หลินหยางคิดไม่ถึงเลยว่าพ่อของเชวียเสี่ยวเสี้ยวจะมีภูมิหลังขนาดนี้ คิดไม่ถึงว่าเขาจะเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ในสหรัฐอเมริกา
เห็นๆอยู่ว่าเชวียเฉียงเป็นคนดินแดนมังกร แต่กลับมีสัญชาติอเมริกา คิดว่าทางฝ่ายนั้นน่าจะใช้เงินจำนวนมากดึงเขาไป
หลินหยางเก็บนามบัตรไว้ แล้วเตรียมเดินไปวัดอวิ๋นตวน
และเวลานี้
ซือ!
จู่ๆด้านในวัดก็มีเสียงน่าสะพรึงกลัวดังมา
หลินหยางนึกอะไรขึ้นได้ เลยกระโดดเข้าไป
ด้านในวิหารวัดอวิ๋นตวน
เขาเห็นม่านซาหงกอบกุมมีดงดอยู่ เธอจ้องมองคนลัทธิปีศาจสวรรค์จำนวนหนึ่งที่อยู่ตรงหน้า
พระสงฆ์ของวัดอวิ๋นตวนตกใจจนพากันวิ่งออกมา มีเพียงพระกลุ่มหนึ่งเท่านั้นที่กั้นประตูไว้
“คิดไม่ถึงว่าในวัดก็มีคนลัทธิปีศาจสวรรค์?”
หลินหยางพูดอย่างอึมครึม
“นี่เป็นพวกลัทธิปีศาจสวรรค์ที่โลภ พวกมันไม่ยอมซ่อนในป่าเขา อยากจะหลบซ่อนอยู่ในวัด เพื่อหาโอกาสฆ่าพระแล้วกินเนื้อ”ม่านซาหงยิ้มพูดขึ้น
“เพราะฉะนั้นคุณเลยตั้งใจมาจับพวกมันอยู่ที่นี่?”หลินหยางพูดขึ้น
“ใช่”
ม่านซาหงยิ้มเล็กน้อย “นี่ หัวโจกของแกคือเชวี่ยเป้าใช่ไหม? บอกฉันมาว่ามันไปซุกมุดหัวอยู่ไหน ถ้าบอกฉันจะละเว้นความตายพวกแก!”
“คนทรยศ ไม่มีสิทธิมาคุยต่อรองกับพวกเรา! ฆ่า!”
คนลัทธิปีศาจสวรรค์เดือดดาล ตะโกนออกมาแล้วกระโจนเข้าสังหารม่านซาหง
แต่พวกเขาจะมาเป็นคู่ต่อสู้ของม่านซาหงกันได้ยังไง?
แม้วรยุทธ์ของม่านซาหงจะได้รับบาดเจ็บอยู่ ฝีมือไม่สู้ก่อนหน้านี้ แต่ถึงแม้ว่าจะพบเจอปัญหาทำให้สะดุด แต่สภาพของเธอก็ยังดีกว่าใครอีกหลายคน ยังไงเธอก็เป็นแม่มด แม้แต่พวกกระจอกเหล่านี้ยังจะรับมือไม่ได้เหรอ?
ม่านซาหงกระโดดอย่างรวดเร็วราวกับไฟฟ้าช็อตท่ามกลางคนลัทธิปีศาจสวรรค์เหล่านี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...