สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2095

กู่ห้าวหายใจเข้าพร้อมกับพูดไม่ออก

เซวียนเซินพูดมาขนาดนี้ กลับไม่เหลือทางลงให้เขาเลยสักนิด

"คุณพี่ ทำยังไงดี? ไม่งั้น...เอาไวเบรเนี่ยมให้เขาดีไหม!" ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะกระซิบบอก

"ทำอย่างนั้นได้ยังไง? แร่ไวเบรเนี่ยมถือเป็นเส้นเลือดใหญ่ของหมู่บ้านกู่เจี้ยนของเรา! และมันเกี่ยวข้องกับอนาคตของหมู่บ้านของเราจะยกให้คนอื่นง่ายๆ แบบนี้ได้ยังไง?" กู่ห้าวกล่าวอย่างเคร่งเครียด

"แต่ปรมาจารย์เซวียนเซินก็อยู่ตรงนี้ หากท่านพี่ผิดคำพูด แบบนี้จะไม่ถูกผู้คนหัวเราะเยาะเอาได้เหรอ?"

"ไม่เป็นไร ผมมีแผนการของผม!"

มีประกายแปลกๆ ส่องสะท้อนออกมาจากแววตาของกู่ห้าว จากนั้นเขาก็กล่าวกับหลินหยางด้วยรอยยิ้ม "ในเมื่อปรมาจารย์เซวียนเซินก็พูดมาขนาดนี้แล้ว งั้นหมอเทวดาหลิน เดี๋ยวผมจะพาคุณไปเอาแร่ไวเบรเนี่ยมแล้วกัน!"

"ไปเอาแร่ไวเบรเนี่ยม?"

หลินหยางได้ยินเข้าก็ขมวดคิ้วกล่าว "ทำไมผู้นำกู่ถึงไม่ให้คนเอามาให้แล้วมอบให้ผม?"

"หมอเทวดาหลินไม่รู้อะไร แร่ไวรเนี่ยมถือเป็นมรดกล้ำค่าของหมู่บ้านกู่เจี้ยนของเรา มันมีค่ามากแค่ไหนคุณรู้ไหม? ผมไม่มีทางเก็บไว้ในที่โล่งแจ้งหรอก ตอนนี้แร่ไวรเบรเนี่ยมถูกเก็บไว้ในเขตต้องห้ามของหมู่บ้านกู่เจี้ยน ซึ่งถูกเก็บไว้กับสุสานของบรรพบุรุษของหมู่บ้านกู่เจี้ยน หากคุณต้องการสิ่งนี้ เกรงว่าคุณต้องเข้าไปเอาด้วยตัวเองแล้วล่ะ" กู่ห้าวกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"ผู้นำไม่เอาให้ไม่ได้เหรอ?"

"เอาได้! เอาได้สิ! แต่ต้องรอให้ถึงเดือนหน้าผมถึงจะไปเอามาได้! เพราะบรรพบุรุษของหมู่บ้านกู่เจี้ยนมีกฏเอาไว้ว่า ห้ามเข้าไปในเขตต้องห้าม ยกเว้นทุกวันที่สิบห้าของทุกเดือน! ไม่งั้นจะถูกตัดสินให้เป็นคนทรยศต่อหมู่บ้านและต้องถูกฆ่าตาย! ผมไม่อาจทำผิดกฎของบรรพบุรุษได้ ฉะนั้นหมอเทวดาหลินคุณคงต้องไปเอาด้วยตัวเอง คุณเป็นคนนอกจึงไม่จำเป็นต้องปฏิบัติตามกฎที่บรรพบุรุษของเราบัญญัติไว้ หากหมอเทวดาหลินไม่อยากเข้าไปเอาด้วยตัวเอง งั้นคุณอาจต้องรอให้ถึงวันที่สิบห้าของเดือนหน้า แล้วเดือนหน้าผมจะเข้าไปเอามาให้คุณ! ส่วนช่วงเวลาที่รออยู่นี้ คุณก็อาศัยอยู่ที่หมู่บ้านของผมก่อน ตกลงไหม?" กู่ห้าวกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ไปเอามาวันที่สิบห้าเดือนหน้า?

แบบนี้ต้องรอไปอีกกี่วัน?

หลินหยางมีเวลาที่ไหนกัน?

เขารู้ดีว่านี่เป็นเพียงแผนการเพื่อชะลอการโจมตีของกู่ห้าวเท่านั้น

ระยะเวลากว่ายี่สิบวันที่ต้องรอนั้น ใครจะไปรู้ได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง?

หลินหยางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งพร้อมกับกล่าวออกมา "ผู้นำกู่ นำทางให้ผมหน่อย ผมจะเข้าไปเขตต้องห้ามเพื่อเอาออกมาเอง"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน