สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2018

ใช้ปลอกปลายดาบปล่อยพลังดาบเหรอ?

คนของหมู่บ้านกู่เจี้ยนเห็นถึงกับขนลุกซู่ หัวใจเต้นอย่างรวดเร็ว

นี่คือระดับฝีมือที่ยอดเยี่ยม!

คิดไม่ถึงว่าปรมาจารย์เจี้ยนฉือจะมาถึงระดับนี้แล้ว?

น่ากลัวมาก!

กู่ห้าวไม่กล้าเลินเล่อ รีบใช้ดาบสังหาร

เคร้ง!

ดาบยาวของเขาฟาดฟันกับคมดาบที่พุ่งมา

แต่พลังดาบถูกปัดออก แขนและดาบยาวของกู่ห้าวกลับสั่นเทา

“แย่แล้ว! นี่คือการป้องกันทำลาย ลดความแรงของการโจมตี!”

ยอดฝีมือของหมู่บ้านกู่เจี้ยนเหมือนนึกอะไรขึ้นได้ พลั้งปากพูดออกมา

“การป้องกันทำลายเหรอ?”

“หรือว่า…..”

ทุกคนรีบมองไป

เป็นอย่างที่คิดไว้!

รอหลังจากคมดาบของกู่ห้าวแหกออกไป ไม่มีพลังเหลืออยู่ และมันก็อ่อนแอ ไม่เพียงพอที่จะคุกคามปรมาจารย์อาวุโสเจี้ยนฉือได้แม้แต่น้อย!

ปรมาจารย์อาวุโสเจี้ยนฉือหัวเราะอย่างเยือกเย็น ถีบฝ่าเท้าออกไป

ปัง!

หน้าท้องของกู่ห้าวถูกฝ่าเท้าถีบเข้าใส่ คนทั้งคนลอยกระเด็นออกไป

“ผู้นำหมู่บ้าน!”

ทุกคนตกตะลึงพรึงเพริด

“ไร้ความสามารถแบบนี้ก็กล้าออกมาทำอับอายขายขี้หน้าเหรอ? น่าตลกสิ้นดี! เป็นอย่างที่คิด พอไอ้ผีแก่นั่นตาย หมู่บ้านกู่เจี้ยนก็ตกอับ!”ปรมาจาร์ยอาวุโสส่ายหน้าพูดเหยียดหยาม

“อย่ากำเริบเสิบสานนัก!”

กู่ห้าวกัดฟันกรอด ลุกขึ้นแล้วรวบรวมพลัง ยกดาบเข้าสังหาร

“ท่วงทำนองดาบ! พลังหล่นมา!”

ปัง!

พลังของดาบพุ่งออกมาจากตัวดาบของเขา

แต่พลังดาบนี้ไม่ได้พุ่งเข้าหาปรมาจารย์อาวุโสเจี้ยนฉือ แต่กลับลอยกลางอากาศ ตามด้วยแตกกระจายออก กลายเป็นฝนพลังดาบ หล่นลงมาบนพื้น

ฟิ้วๆๆ…..

พลังดาบถูกทลาย กระจายออกราวกับฝนพายุ

และปรมาจารย์อาวุโสเจี้ยนฉือยังคงไม่แยแส ยกปลอกดาบขึ้นเหนือศีรษะ

เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง….

พลังดาบที่มีทั้งหมดถูกทำลายจนหมดสิ้น

“พลังดาบ! สิบเก้าท่วงทำนอง!”

ทุกคนหวาดกลัวอย่างไม่มีอะไรมาเทียบได้!

การโจมตีที่เก่งกาจขนาดนี้! ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขาเลย!

กู่ห้าวกำดาบยาวแน่น มองไปทางคลื่นพลังดาบที่หล่นลงมา เขาอยากจะรวบรวมพลังไปต่อต้าน แต่กลับพบว่าพลังของตัวเองถูกคลื่นพลังขนาดใหญ่ควบคุมไว้แล้ว วินาทีนี้ รวบรวมได้ไม่เท่าไหร่ และไม่สามารถป้องกันการรุกรานได้ด้วย….

จบแล้ว!

กู่ห้าวมองไปด้วยสายตาเหม่อลอย

“พ่อ!”

กู่เหลียนแผดเสียงร้องขึ้น

แต่ในช่วงสถานการณ์ฉุกเฉิน

ฟึบ!

จู่ๆก็มีเงาร่างหนึ่งมาตรงหน้ากู่ห้าว ยกมือขึ้นห้ำหั่น

เหมือนใช้แรงน้อยชนะแรงมาก!

ปัง!

ฝ่ามือหล่นมา คลื่นดาบก็กระจาย

“อะไร?”

กู่ห้าวมึนงง รีบหันไปดู แล้วตื่นตะลึงพรึงเพริด

“หมอเทวดาหลิน?”