สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 292

ลงจากเขา หลินหยางตรงไปที่คลินิกของลั่วเฉียน

อาการบาดเจ็บของลั่วเฉียนดีขึ้นมากแล้ว อย่างน้อยตอนนี้เธอก็ได้สติ

ฉงฉางไป่ ฉินไป่ซงและคนอื่นยังคงวินิจฉัยโรคให้กับผู้ป่วยที่อยู่หน้าโรงพยาบาล

เนื่องจากได้รับข่าวการมาถึงของหมอเทวดาหลิน เช่าบ้านที่อยู่ในละแวกใกล้เคียงพากันมาตรวจโรค หลินหยางเคยกำชับให้ทำเท่าที่จะทำได้ บวกกับการสนับสนุนของทางโรงพยาบาล ตรงหน้าประตูโรงพยาบาลจึงเต็มไปด้วยผู้คน และโชคดีที่ครั้งนี้พาคนมามากพอ ไม่อย่างนั้นพวกฉินไป่ซงคงจะต้องงานยุ่งจนหัวหมุนแน่นอน

ภายในห้องผู้ป่วย หลินหยางเปิดประตูเดินเข้าไป

ลั่วเฉียนที่กำลังมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างเหม่อลอยหันหน้ามา

“คุณมาแล้ว…” เธอเผยให้เห็นรอยยิ้มที่อ่อนโยน

“ดีขึ้นบ้างหรือยัง?” หลินหยางถามด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

“ดีขึ้นมากแล้ว ต่อจากนี้แค่พักฟื้นอีกไม่กี่วันก็หาย…หลินหยาง ครั้งนี้ต้องขอบคุณคุณมาก” ลั่วเฉียนพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน

“ไม่ต้องเกรงใจ ผมเคยบอกแล้วว่าผมจะพาคุณกลับมา” หลินหยางยิ้มแล้วพูด

“แล้ว…คุณตั้งใจจะทำยังไงกับทางลัทธิฉงจง?” ลั่วเฉียนถามด้วยความระมัดระวัง

“จัดการเรียบร้อยแล้ว”

“จัดการเรียบร้อยแล้ว?” ลั่วเฉียนเบิกตากว้าง

“สบายใจได้ ทางลัทธิฉงจงจะไม่มายุ่งกับคุณอีกแล้ว” หลินหยางยิ้มแล้วพูด

“จริงเหรอ?” บนใบหน้าของลั่วเฉียนเต็มไปด้วยความกังวล

เธออยู่ในโรงพยาบาลตลอดจึงไม่รู้ว่าเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่กับลัทธิฉงจง

“เดี๋ยวผมจะสั่งให้คนทำเรื่องย้ายโรงพยาบาลให้คุณก็แล้วกัน ที่นี่ไม่ใช่เจียงเฉิน มีเรื่องมากมายที่ผมไม่สามารถดูแลทั่วถึง ยิ่งไปกว่านั้นการแพทย์ของที่นี่ก็สู้เจียงเฉินไม่ได้ คุณไปพักฟื้นที่เจียงเฉิน อาการก็จะฟื้นฟูกลับมาได้เร็วขึ้น”

ลั่วเฉียนมองไปทางหลินหยาง ดวงตาทั้งคู่ของเธอเป็นประกาย แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไรมากเพียงแค่พยักหน้าเล็กน้อย

หลินหยางสั่งให้คนไปจัดการทันที ไม่นาน รถฉุกเฉินขับมาจอดที่หน้าโรงพยาบาล หลินหยางตามลั่วเฉียนกลับเจียงเฉิน ฉินไป่ซงและฉงฉางไป่อยู่รักษาคนไข้ต่อ

“คุณไปพักที่ซื่อจี้ห๋าวชิงก่อนเถอะ อย่าเพิ่งกลับตระกูลลั่ว ช่วงนี้ตระกูลลั่วยังไม่สงบ”

“ได้!” ลั่วเฉียนพยักหน้า

หลินหยางหยิบโทรศัพท์ส่งข้อความให้กงซีหยุนและหม่าไห่ สั่งให้พวกเขาสังเกตการเข้าออกสนามบินหรือถนนหลวงหรือสถานที่ต่างๆจากคนต่างถิ่น

ตระกูลยิงสามารถทำให้คนของลัทธิฉงจงก้มหัว แค่นี้ก็เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นถึงอิทธิพลของตระกูลยิงแล้ว

หลินหยางไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าในเยี้ยนจินมีตระกูลยิง เกรงว่าตระกูลยิงน่าจะเป็นกลุ่มอิทธิพลที่ไม่เปิดเผยตัวตน ในเมื่ออีกฝ่ายต้องการแก้แค้น งั้นเขาก็ต้องเตรียมตัวรับมือให้ดี

อันที่จริงภายในใจของเขามีมาตรการรับมือแล้ว

หลังจากที่ข้อความถูกส่งออกไปไม่นาน มีโทรศัพท์โทรเข้าอย่างกะทันหัน

หลินหยางกวาดสายตามองเบอร์ที่โทรมาแล้วรู้สึกอึ้ง

คิดไม่ถึงว่าจะเป็นจางชิงหยู่โทรมา?

จางชิงหยู่ในตอนนี้รังเกียจหลินหยางจนเข้าไส้ ทำไมเธอถึงโทรมาหาหลินหยาง?

หรือว่าในเจียงเฉินมีพวกแมลงหรือยุงมาตามรังควานอีกแล้ว?

