เหยาเชียนซานเป็นถึงจอมมาร แม้ว่าเขาจะอยู่ในลำดับสุดท้ายและมีความสามารถด้อยที่สุด แต่ถึงอย่างไรเขาก็เป็นจอมมารที่ไม่ใช่ใครจะฆ่าเขาได้ง่ายๆ
ทว่าจอมมารอ่าวกลับไม่ได้คิดแบบนั้น
หากดอกบัวขาวล้างโลกในมือเป็นของจริง ฉะนั้นเขามีสิทธิ์ที่จะต่อต้านและมีเรื่องกับจอมมารสูงสุดได้ และการฆ่าจอมมารที่ด้อยค่าที่สุดจะไปยากอะไร?
หากเป็นของปลอมก็ไม่สามารถฆ่าได้ แต่ก็สามารถหลอกให้เหยาเชียนซานหวาดกลัวได้โดยไม่มีใครกล้าพูดอะไร
เหยาเชียนซานถูกลูกน้องของจอมมารอ่าวลากไปผูกไว้กับพื้นในบริเวณที่ว่าง
จากนั้นจอมมารอ่าวก็รีบเดินไปพร้อมกับกระตุ้นการทำงานของดอกบัวขาวล้างโลกเพื่อเตรียมจะลงมือ
ม่านซาหงมองอย่างเงียบๆ ด้วยสีหน้าที่ไม่ได้แสดงปฏิกิริยาใดๆ
กงซูอี้เหรินแสดงสีหน้าเคร่งเครียดและคิดอยากเข้าไปขวาง แต่ก็ไม่กล้า
ขณะนี้เอง จั่วเหยียนก็เดินเข้ามาพร้อมกับกล่าวขึ้น "จอมมารอ่าว ช้าก่อน!"
"ทำไม? คุณคิดจะหยุดผมอย่างนั้นเหรอ?" จอมมารอ่าวขมวดคิ้ว
"ไม่ใช่แบบนั้น เพียงแค่ไม่ต้องการให้จอมมารอ่าวถูกด่าทอว่ารังแกพี่น้องลัทธิในเดียวกัน!" จั่วเหยียนกล่าวด้วยรอยยิ้ม
"ผมฆ่าเธอไม่ได้?" จอมมารอ่าวกล่าวด้วยความหงุดหงิด
"ไม่ๆ ถ้าจอมมารอ่าวคิดจะฆ่าเธอก็ฆ่าได้ แต่คนของลัทธิปีศาจสวรรค์มีเป็นพันคน ฉะนั้นเราไม่สามารถควบคุมปากของใครได้! อีกอย่างคิดว่าจอมมารอ่าวคงจำเป็นต้องทดสอบเลยสักนิด เพราะดอกบัวขาวล้างโลกนี้เป็นของจริง!"
"คุณคิดว่ายังไง?"
"นั่นเป็นเพราะเรารู้แล้วว่าดอกบัวขาวล้างโลกนี้น่ากลัวมากแค่ไหน ไม่งั้นเหยาเชียนซานก็คงแย่งชิงมาตั้งนานแล้ว และที่เขาไม่กล้าทำอะไรแบบนั้นก็เพราะแม่มดหญิงม่านซาหงทำให้เราเห็นถึงพลังอันน่าทึ่งของดอกบัวขาวล้างโลกแล้ว" จั่วเหยียนกล่าวด้วยรอยยิ้ม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...