ฝูงชนเบิกตากว้างและจ้องมองอย่างว่างเปล่า
ในขณะนี้ ฉู่ชิวเอาหลังพิงกำแพง แขนข้างหนึ่งถูกตัดออก ร่างกายของเขาได้รับพิษอย่างรุนแรง ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยบาดแผลและรอยฟกช้ำ และจุดฝังเข็มของเขาถูกเข็มปราณของคู่ต่อสู้ผนึกไว้ ทำให้เขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้!
เขาเหมือนปลาบนเขียง มีแต่จะถูกเชือดเท่านั้น!
“ฉู่ชิวแพ้แล้ว!”
“ไม่ได้ ความแตกต่างของความแข็งแกร่งมากเกินไป เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเหวยหว่อมิ่งเลย”
"ท้ายที่สุด มันคือการท้าทายการมีอยู่ของเสินกงชาง คนธรรมดาจะสามารถต่อสู้ได้อย่างไร? ฉู่ชิวอาจถูกมองว่าเป็นคนที่ไม่รู้ดีชั่ว เขาจะเอาอะไรไปแข่งขันกับคนอย่างเหวยหว่อมิ่ง!"
"ถูกต้องแล้ว! ฉู่ชิวยังคงหยิ่งยโสเกินไป และเขามองไม่เห็นว่าเหวยหว่อมิ่งสูงส่งแค่ไหน!"
“ยังมามีอารมณ์ดื้อรั้นและยังไม่ยอมจำนน!”
“อย่ากังวล ครั้งนี้เขาต้องยอมจำนนแน่ๆ มิฉะนั้นเขาจะต้องสูญเสียชีวิต”
"ถูกต้อง การแข่งขันนี้มันสิ้นสุดลงแล้ว อันที่จริง ข้าไม่สนใจการแข่งขันรอบนี้เลย ข้าอยากดูการต่อสู้ระหว่างเหวยหว่อมิ่งและอัจฉริยะชางแห่งเสินกงชาง"
"ข้าเองก็อยากดูเหมือนกัน"
ผู้ชมพูดคุยกันมากมาย พลางมองไปที่ฉู่ชิวและส่ายหัวครั้งแล้วครั้งเล่า
บางคนดูน่าสมเพช ในขณะที่บางคนแอบหัวเราะด้วยความเยาะเย้ยและเหยียดหยามในสายตาของพวกเขา
ในสายตาของหลายๆคนฉู่ชิวถูกประเมินตัวเองสูงเกินไป
ฉู่ชิวควรจะยอมจำนนไปนานแล้ว และการต่อสู้ต่อไปก็มีแต่จะเป็นความผิดพลาด
ผลลัพธ์ปัจจุบันนั้นล้วนเป็นความผิดของเขาเองทั้งหมด
"ลูก ยอมแพ้ไปเสีย!"
ดวงตาเสือของผู้นำหมู่บ้านยวินเสี้ยวเป็นสีแดง เขาทนไม่ไหวอีกต่อไป เขาก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าว ร้องไห้และกรีดร้อง
ในตอนนี้ เขาไม่ต้องการอันดับใดๆในรอบชิงชนะเลิศของการแข่งขันอวี่เจวี๋ยอีกต่อไป เขาหวังเพียงว่าลูกชายของเขาจะปลอดภัยดีเท่านั้น
"ท่านพ่อ!"
ฉู่ชิวหันศีรษะของเขากลับมาด้วยความยากลำบาก มองไปที่ท่าทางกระตือรือร้นและวิตกกังวลของผู้นำหมู่บ้านยวินเสี้ยว หัวใจของเขาสั่นสะท้านอย่างอดไม่ได้
เขารู้ว่า ตนเองไม่ต้องทนฝืนดันทุรังอีกต่อไป
เรียกว่าชื่อเสียงเกียรติยศจะไปเทียบญาติมิตรได้อย่างไร?
ฉู่ชิวหายใจเข้าลึกๆ และอ้าปากของเขาเพื่อยอมจำนน
แต่ในตอนนั้นเอง
ทันใดนั้นเหวยหว่อมิ่งก็ยกมือขึ้น เหวี่ยงเข็มเงินออกมาและเจาะตรงหว่างคิ้วของฉู่ชิว
ทันใดนั้นปากของฉู่ชิวก็แข็งค้างและเขาไม่สามารถพูดได้อีกต่อไป
จากนั้น เหวยหว่อมิ่งก็สาวเท้าวิ่งเข้าไปหาฉู่ชิวอย่างรวดเร็ว จับกรามและใบหน้าของฉู่ชิวด้วยมือข้างหนึ่ง แล้วก็บีบเข้าอย่างกะทันหัน บังคับให้เขาเปิดปากกว้างต่อไป และยื่นสองนิ้วออกด้วยมืออีกข้างเพื่อสอดเข้าไปในปากของเขาอย่างรุ่นแรง แล้วดึงออกมา
ฟู่ว!
เลือดกระฉูด
ดวงตาของฉู่ชิวเบิกกว้าง เบ้าตาของเขากำลังจะระเบิด เลือดจำนวนมากกระเซ็นออกมาจากปากของเขา และร่างกายของเขาก็สั่นสะท้านถึงขีดสุด
"อะไรน่ะ?"
ทุกคนในที่นั่งต่างตกตะลึง และพวกเขาต่างก็จ้องมองด้วยความตกใจและหวาดกลัว
เห็นเพียงชูมือข้างเดียวไว้
และในมือนั้นมีชิ้นส่วนที่เล็กๆอยู่!
เขาดึงลิ้นของฉู่ชิวออกมาจริงๆ!
"อาชิว!!"
ผู้นำหมู่บ้านยวินเสี้ยวกำลังจะระเบิด และเขารีบวิ่งไปที่สังเวียนเหมือนคนบ้า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...