สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2097

"คุณกู่? คุณเข้ามาได้ยังไง?"

หลินหยางตกใจอย่างมากและมองไปรอบๆ พร้อมกับกล่าวอย่างร้อนใจ "คุณโผล่มาจากที่ไหน?"

"ฉันเข้ามาจากเส้นทางลับ"

กู่เหลียนกระซิบ

"เส้นทางลับ?"

"ใช่ ในห้องของท่านพ่อมีเส้นทางลับอยู่เส้นหนึ่งที่สามารถมุ่งหน้ามายังเขตต้องห้ามได้ ฉันเคยเห็นเมื่อตอนฉันยังเด็กก็เลยเข้ามาในเขตต้องห้ามนี้ผ่านทางเส้นทางลับ!"

"ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง...แต่คุณมาที่นี่ทำไม? ที่นี่อันตรายมาก คุณรีบกลับไปเถอะ" หลินหยางกล่าว

"หมอเทวดาหลิน ฉันมาเพื่อช่วยคุณ! ฉันเคยติดตามท่านพ่อเข้ามากราบไหว้บรรพบุรุษในเขตต้องห้าม และฉันรู้กับดักข้างในนี้เป็นอย่างดี! หมอเทวดาหลิน ฉันจะพาคุณเข้าไปยังส่วนที่ลึกที่สุดของเขตต้องห้ามเพื่อนำไวเบรเนี่ยมออกมา!" กู่เหลียนกล่าว

"แต่..."

"หมอเทวดาหลิน คุณรักษาพี่ชายของฉันจนหาย ถือว่าคุณมีบุญคุณต่อฉัน ฉันรู้ว่าท่านพ่อของฉันไม่มีทางยอมมอบไวเบรเนี่ยมให้คุณแน่นอน! เขาทำแบบนี้ก็ต้องการทำร้ายคุณ! กับดักในเขตต้องห้ามนี้น่ากลัวเป็นอย่างมาก คุณไม่รู้จักกับดักที่ถูกวางไว้ที่นี่ดี ฉันเกรงว่าคุณอาจต้องได้รับอันตรายอย่างมาก ฉะนั้นให้ฉันนำทางคุณเข้าไปเถอะ ถือเสียว่าเป็นการตอบแทนที่คุณช่วยชีวิตพี่ชายของฉันเอาไว้ได้!" กู่เหลียนกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง

หลินหยางอ้าปากค้างและยิ้มออกมาอย่างลำบากใจ "ก็ได้ ในเมื่อคุณกู่พูดมาขนาดนี้แล้ว งั้นผมต้องขอบคุณมากๆ"

"ไม่เป็นไรค่ะ เราไปกันเถอะ"

กู่เหลียนกล่าวด้วยรอยยิ้ม จากนั้นก็เดินนำไปข้างหน้าเพียงลำพัง

หลินหยางลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็เดินตามไป

เดินไปได้ไม่กี่ก้าว จากนั้นกู่เหลียนก็หมอบลงข้างทางพร้อมกับหยิบดอกไม้สีชมพูขึ้นมาและเคี้ยวในปาก

"ดอกเจ๋อเยว่ กินเข้าไปสามารถกำจัดหมอกพิษได้" หลินหยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"หมอเทวดาหลินช่างมีทักษะการแพทย์ที่ฉลาดล้ำลึกอย่างมาก ฉันเดาว่าคุณคงกินดอกเจ๋อเยว่เข้าไปก่อนที่จะเข้ามาในนี้ ทำให้คุณไม่ถูกหมอกพิษเหล่านี้ทำร้ายได้ใช่ไหม?" กู่เหลียนกล่าวด้วยรอยยิ้ม

หลินหยางยิ้มแต่กลับไม่พูดอะไร

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน