“ฉันไม่รู้”จอมมารอ่าวส่ายหน้า
ตอนนี้ภายในใจของเขาสับสนงงงวยมาก ว่าความเป็นจริงแล้วจะขับเคลื่อนดอกบัวขาวล้างโลกไหม
จนถึงเวลานี้ จู่ๆม่านซาหงก็พูดขึ้นว่า“ท่านคะ ในเมื่อเป็นแบบนี้ ทำไมท่านไม่ขอความช่วยเหลือจากภายนอกละคะ?”
“ขอความช่วยเหลือจากภายนอกเหรอ? ยังไง?”
“ตอนนี้จอมมารคนที่สองและคนที่สี่น่าจะยืนอยู่ฝั่งจอมมารสูงสุด จากตัวท่านคนเดียวไม่สามารถรับมือได้หรอก! และถึงแม้จอมมารคนที่เก้าและสิบจะยืนอยู่ด้านนั้น แต่ฉันคิดว่าพวกเขาก็แค่ยืนดู! พวกเขาไม่กล้าเพ้อฝันอยากได้ดอกบัวขาวล้างโลกอะไรหรอก ในเมื่อเป็นแบบนี้ ทำไมท่านถึงไม่ให้คำมั่นสัญญากับพวกเขา ให้พวกเขาช่วยท่าน? แบบนี้ ไม่ใช่ว่าก็จะรับมือกับพวกปี่อันฮวาได้แล้วเหรอ?”ม่านซาหงยิ้มพูดขึ้น
จอมมารอ่าวสายตาเปล่งประกาย แต่ขมวดคิ้วพูดว่า“อย่างนั้น….ฉันควรจะต้องทำยังไง?”
“มอบหน้าที่นี้ให้ฉันค่ะ!”
ม่านซาหงยิ้มเล็กน้อย และเดินมาตะคอกเสียงดังขึ้นว่า“ปี่อันฮวา เธอมาข่มขู่ท่านจอมมารอ่าวอยู่ที่นี่ให้มันน้อยๆหน่อยนะ! ในลัทธิปีศาจสวรรค์มีใครไม่รู้บ้างว่าเธอกับจอมมารสูงสุดนิสัยเป็นยังไง? พวกเธอสองคน ช่วงปีที่ผ่านมานี้ชอบยึดครองของล้ำค่าพวกเรามาตลอด วันนี้จอมมารอ่าวมีดอกบัวขาวล้างโลก พวกเธอก็มีใจคิดร้ายขึ้นมาอีก? เหอะ ฉันจะบอกเธอให้นะ ครั้งนี้เธออย่าได้หวังว่าจะเอาไปได้เลย!”
“บัดซบ! นังคนทรยศ! แกไม่มีสิทธิมาพูดอะไรอยู่ที่นี่!”ปี่อันฮวาพูดด้วยความไม่พอใจ
“ปี่อันฮวา ฉันไม่ใช่คนทรยศ ไม่ใช่เธอที่พูดอะไรทุกคนก็ต้องทำตาม อย่างน้อยตอนนี้ฉันก็ซื่อสัตย์กับลัทธิปีศาจสวรรค์ กลับกันเธอกับจอมมารสูงสุด ช่วงปีที่ผ่านมานี้ทำอะไร มีเรื่องไหนที่ทำดีต่อลัทธิปีศาจสวรรค์ไหม?”
ม่านซาหงชี้ไปทางจอมมารคนที่สิบหลี่เย่หนาน แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า“ยังจำเมื่อสองปีก่อนตอนจอมมารหลี่ได้พระบรมสารีริกธาตุโลหิตมาไหม? นั่นเป็นสิ่งที่จอมมารหลี่ต่อสู้ชิงมาอย่างสุดชีวิต จอมมารหลี่บาดเจ็บอยู่ครึ่งปีไม่หาย! แต่ผลลัพธ์ล่ะ! แค่คำพูดของพวกเธอคำพูดเดียว จอมมารหลี่ก็จำใจต้องเอามันให้พวกเธอแล้ว! ขอถามหน่อย นี่เป็นสิ่งที่คนซื่อสัตย์ต่อลัทธิปีศาจสวรรค์ควรทำเหรอ?”
“แล้วยังมีจอมมารอันสุ่ย! เมื่อห้าปีก่อน ท่านอันสุ่ยไล่ล่าสังหารคนที่ฆ่าพ่อเขาที่ทะเลชิงไห่ เดิมเขาโอบจับศัตรูนั่นไว้ได้แล้ว !แต่นักฆ่านั่นพูดว่าจะมอบสิ่งของล้ำค่าให้พวกเธอ พวกเธอก็พากันขัดขวาง ปล่อยนักฆ่าคนนั้นไป! จึงทำให้ท่านอันสุ่ยไม่ได้แก้แค้นจนถึงทุกวันนี้! ขอถามหน่อย พวกเธอทำแบบนี้ สำนึกรู้สึกผิดต่อลัทธิปีศาจสวรรค์ไหม?”
“แล้วยังมีจอมมารลำดับที่เก้า ถังโหย่วลี้!”
“จอมมารลำดับที่แปดเจินอัน….”
“ขอถามหน่อย สิ่งที่พวกเธอทำ ไม่รู้สึกว่าไร้ยางอาย! ไม่รู้สึกว่าต่ำช้าเหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...