สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2792

“ทำไม่ได้เหรอครับ?”หลินหยางย้อนถาม

“ฮ่าๆ แค่ตำหนักเทียนเสินกระจอกๆ หอเหลยเจ๋อเทียนมีอะไรที่ไม่กล้าจะไปแตะ? เอางี้ละกัน ผมจะรีบไปยื่นคำร้องให้หอส่งคนที่มีความสามารถไปที่ตำหนักเทียนเสิน!”

“แค่ส่งไปไม่ได้หรอกครับ ไม่ทำลายล้างสักหน่อย ก็แสดงความซื่อสัตย์อะไรไม่ได้”

“อ้อ? คุณต้องการให้พวกเราทำลายล้างอะไร?”เหลยหู่หรี่ตาถาม

“สมุนไพรบนที่ราบตำหนักเทียนเสินเหล่านั้นดูเหมือนจะได้รับการปลูกฝังดูแลอย่างระมัดระวังโดยคนของตำหนักเทียนเสิน ทำลายทิ้งให้หมดเลยครับ" หลินหยางลูบคางของเขาแล้วพูดขึ้น

พอได้ยินคำนี้ พวกอ้ายหร่านอ้าปากค้างพูดอะไรไม่ออก

“คุณ คุณต้องการให้หอเหลยเจ๋อเทียนของเราเป็นศัตรูกับตำหนักเทียนเสินเหรอ?”เหลยหู่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา และรู้สึกว่าเงื่อนไขของหลินหยางเกินไปมาก

“คุณมีสิทธิ์ปฏิเสธ ผมก็มีสิทธิ์ปฏิเสธ”หลินหยางพูดอย่างราบเรียบมองเขา

เหลยหู่อึมครึม มองไปทางผู้อาวุโสอีกครั้ง

“พวกเราตกลง!”

สิ่งที่เห็นคือผู้อาวุโสคนนั้นเดินมาข้างหน้า พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง

ได้ยินคำนี้ หลินหยางพยักหน้าพูดขึ้น“แบบนี้ดีที่สุด ผู้นำสำนักชิงเซวียน!”

“คุณหลิน มีอะไรจะรับสั่งครับ?”ผู้นำสำนักชิงเซวียนพูดขึ้น

“รบกวนคุณไปด้วยนะครับ รอหลังจากที่คนของหอเหลยเจ๋อเทียนลงมือเรียบร้อยแล้ว รีบกลับมารายงานผมที่หอเหลยเจ๋อเทียนทันที ผมได้รับข่าวว่าพื้นที่ราบของเทียนเสินถูกทำลายเรียบร้อยแล้ว ถึงจะไปสุสานเทพสูงสุด!”

“รับทราบ!”

ผู้นำสำนักชิงเซวียนรีบทำความเคารพ

“ไม่ถึงสามวันก็จะเปิดสุสานเทพสูงสุด เกรงว่าเวลาจะกระชั้นชิด”เหลยหู่มองหลินหยางและพูดขึ้น

“เพราะฉะนั้นพวกคุณต้องรีบหน่อยนะครับ”หลินหยางพูดอย่างราบเรียบ

“รีบส่งคนไปรายงานเรื่องนี้กับผู้นำหอ จากนั้นให้ผู้นำหอคัดเลือกคนไปที่ที่ราบเทียนเสิน”ผู้อาวุโสพูดขึ้น

“รับทราบ!”เหลยหู่รีบโค้งเอวพูดขึ้น

“พ่อหนุ่ม ตามพวกเรากลับไปที่หอเหลยเจ๋อเทียนเถอะ พวกเราจะต้องเตรียมพร้อมให้คุณ รอสุสานเปิดก็รีบลงไปทันที ไม่อย่างนั้นถ้าพลาดโอกาส จะต้องรอถึงห้าสิบปีเลยนะ”ผู้อาวุโสพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง

“ได้ ผมจะไปกับพวกคุณ”

หลินหยางพูดขึ้นอย่างราบเรียบ

“คุณหลิน ฉันจะไปด้วยค่ะ”อ้ายหร่านรีบพูดขึ้น

“อ้ายหร่าน คุณไม่ต้องไปกับผมหรอก การเดินทางครั้งนี้อันตราย คุณไปแล้ว ถ้าหากเกิดอะไรขึ้นจะทำยังไง?”หลินหยางพูดขึ้น

ผู้นำสำนักชิงเซวียนเม้มริมฝีปาก สุดท้ายก็ทอดถอนหายใจออกมา

“หวังว่าเทวดาจะคุ้มครองคนดีอย่างคุณหลินนะ….”

การแข่งขันจบสิ้นแล้ว

และผลกระทบตรงนี้กระจายทั่วดินแดนแห่งความเงียบและความตายแล้ว

ตำหนักเทียนเสินเองก็ได้รับข่าวนี้แล้ว

นักปราชญ์เย่เหยียนเพิ่งจะออกมาจากห้องฝึกฝน ก็ได้เห็นเงาร่างอึมครึมคุกเข่าอยู่ด้านนอกประตู

“พั่นกวาน มีเรื่องมีราวอะไรเหรอ?”เย่เหยียนเช็ดเลือดที่ติดอยู่ตรงมือ ถามขึ้นอย่างราบเรียบ

เขาเปลือยท่อนบน สวมใส่แค่กางเกง ท่อนบนของเขาสมบูรณ์แบบราวกับไมเคิล แองเจลโล่

“เรียนนายท่าน! เมื่อครู่ได้รับข่าวสาร การแข่งขันจบสิ้นแล้ว การแข่งขันครั้งนี้ผู้ที่ได้อันดับหนึ่งคือหลินหยางแห่งเมืองเจียงเฉิน!”พั่นกวานพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ

“อ้อ?”

เย่เหยียนค่อนข้างแปลกใจ พูดว่า“คิดไม่ถึงว่าเขาจะวิ่งแจ้นไปร่วมการแข่งขัน?”

“มีการพัฒนา!”