“มีธุระอะไรหรือเปล่า?” หลินหยางถามด้วยความระมัดระวัง

“แกไปตายที่ไหนแล้ว? รีบกลับมา! เกิดเรื่องแล้ว! แกรีบกลับมาเดี๋ยวนี้!” ทางด้านของจางชิงหยู่ตะคอกด้วยความโมโห

หลินหยางขมวดคิ้วแน่น ถึงจะรู้สึกไม่สบอารมณ์กับคำพูดของจางชิงหยู่ แต่ถือสากับคนแบบนี้มันก็ไม่มีความหมายอะไร

“เกิดอะไรขึ้น?” หลินหยางถามด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

“เกิดอะไรขึ้น? ฮึ่ม! คนของตระกูลหลินมา! ตอนนี้พวกเขามาวุ่นวายที่นี่! หลินหยาง ฉันจะบอกอะไรให้นะ ถ้าแกยังไม่รีบมาจัดการเขา ก็อย่าโทษว่าฉันโทรแจ้งตำรวจ!” จางชิงหยู่พูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา หลังจากนั้นกดวางสายไปโดยตรง

หลินหยางขมวดคิ้ว

คนของตระกูลหลินมา?

ดูเหมือนในที่สุดพวกเขาก็ทนไม่ไหวแล้ว และไม่คิดจะรอคำตอบของหลินหยางอีก พวกเขาตั้งใจเดินทางมาพบกับหมอเทวดาหลินโดยตรง…

“มีอะไรเหรอ?” ลั่วเฉียนถาม

“ไม่มีอะไร” หลินหยางยิ้มแล้วยิ้มอีก

หลินหยางสังเกตเห็นสายตาของเขา จึงพูด “มาจากเยี้ยนจินใช่หรือเปล่า?”

“ใช่ หลินหยาง พวกเราเคยคุยโทรศัพท์กันแล้ว”

ผู้มาเหลือบมองหลินหยางแวบหนึ่งแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

“มีธุระ?” หลินหยางนั่งลงแล้วพูด

“หลินหยาง ยังจำคำพูดที่ผมเคยพูดกับคุณก่อนหน้านี้ได้หรือเปล่า?” คนคนนั้นจ้องเขาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “ก็แค่คนไร้ประโยชน์ที่ถูกไล่ออกจากบ้านตระกูลหลิน เป็นคนโง่และไร้ประโยชน์ที่ทุกคนดูถูก คุณมีสิทธิ์อะไรมาขัดคำสั่งผม? คุณมีสิทธิ์อะไรมาขัดคำสั่งตระกูลหลินของเรา?”

“ขัดคำสั่ง? คุณพูดเองว่าผมถูกไล่ออกจากบ้านตระกูลหลินแล้ว ตอนนี้ผมแต่งเข้าบ้านตระกูลซู สามารถบอกได้ว่าผมเป็นคนของตระกูลซู ทำไมผมต้องทำงานให้กับตระกูลหลินของพวกคุณ?” หลินหยางยักไหล่

“หลินหยาง ผมมาที่นี่ไม่ได้มาฟังคุณพูดไร้สาระ ผมขอสั่งให้คุณหย่ากับซูเหยียนเดี๋ยวนี้ และนัดหมอเทวดาหลินออกมากินข้าวในนามของเธอ เรื่องพวกนี้ถูกจัดเตรียมเรียบร้อยหมดแล้ว เวลาคือคืนนี้ ถึงเวลาผมก็จะไปปรากฏตัวขึ้นเหมือนกัน ผมจะพูดคุยกับหมอเทวดาหลินในฐานะตัวแทนของตระกูลหลิน คุณต้องสร้างโอกาสให้ผมเข้าใจหรือเปล่า?” ผู้มาพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

น้ำเสียงของเขาฟังดูมั่นใจมาก

ราวกับเขาคิดว่าหลินหยางไม่มีทางปฏิเสธ

เพียงแต่ความคิดของมนุษย์มักจะเป็นสิ่งที่สวยงามเกินจริงเสมอ

“ไม่เข้าใจ” หลินหยางนั่งไขว่ห้าง หยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดเร็วพูด

“ฮืม?” สีหน้าของคนคนนั้นเคร่งขรึมลง

“ก่อนหน้านี้ผมพูดทุกอย่างชัดเจนแล้ว ผมไม่มีทางมอบภรรยาของผมให้กับหมอเทวดาหลินเพื่อตระกูลหลิน ตระกูลหลินของพวกคุณอยากรู้จักหมอเทวดาหลินก็ไปหาวิธีเอาเอง ทำไมต้องมาหาผม? หรือว่าตระกูลหลินที่มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วจะกลัวแพทย์แผนจีนคนหนึ่งของเมืองเจียงเฉิน?” หลินหยางพูด

“หลินหยาง พูดดีด้วยไม่ชอบใช่หรือเปล่า?” คนคนนั้นขมวดคิ้ว

“ใช่” หลินหยางขี้เกียจพูดมาก

คนคนนั้นเงียบไปสักพัก หลังจากนั้นสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วหยิบบุหรี่ออกมาหนึ่งซอง

มันเป็นซองบุหรี่สีน้ำตาลดำ และเป็นบุหรี่ที่สั่งทำพิเศษ

บุหรี่แบบนี้มีแต่คนของตระกูลหลินถึงจะมี

และหลังจากที่นำบุหรี่ซองนี้ออกมา หลินหยางคาดเดาทุกอย่างได้แล้ว

สีหน้าของเขาซีดลงเล็กน้อย จ้องไปที่บุหรี่ซองนั้น…