สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1895

เดิมทีหลินหยางคิดว่าจัดการฆ่าหญิงสวมหมวกสานไม้ไผ่คนนี้ซะ แต่เมื่อเห็นคนกลุ่มนี้ที่ดูจงรักภักดีขนาดนี้ก็ทำให้ลังเลใจ

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งเขาก็กล่าวอย่างเย็นชา "ก็ได้ เห็นแก่ที่ภรรยาของผมไม่ได้เป็นอะไรมาก ผมจะยอมปล่อยพวกคุณไปแล้วกัน!"

เมื่อพูดจบก็ปล่อยมือออก

เมื่อทุกคนเห็นเข้าก็รู้สึกดีใจอย่างมาก

"ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากจริงๆ!"

และเมื่อหญิงสวมหมวกสานไม้ไผ่ตกลงพื้นก็ไออย่างหนัก แต่แววตาของเธอยังเต็มไปด้วยความแค้น

ทว่าครั้งนี้เธอกลับไม่ประมาทอีกแล้ว

เมื่อการลงมือเมื่อสักครู่นั้น เธอก็รับรู้แล้วว่าความสามารถของเขาคนนี้กับตัวเองนั้นช่างห่างไกลกันมาก! และเธอเองไม่มีทางมีโอกาสชนะอีกฝ่ายอย่างแน่นอน

"คุณเป็นคนของสำนักสวรรค์อินทนิลเหรอ? คิดไม่ถึงเลยว่าสำนักสวรรค์อินทนิลจะมีคนที่แข็งแกร่งอย่างคุณ! ดูเหมือนว่าเราจะประมาทมากเกินไป! แต่พวกคุณอย่าเพิ่งดีใจไปหน่อยเลย! เราไม่มีทางยอมเด็ดขาด! และของสิ่งนั้นยังไงเราก็จะแย่งชิงกลับมาให้ได้ไม่ช้าก็เร็ว!"

หญิงสวมหมวกสานไม้ไผ่กล่าวอย่างเจ็บแค้นและจากนั้นก็หันหลังเดินออกไป

"ขอตัวลาก่อนนะครับ!"

จากนั้นคนกลุ่มนั้นก็รีบหันมาโค้งคำนับให้หลินหยางและจากไปอย่างไม่รีรอ

เมื่อเห็นคนเหล่านั้นจากไป เจียงเทียนสิงและคนอื่นๆ ก็ต่างพากันถอนหายใจด้วยความโล่งอก

อาจารย์ซีเหมินรีบวิ่งเข้ามาและโค้งคำนับแสดงความเคารพต่อหลินหยางอย่างไม่รีรอ

"คารวะหมอเทวดาหลิน!"

เมื่อได้ยินดังนั้น เจียงเทียนสิงและเจียงจืออี้ก็ตกใจ

"หมอ...หมอเทวดาหลิน?" เจียงเทียนสิงจ้องมองอาจารย์ซีเหมินอย่างเหม่อลอยและกล่าวอย่างประหลาดใจ "อาจารย์ คุณ...คุณเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า? เขาคนนี้...คือหมอเทวดาหลินแห่งเจียงเฉินเหรอ? ?"

"ผมจะจำผิดได้ยังไง? ในเจียงเฉินแล้วจะมีใครแข็งแกร่งและมีความสามารถมากไปมากกว่า? นอกเสียจากหมอเทวดาหลินแล้วก็ไม่มีใครเทียบได้อีก!" อาจารย์ซีเหมินกล่าวอย่างเคร่งขรึม

เจียงเทียนสิงตกใจมาก

เจียงจืออี้ขาอ่อนและคุกเข่าลงกับพื้นด้วยอาการตัวสั่น จากนั้นก็โขกศีรษะลงกับพื้นอย่างแรง

"หมอเทวดาหลินได้โปรดไว้ชีวิตด้วย ได้โปรดไว้ชีวิตด้วย...."

หลินหยางจ้องมองเขาอย่างเฉยเมยโดยไม่พูดอะไร และเพียงหันไปพูดกับเจียงเทียนสิง "คุณเป็นคนของสำนักสวรรค์อินทนิลเหรอ?"

"ครับ...ครับหมอเทวดาหลิน! เจ้าสำนักและรองเจ้าสำนักพวกเขา...มักจะพูดถึงคุณเสมอ พวกเขาคิดถึงคุณมากเลยนะครับ!" เจียงเทียนสิงกล่าวด้วยความตื่นเต้นดีใจ

"คิดถึงผมทำไม? ผมไม่ใช่คนของสำนักสวรรค์อินทนิลเสียหน่อย?" หลินหยางกล่าว

"หมอเทวดาหลินไม่รู้อะไร เจ้าสำนักและรองเจ้าสำนักต่างก็ชื่นชมคุณมากและมักพูดถึงคุณเสมอ โดยเฉพาะเจ้าสำนัก เขามักจะพูดว่าหากหมอเทวดาหลินสามารถเข้าร่วมกับสำนักสวรรค์อินทนิลได้ก็จะทำให้สำนักสวรรค์อินทนิลปลอดภัยจากอันตรายทั้งปวง และยังทำให้สำนักสวรรค์อินทนิลเจริญรุ่งโรจน์อย่างมาก ดังนั้นทุกเดือนเขามักจะส่งคนไปที่เจียงเฉินเพื่อหวังจะเชื้อเชิญคุณให้เข้าร่วมกับสำนักสวรรค์อินทนิล! เขาถึงขั้นพูดมาว่าหากคุณยอมเข้าร่วมกับสำนักสวรรค์อินทนิลละก็ เขาสามารถลงจากตำแหน่งเจ้าสำนักและยกตำแหน่งให้คุณได้ขึ้นเป็นผู้นำเจ้าสำนักสวรรค์อินทนิล!" เจียงเทียนสิงกล่าวด้วยความตื่นเต้นดีใจ

หลินหยางตกใจเล็กน้อย

หลิงเจี้ยนเฟย...ให้ความสำคัญกับเขาขนาดนี้เลยเหรอ?