สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2096

ทว่ามีหรือที่เซวียนเซินจะรู้แผนการของหลินหยาง?

อันที่จริงหลินหยางก็ไม่ได้มีแผนการอะไรทั้งนั้น

แต่เขาไม่มีทางเลือก

เพราะเขาไม่รู้เลยว่าที่กู่ห้าวพูดมาเป็นเรื่องจริงหรือไม่

หากกู่ห้าวนำแร่ไวเบรเนี่ยมไปเก็บไว้ที่เขตต้องห้ามจริง ถึงยังไงหลินหยางก็ต้องไปอยู่ดี

หากไวเบรเนี่ยมอยู่ในมือของเขา หลินหยางจะลงมือจัดการกู่ห้าวโดยไม่ลังเลอย่างแน่นอน

ไม่นาน ทั้งหมดก็เดินทางมาถึงทางเข้าเขตต้องห้าม

กู่เหลียนก็ติดตามมาด้วยเช่นกัน

เธอแอบอยู่ข้างหลังของต้นไม้ขนาดใหญ่และคอยแอบมองด้วยความกังวล

เมื่อเห็นว่าหลินหยางได้ตัดสินใจที่จะเข้าไปในเขตต้องห้าม กู่เหลียนก็กัดฟันและวิ่งหันหลังออกไป โดยไม่รู้ว่าเธอวิ่งไปไหน

"เปิดประตูเขตต้องห้าม!"

กู่ห้าวโบกมือ

คนของหมู่บ้านสองคนที่ยืนเฝ้าประจำการอยู่หน้าเขตต้องห้ามรีบวิ่งไปตรงกลางที่มีประตูขนาดใหญ่อยู่

นี่คือประตูหินขนาดใหญ่ สูงเกือบสี่เมตรและกว้างห้าเมตร มีโซ่เหล็กพันรอบประตู และมีหมอกปกคลุมอยู่ด้านหลังประตู ซึ่งดูน่ากลัวอย่างมาก

ทั้งสองดึงโซ่เหล็กออกและผลักประตูหินด้วยความยากลำบาก

ครื่น ครื่น ครื่น....

ไม่นาน ประตูก็ค่อยๆ เปิดลงอย่างเชื่องช้า

เส้นทางที่เงียบสงัดเต็มไปด้วยหมอกควันหนาทึบสะท้อนอยู่ในดวงตาของหลินหยาง

"หมอเทวดาหลิน เชิญเข้าไปข้างในได้ แล้วผมจะยืนรอข่าวดีอยู่ตรงนี้ หากคุณสามารถเอาแร่ไวรเบรเนี่ยมออกมาได้ หมู่บ้านกู่เจี้ยนของเราจะจัดงานฉลองอย่างยิ่งใหญ่ให้คุณ" กู่ห้าวกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"ตกลง!"

หลินหยางพยักหน้าพร้อมกับกล่าวออกมา "แต่มีเรื่องหนึ่งที่ผมต้องพูดให้ชัดเจนเสียก่อน"

"เรื่องอะไรเหรอ?" กู่ห้าวถามด้วยความตกใจ

"หากในเขตต้องห้ามนี้ไม่มีไวเบรเนี่ยม จะทำยังไง?" หลินหยางถาม

กู่ห้าวตกใจและคิดไม่ถึงว่าหลินหยางจะพูดแบบนี้

เขาหัวเราพร้อมกับกล่าวออกมา "หมอเทวดาหลินไม่เชื่อผมอย่างนั้นเหรอ?"

"คุณเองก็ไม่เชื่อใจผม แล้วทำไมผมต้องเชื่อใจคุณด้วย?"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน