สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 457

คำพูดของหลินหยาง ทำให้ผู้คนที่อยู่โดยรอบรู้สึกประหลาด

เขียนหนังสือเลือดอีกครั้ง?

ทุกคนเบิกตากว้างมองหลินหยาง

ไม่ว่าจะเป็นคนของบ้านโอสถหรือพรรคซวนอี

เกรงว่าคงจะไม่มีใครเคยคาดคิด หลินหยางจะใช้วิธีการแบบนี้มาคุยกับบ้านโอสถฉี!

คนของบ้านโอสถฉีมองหนังสือเลือดที่อยู่ในมือหลินหยางด้วยความรู้สึกอึ้ง

ส่วนเจ้าบ้านโอสถกลับดูสงบนิ่ง

เขากวาดสายตามองหนังสือเลือด หลังจากนั้นส่ายหัวแล้วพูด "หมอเทวดาหลิน หนังสือเลือดเป็นของศักดิ์สิทธิ์ แต่คุณกลับมาทำเหมือนเด็กเล่น! คุณทำแบบนี้มันไม่จริงใจเลยสักนิด ยิ่งไปกว่านั้น ก่อนหน้านี้ตอนที่ผมนัดประลองกับคุณ คุณไม่เพียงแต่เบี้ยว แม้แต่ดอกเหอหลิงคุณก็ไม่ยอมจ่ายให้บ้านโอสถฉี แล้วทำไมตอนนี้คุณถึงอยากให้ผมรับคำท้าที่เขียนด้วยเลือดของคุณ?"

"ผมไม่มีดอกเหอหลิง" หลินหยางพูดออกไปโดยตรง

"ในเมื่อเป็นแบบนั้น แล้วใครจะมาสนใจเรื่องการท้าประลองของคุณ? ให้ความสำคัญกับหนังสือเลือดของคุณ? ถึงเวลาถ้าคุณแพ้แล้วเบี้ยวอีก แบบนั้นคุณจะทำยังไง? คำพูดของคนยังเชื่อถือไม่ได้เลย อย่าไปพูดถึงหนังสือเลือด หรือแม้กระทั่งหนังสือสวรรค์ก็ไม่มีประโยชน์" เจ้าบ้านโอสถพูด

"ถูกต้อง คำพูดของคุณมันเชื่อถือไม่ได้ ใครจะไปเชื่อคุณ?"

"มีหนังสือเลือดแล้วจะทำอะไรได้? คุณก็แค่หน้าด้านไม่ยอมรับมันก็จบ"

"การท้าประลองครั้งนี้ไม่มีความหมาย!"

นักเรียนของบ้านโอสถฉีเริ่มพากันพูดตำหนิ

อีกฝ่ายตะโกนด่าทอ หลินหยางกลับไม่คิดจะโต้แย้ง ในทางกลับกัน เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง "เรื่องนี้ ผมยอมรับว่ามันไม่มีเหตุผล!"

เจ้าบ้านโอสถฉีหัวเราะเหอะเหอะ "หมอเทวดาหลิน คุณรู้ตัวก็ดีแล้ว คุณไม่สามารถทำตามสัญญาการท้าประลองของก่อนหน้านี้ ด้วยการจ่ายดอกเหอหลิงให้บ้านโอสถฉี ดังนั้นผมไม่มีทางยอมรับคำท้าของคุณ! และจะไม่ให้โอกาสคุณด้วย ถ้าหากไม่สามารถจ่ายด้วยดอกเหอหลิงจริง คุณสามารถใช้หยางหัวกรุ๊ปหรือไม่ก็พรรคซวนอีแทน ผมคิดว่าบริษัทหยานหัวกรุ๊ป น่าจะสามารถเทียบกับดอกเหอหลิงหนึ่งดอก"

"อะไรนะ?" คนของพรรคซวนอีตกตะลึง

เรียกร้องเยอะเกินไปหรือเปล่า

แต่แล้ววินาทีต่อมา หลินหยางพยักหน้าให้กับคนที่อยู่ด้านข้าง

คนที่อยู่ด้านข้างรีบก้าวเข้ามาพร้อมกับกระเป๋าเอกสาร หลังจากนั้นวางลงบนพื้น

"นี่คืออะไร?"

