ไม่นาน ทุกคนก็กลับมาที่หมู่บ้านอีกครั้ง
คนของหมู่บ้านกู่เจี้ยนเตรียมทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว เข็มเงิน ยาสมุนไพร และกระบอกยาเป็นต้น แม้กระทั่งงานอื่นก็ทำเตรียมเสร็จหมดแล้ว
ปรมาจารย์เซวียนเซินยืนอยู่ด้านข้าง สายตาร้อนผ่าว
ก่อนหน้านี้หลินหยางฝังเข็มเร็ว ถึงแม้เขาจะดูแล้วหนึ่งรอบ แต่จำได้ไม่ค่อยชัดเจน
ครั้งนี้ เขาอยากจะจำให้ได้อย่างแม่นยำ
“ปรมาจารย์เซวียนเซิน ถ้าคุณอยากจะเรียนสุริยันจันทราสิบเจ็ดเข็ม ไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้”หลินหยางพูดพร้อมกับฆ่าเชื้อให้เข็มเงิน
ปรมาจารย์เซวียนเซินชะงักงัน ยิ้มเก้อเขิน ถามอย่างระมัดระวังว่า“หมอเทวดาหลินจะถือสาไหมครับ?”
“ผมไม่เคยถือสาคนที่เรียนรู้ทักษะทางการแพทย์ของผม สำหรับผม นี่ถือเป็นเรื่องที่ดี ความรู้ทางการแพทย์พัฒนา ก็เป็นเรื่องที่ดีในการสร้างความผาสุกให้มนุษย์!”
“หมอเทวดาหลินเป็นผู้วิเศษจริงๆ!”ปรมาจาร์ยเซวียนเซินยกนิ้วโป้งให้หลินหยาง
“พอแล้ว คุณไม่ต้องเข้ามาใกล้ขนาดนี้ เอาโทรศัพท์ออกมาเถอะ ผมจะฝังครั้งเดียว พวกคุณถ่ายให้ดีล่ะ!”หลินหยางเริ่มทำการฝังเข็ม
“เร็ว! เร็วเข้า! เอาโทรศัพท์ออกมา!”ปรมาจาร์ยเซวียนเซินเอียงคอหันไปบอก
ลูกศิษย์ที่อยู่ด้านข้างรีบควักโทรศัพท์ออกมาถ่ายหลินหยาง
พวกกู่ห้าวที่อยู่ด้านหลังไม่สนใจเรื่องนี้ ทุกคนมองการเคลื่อนไหวของหลินหยางด้วยความกดดัน
ภายในห้องเงียบสงบอย่างช้าๆ
ทุกคนจ้องมองการเคลื่อนไหวของหลินหยางอย่างใจจดใจจ่อ ไม่กล้ากระพริบตา
โดยเฉพาะปรมาจารย์เซวียนเซิน แทบจะลืมหายใจ
สักพักหนึ่ง เขาก็ทนไม่ไหว ปรบมือขึ้น พูดว่า“สวยงาม! สวยงามมาก! หมอเทวดาหลินเป็นคนมหัศจรรย์มาก มหัศจรรย์! !”
“ปรมาจารย์เซวียนเซิน ลูกชายของผม….อาการเป็นยังไง?”กู่ห้าวก็ไม่กล้าไปรบกวนหลินหยาง ทำได้เพียงถามปรมาจารย์เซวียนเซินอย่างแผ่วเบา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...