กู่เหลียนสีหน้าเปลี่ยน รู้สึกได้ว่าพ่อของตัวเองจะเปลี่ยนใจกลับคำ
แต่เธอกลับจนปัญญา
มองไปทางหลินหยางที่กำลังฝังเข็มให้พี่ชายตัวเอง กู่เหลียนรู้สึกเจ็บอยู่ในหัวใจ
และเวลานี้ จู่ๆหลินหยางที่กำลังฝังเข็มก็เอ่ยปากขึ้น
“คุณกู่ คุณเชื่อฟังคำพูดของพ่อคุณเถอะ กลับไปพักผ่อนก่อน ทางนี้คุณไม่ต้องเป็นห่วง”
“แต่ คุณหลิน….”
“สบายใจได้ ผมมีแผนแล้ว!”หลินหยางพูดอย่างราบเรียบ
กู่เหลียนสีหน้าเป็นกังวลใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ทำได้เพียงเดินออกไปข้างนอก
แต่เธอไม่ได้กลับไปจริงๆ เธอยืนมองอยู่ตรงหน้าประตู
“เสร็จแล้ว!”
เวลานี้ หลินหยางทอดถอนหายใจออกมา ถอนเข็ม เอนลงบนเก้าอี้ที่อยู่ด้านข้างแล้วจิบน้ำชา
“หมอเทวดาหลิน อาการของลูกชายผมฟื้นฟูแล้วใช่ไหม?”กู่ห้าวรีบเดินมาถาม
“ไม่เป็นไรแล้ว ต่อไปก็บำรุงปรับสมดุลก็พอแล้ว!”หลินหยางพูดขึ้น
“จริงเหรอ? อย่างนั้นก็ดีมากเลย!”
กู่ห้าวยิ้มและพูดออกมา จากนั้นสบตากับผู้เป็นภรรยา
“สุริยันจันทราสิบเจ็ดเข็มสุดยอดจริงๆ! ผมคารวะ! หมอเทวดาหลินมีความสามารถอย่างแท้จริง!”ปรมาจาร์ยเซวียนเซินเดินมาทำความเคารพ
“ผู้อาวุโสเกรงใจแล้ว บันทึกไว้หรือยังครับ?”หลินหยางถามขึ้น
“บันทึกเรียบร้อยแล้ว”ลูกศิษย์ที่อยู่ด้านข้างทยอยพากันพูดขึ้น
หลินหยางพยักหน้า“ความลึกซึ้งของสุริยันจันทราสิบเจ็ดเข็มอยู่ตรงเข็มที่เก้า! เพราะเข็มที่เก้าเป็นเส้นแบ่งเขต แปดเข็มก่อนหน้าคือเข็มหยาง แปดเข็มหลังจากนั้นคือเข็มอิน เข็มที่เก้าตรงกลางเป็นหนึ่งเดียวที่คละเคล้าเข้าด้วยกัน มันทำหน้าที่เป็นกลาง เข็มหยางเป็นตัวเสริม เข็มอินเป็นตัวปูพื้น! อินหยางพึ่งพากัน กลายเป็นเข็ม”
เซวียนเซินชะงักงัน มองหลินหยางด้วยความตื่นตะลึง ตามด้วยรีบถอยหลังทำความเคารพด้วยการโค้งเอวให้ด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...