เจ้าบ้านโอสถฉีถามด้วยความสงสัย

"ของที่อยู่ด้านในล้วนแต่เป็นเอกสารและสัญญาที่สำคัญของหยางหัวกรุ๊ป ขอเพียงแค่เจ้าบ้านโอสถเซ็นชื่อลงไป คุณก็จะถือหุ้น51%ของหยางหัวกรุ๊ปทันที" หลินหยางพูด

"หา?"

คนของบ้านโอสถฉีถึงกับตกตะลึง

สีหน้าของเจ้าบ้า่นโอสถเปลี่ยนไปทันที เขามองไปทางหลินหยางแล้วถาม "จริงเหรอ?"

"ถ้าหากคุณยอมรับหนังสือเลือด มันก็จะเป็นของคุณ" หลินหยางพูด

เจ้าบ้านโอสถที่ได้ยินเกือบจะตอบตกลงโดยไม่รู้ตัว แต่สุดท้ายก็เริ่มเกิดความรู้สึกลังเล

"ทำไม? เจ้าบ้านโอสถไม่กล้าเหรอ?" หลินหยางถาม

"ฮึ่ม มีอะไรไม่กล้า? หรือต้องกลัวคุณเหรอ?" เฝิงฉือส่งเสียงฮึ่มอย่างเย็นชา หลังจากนั้นโค้งคำนับให้เจ้าบ้านโอสถ พูดเสียงเบา "เจ้าบ้าน นี่เป็นโอกาสที่ดี ถ้าหากพวกเราสามารถควบคุมหยางหัวกรุ๊ป เกรงว่าตระกูลซือหม่าต้องให้ความสำคัญกับบ้านโอสถฉีของพวกเราแน่ พวกเราเองก็ไม่ต้องรั้งพวกเขาแล้ว"

"ผมรู้ แต่หมอเทวดาหลินถึงขั้นยอมสัญญาด้วยหนังสือเลือดแบบนี้ ผมเกรงว่าเขาจะมีแผนการอะไรซ่อนอยู่" เจ้าบ้านโอสถพูด

"จะกลัวเขาทำไม? หลังจากได้หยางหัวมาอยู่ในมือ พวกเรายังต้องกลัวใครอีก? ยิ่งไปกว่านั้นหยางหัวกรุ๊ปสามารถสนับสนุนเงินทุนที่เพียงพอให้กับพวกเรา สามารถทำให้พวกเราโดดเด่นในงานประชุม ถึงเวลาบ้านโอสถฉีของเราก็จะได้รับผลประโยชน์ที่เพียงพอจากงานประชุม มีแต่ได้กับได้ พวกตระกูลใหญ่ของเยี้ยนจินจะไม่อยู่ในสายตาของเราอีก ถึงเวลานั้นพวกเรายังต้องกังวลอะไรอีก? เจ้าบ้าน รับคำท้าเถอะ!" เฝิงฉือพูด

"ถูกต้องเจ้าบ้าน รับคำท้าเถอะ!"

"นี่เป็นโอกาสของเราแล้ว!"

"โอกาสแบบนี้น้อยครั้งจะมี!"

อาจารย์โจว อาจารย์ถัง อาจารย์ซือถูและคนอื่นเริ่มทยอยกันพูด

แม้กระทั่งหวังปิงเตี๋ย ซีโหรนเซียน เติ้งเฉียงก็ช่วยพูดอีกแรง

สายตาของทุกคนเต็มไปด้วยความเร่าร้อนและกระหาย

พวกเขารู้ดีว่ามันหมายความว่าอะไร

ผลประโยชน์กองอยู่ตรงหน้าแล้ว!

