ได้ยินที่หัวหน้าต้วนพูด หลินหยางลูบคางคิดพิจารณาขึ้นมา
“กองกำลังที่ส่งมาหนุนครั้งนี้คือกองกำลังไหนครับ”หลินหยางเงยหน้าถามขึ้น
“กองพันหลงเซวียน กองพันทหารชั้นแนวหน้าที่สุดของกองพันหลงเซวียนทางตะวันตก! มีทั้งหมดหนึ่งหมื่นเจ็ดพันนาย พวกเขาแต่ละคนฮึกเหิม เกรียงไกร และหนึ่งพันคนในนั้นเป็นราชาทหารที่มีความสามารถถูกคัดเลือกมาแต่ละพื้นที่ พวกเขาเก่งมาก ต่อสู้ได้ดี สามารถกวาดล้างยอดฝีมือในปัจจุบันได้!” หัวหน้าต้วนกล่าวพูดอย่างภาคภูมิใจ
ความจริงตอนที่เขารู้เรื่องนี้ก็ตื่นตะลึงมาก
ต้องรู้ว่า กองพันหลงเซวียนที่ตั้งมั่นอยู่ทางตะวันตกจะไม่เคลื่อนพลง่ายๆ
กองพันทหารนี้เป็นหนึ่งในกองกำลังไพ่คิงของดินแดนมังกร ได้รับความสนใจจากนานาชาติ การเคลื่อนไหวของพวกเขาสามารถกระทบต่อสถานการณ์ระหว่างประเทศได้ เพราะฉะนั้นหน้าที่ปกติของพวกเขาคือฝึกฝน น้อยที่จะมาร่วมในเหตุการณ์ต่างๆ
แต่คิดไม่ถึงว่าเบื้องบนจะเคลื่อนทัพของกองพันหลงเซวียนมา อีกทั้งส่งหน่วยงานระดับสุดยอดมาด้วย!
มีกองกำลังที่แข็งแกร่งอยู่ หัวหน้าต้วนไม่รู้สึกว่ามนุษย์กินคนบนภูเขาน่ากลัวมากเท่าไหร่แล้ว
หลินหยางคิดอยู่สักพักหนึ่ง พยักหน้าอย่างอึมครึม พูดว่า“ดูอย่างนี้แล้วข้อมูลข่าวสารของดินแดนมังกรก็ยังถือว่าไวนะ!”
“อะไรนะ?”
หัวหน้าต้วนชะงักงัน
“อ้อ ไม่มีอะไร”
หลินหยางยิ้ม
“เหรอครับ?”หัวหน้าต้วนก็ไม่ได้คิดอะไรมาก
แต่ก้นบึ้งหัวใจของหลินหยางกับรู้สึกหนักอึ้ง
ข้อมูลข่าวสารของดินแดนมังกรไวกว่าที่เขาคิดอีก
อาจจะรู้ว่าบนภูเขามีคนลัทธิปีศาจสวรรค์ ถึงได้ระดมกองกำลังที่เก่งกาจอย่างกองพันหลงเซวียนมา
มีพลังความสามารถแบบนี้อยู่ การรับมือกับลัทธิปีศาจสวรรค์จะต้องสบายขึ้นมากแน่นอน
แต่ฝีมือของคนลัทธิปีศาจสวรรค์ที่อยู่บนภูเขานี้ก็ดูถูกไม่ได้ พวกเขาเป็นถึงกองกำลังอันเกรียงไกรของเหยาเชียนซานเลย
ถ้าฆ่ากันขึ้นมาจริงๆ ทั้งสองฝ่ายจะต้องสูญเสียด้วยกันทั้งคู่แน่นอน มันถึงขั้นจะทำให้เป็นสงครามใหญ่ได้เลย
ถึงตอนนั้นเรื่องราวใหญ่โตขึ้นมา หลินหยางก็จะต้องเป็นฝ่ายถูกกระทำ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...