมอนักบุญออกมือ หลินหยางไม่มีทีท่าจะชนะได้เลย

จะต้องรู้ว่า ทักษะทางการแพทย์ของหมอนักบุญก็ขั้นเทพเหมือนกัน ที่หลินหยางโจมตีผู้นำสูงสุดหอเซวียนชิงจนอนาถแบบนั้นได้ ทั้งหมดคืออาศัยความน่ากลัวของความสามารถการรักษาหายเองได้ ถึงแม้ว่ากำลังของเขาจะถูกใช้ค่อยๆลดลง ก็สามารถใช้ยาขนานวิเศษที่หาได้ยากฟื้นฟูได้อย่างรวดเร็ว จุดนี้ผู้นำสูงสุดจะสู้อย่างไรก็ทำไม่ได้

ฟิ้วๆๆๆ….

เวลานี้ เสียงเข็มเงินแตกกระจายดังขึ้น

ตามด้วยเห็นเข็มเงินจำนวนหนึ่งทิ่มไปบริเวณแขนที่หักของผู้นำสูงสุดหอเซวียนชิง เวลาเดียวกันแขนของท่านหมอนักบุญยกขึ้น ช่วงกลางฝ่ามือได้มีเศษเม็ดเล็กๆเหมือนทรายสีทองลอยออกมา

พวกมันเหมือนกับเป็นสิ่งมีชีวิต ลอยปลิวไปทางแขนที่หักของผู้นำสูงสุดของหอเซวียนชิง ไม่นาน ก็ปกคลุมอย่างแน่นขนัด

ผู้คนเบิกตาโพลงกว้าง

แต่กลับเห็นเม็ดทรายสีทองพันรอบบริเวณที่มีเลือดเนื้อ คิดไม่ถึงว่ามันจะค่อยๆเลื้อยขยุกขยิกขึ้น และเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วโดยการมองด้วยตาเปล่า

“หรือว่านี่คือ…..ผงหวงฉวนฮวา?”มีผู้อาวุโสของหมู่บ้านหมอนักบุญเผลอพูดออกมา

“พระเจ้า ผงหวงฉวนฮวา? เล่ากันว่าเป็นยาที่สามารถทำให้กระดูกเลือดเนื้อของมนุษย์เป็นหรือตายได้?”

“คิดไม่ถึงว่าท่านหมอนักบุญจะใช้ยานี้กับผู้นำสูงสุด! สุรุ่ยสุร่ายเกิน!”

“ผู้นำสูงสุด พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง?”

“ผมไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคนคนนี้ ! หมากที่เดินเมื่อกี้นี้ ทำให้ผมสูญเสียกำลังรบไปมากกว่าครึ่ง ถ้าต่อสู้อีก ผมมีแค่หนทางแห่งความตายเท่านั้น! จากนี้สามารถยืนยันได้ว่า จื่ออี้กับจื่อเหิงถูกต้อง! ส่วนผมผิด! ผมควรฟังคำพูดพวกเขา ไม่ควรเป็นศัตรูกับคนคนนี้”ผู้นำสูงสุดพูดอย่างราบเรียบ

“อีกอย่าง ผมเป็นคู่แข่งที่สมน้ำสมเนื้อกับเขาไม่ได้ แล้วมาร่วมมือกับคุณปิดล้อมสังหารเขา ไม่รู้สึกว่าน่าอายเหรอ? เรื่องต่ำช้าแบบนี้ ผมไม่ควรค่าที่จะทำ!”

“คุณ…..”

หมอนักบุญเบิกตาโพลงกว้าง อ้าปากค้างพูดอะไรไม่ออกแล้ว

เขาจะคาดคิดที่ไหนกัน ว่าผู้นำสูงสุดหอเซวียนชิง….จะถูกหลินหยางโจมตีจนแพ้ล่ะ!

“หมอเทวดาหลิน ผมแพ้แล้ว! คุณว่าเรื่องระหว่างพวกเราควรจะจัดการยังไงดี?”เวลานี้ ผู้นำสูงสุดหอเซวียนชิงตะโกนขึ้นเสียงดัง

“ในเมื่อคุณแพ้แล้ว เห็นแก่หน้าจื่ออี้กับจื่อเหิง ผมจะไม่ทำคุณลำบากใจ! แต่มีบางเรื่อง จะต้องมีผลสรุป!”

หลินหยางพูดอย่างราบเรียบ สายตาเย็นชามองไปทางสิงชวีจ่าง

“แม่งเย็ด ยังไม่รีบมาอีก!”

ผู้นำสูงสุดหอเซวียนชิงเข้าใจอะไรขึ้นมา เลยหันไปตะคอกใส่สิงชวีจ่าง

สิงชวีจ่างตัวสั่นระริก มองไปทางผู้นำสูงสุดหอเซวียนชิง

“พ่อครับ พ่อ....พ่อคิดจะทำอะไร？