นี่เป็นโอกาสที่บ้านโอสถฉีจะได้ขึ้นไปยืนอยู่บนจุดสูงสุด

อย่าว่าแต่พวกเขา อันที่จริงแม้แต่เจ้าบ้านโอสถก็รู้สึกหวั่นไหว

เจ้าบ้านโอสถเริ่มครุ่นคิด

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน เขากัดฟันแล้วโบกมือ

อาจารย์ที่อยู่ด้านข้างรีบวิ่งออกไป หยิบหนังสือเลือดของหลินหยางและกระเป๋าเอกสารที่วางอยู่บนพื้น

"หมอเทวดาหลิน ผมตอบตกลงรับคำท้าของคุณ! พวกเราจะเริ่มเมื่อไหร่?" เจ้าบ้านโอสถถามด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

"ตอนนี้" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

"ได้ แต่ว่า…เงื่อนไขของหนังสือเลือดครั้งนี้คืออะไร? ถ้าหากคุณแพ้ คุณจะให้อะไรผม? พรรคซวนอีของคุณเหรอ?" เจ้าบ้านโอสถหรี่ตาลงแล้วถาม

"ถ้าหากคุณสนใจพรรคซวนอีของผม ผมสามารถใช้มันมาเดิมพัน!" หลินหยางพยักหน้า

ความเร่าร้อนแบบนั้นมันชัดเจนเพียงใด!

ถึงจะบอกว่าเร่าร้อน แต่อันที่จริงมันคือความโลภที่แรงกล้า!

แม้กระทั่งเผชิญหน้ากับหยางหัวกรุ๊ปและพรรคซวนอี เจ้าบ้านก็ไม่ได้แสดงสายตาแบบนี้ออกมา

ตกลงป้ายคำสั่งแผ่นนั้นมันคือของวิเศษอะไรกันแน่?

ผู้คนนับไม่ถ้วนคาดเดาในใจ

"หมอเทวดาหลิน พูดมาเลย! พวกเราจะแข่งอะไร?"

เจ้าบ้านโอสถทนไม่ไหวแล้วจึงถาม

"ทักษะยา!" หลินหยางหลับตาลง พูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ

หลังจากที่พูดจบ ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์เงียบทันที

สายตาคู่นับไม่ถ้วนที่อยู่โดยรอบจ้องมองไปทางบนตัวหลินหยาง สีหน้าของแต่ละคนแข็งกร้าว

หรือไม่ก็มองตาค้าง หรือไม่ก็พูดลิ้นพันกัน…

ทักษะยา?

นี่…มันเป็นถึงจุดขายของบ้านโอสถฉี!

ในที่เกิดเหตุทุกคนรักษาความเงียบแบบนั้นไว้ประมาณสามสี่วินาที หลังจากนั้นเกิดเสียงฮือฮาขึ้นทันที

"อะไรนะ? คุณต้องการแข่งทักษะยากับเจ้าบ้านของเรา?"

"คุณ…คุณ…คุณคู่ควรเหรอ?"

"บัดซบ! ไม่รู้จักเจียมตัว!"

"บัดซบที่สุด คุณกำลังดูถูกบ้านโอสถฉีของเราเหรอ?"

อาจารย์และนักเรียนของบ้านโอสถฉีรู้สึกโกรธมาก แต่ละคนชี้หน้าของหลินหยางแล้วด่าทอโดยตรง

ถึงขั้นมีคนทนไม่ไหวคิดจะพุ่งเข้าไปชกหน้าหลินหยาง แต่โดนเฝิงฉือห้ามเอาไว้

เจ้าบ้านโอสถก็รู้สึกอึ้งเหมือนกัน

แต่ผ่านไปสักพัก เขายิ้มแล้วพูด แววตาปรากฏให้เห็นความแหลมคม "ฆ่าคนแยกส่วน! ฆ่าคนแยกส่วน! หมอเทวดาหลิน คุณกำลังต้องการเอาชนะผมในสิ่งที่ผมถนัดมากที่สุด! เพื่อทำให้ชื่อเสียงของผมพังพินาศ เมื่อเป็นแบบนี้ ถึงตอนนั้นถึงผมจะไม่ทำตามคำสัญญามันก็ไม่มีประโยชน์แล้ว เพราะคนของโอสถฉีจะไม่มีใครยอมรับผมอีก! ถูกหรือเปล่า?"

"ถูกต้อง"

หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ

หัวใจของทุกคนรู้สึกเย็นวูบ!