สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1983

นักดาบจี๋เล่อ?

ทุกคนขมวดคิ้วเป็นปม

ชายสวมชุดสูทตะโกนว่า“ที่นี่ไม่มีนักดาบจี๋เล่อ ! เชิญพวกคุณกลับไปได้ ถ้าไม่ไป พวกเรามีสิทธิ์ยิงคุณ!”

วินาทีที่พูดจบ บอดี้การ์ดทุกคนก็เอาปืนออกมา เล็งไปทางหลินหยาง

“ห๊ะ?”

คนขับรถสั่นระริก รีบกระโดดลงจากรถ

เมื่อหลินหยางเห็น เลยมานั่งตรงคนขับ จากนั้นเหยียบคันเร่งพุ่งชนสิ่งที่ขวางทางและประตูเหล็ก แล้วถลันเข้าไป

“สารเลว!”

“หยุด! !”

“รีบให้เขาจอดรถ!”

ทุกคนรีบร้อน พากันทยอยตะโกนขึ้น

ปังๆๆๆ…..

ลูกปืนยิงไปที่ล้อของรถสินค้า

รถสินค้าลมออก แต่หลินหยางไม่ยอมให้เสียการควบคุม พยายามหมุนพวงมาลัยโคลงเคลงไปข้างหน้า

เหล่าบอดี้การ์ดตะโกน พร้อมกระโจน คิดไม่ถึงว่าจะกระโดดถึงสามฟุต แล้วหล่นอยู่ข้างรถสินค้า มือข้างหนึ่งจับรถสินค้าไว้ และพยายามออกแรง

แคร้ก!

เสียงดังสนั่นดังออกมา

รถสินค้าคันนี้ถูกพวกเขาพลิกลงอยู่ที่พื้น

จากนั้นเหล่าบอดี้การ์ดทั้งหมดถลันมา ยกปืนชี้ที่หน้ารถสินค้า

หลังจากนั้น หลินหยางกับไท่ชางหลงได้คลานหมอบออกมา

“หมอเทวดาหลิน ดูอย่างนี้มาไม่ผิดแน่! นักดาบจี๋เล่ออยู่ที่นี่แน่นอน ไม่อย่างนั้นฝีมือของพวกบอดี้การ์ดเหล่านี้ใครเป็นคนสอน?”ไท่ชางหลงยิ้มพูดขึ้น

“แต่ดูเหมือนว่านักดาบจี๋เล่อไม่อยากให้คนรบกวน!”

หลินหยางพูดอย่างเฉยชา

“วันนี้เขาจะต้องไม่ได้รับความสงบแน่!”

ไท่ชางหลงแสยะยิ้มริมฝีปากขึ้น จู่ๆร่างกายเคลื่อนไหว เปลี่ยนเป็นลมแรงโดยหลินหยางเป็นจุดศูนย์กลาง แล้วล้อมรอบหนึ่งรอบอย่างรวดเร็ว

ทุกคนหายใจถี่ยิบ รีบจับไกปืน

ฟึ้บๆๆ…

ด้านในก็มีเงาร่างพุ่งออกมาจากด้านในตำหนักอย่างรวดเร็ว

คนพวกนี้ต่างกันเป็นใบหน้าแดนมังกร สวมใส่ชุดดาบมือถือดาบแหลมคม แต่ละคนมีรังสีอำมหิตแผ่ซ่าน ล้อมรอบหลินหยางไว้

“นักดาบจี๋เล่ออยู่ที่ไหน? ผมต้องการพบเขา!”

หลินหยางตะโกนเสียงดัง

“พวกคุณถลันเข้ามาในพื้นที่ของผม มีแต่หนทางแห่งความตายเท่านั้น ในเมื่อจะกลายเป็นศพในไม่ช้าแล้ว! ทำไมถึงอยากจะเจอผมล่ะ?”เสียงเย็นชาของนักดาบจี๋เล่อดังมาจากด้านในตำหนัก

หลินหยางส่ายหน้า“ตอนนี้ผมยังไม่เป็นศพ แต่ลูกชายกับภรรยาของคุณ กลายเป็นศพแล้ว!”

พอพูดคำนี้ออกมา ด้านในตำหนักบรรยากาศอึมครึม

หลังจากนั้นมีเสียงหัวเราะลั่นดังมา

“ฮ่าๆๆๆๆ คุณนี่น่าสนใจจริงๆ! ผมตระเวนทั่วสารทิศ ถึงแม้จะใช้ชีวิตเจ้าชู้แบบตามใจตัวเองแต่เพราะผมฝึกฝนบำเพ็ญฌาน ทำให้มีโรคตกค้าง ไม่สามารถสืบพันธุ์มีลูกได้ตั้งนานแล้ว คุณพูดว่าภรรยาผมตายแล้วมันพอคุยกันได้ แต่ผมจะมีลูกชายที่ไหน? คุณพูดจาเลอะเทอะอยู่ที่นี่ให้น้อยหน่อย!”

“คุณไม่เชื่อ?”

หลินหยางเอาโลงศพหนักๆวางลงบนพื้น สีหน้าไร้ความรู้สึก พูดว่า“ศพของลูกชายคุณ อยู่ในโลงนี้ ! คุณดูก็รู้แล้ว!”