สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 477

"ผมไม่ชอบเหตุการณ์แบบนี้ แต่ในเมื่อคุณพูดแล้ว ผมจะไป คุณส่งคำเชิญให้ผม!"

"โอเค! โอเค! ประธานหลิน ขอบคุณ ผมจะรอการมาของคุณ" ซ่งจิงตื่นเต้นอย่างมาก รีบพยักหน้า

หลินหยางวางสาย

เมื่อมาถึงบริษัท หม่าไห่รายงานกับหลินหยางว่าเกิดขึ้นอะไรกับเยว่เหยียนอินเตอร์เนชั่นแนล

"คนนั้นชื่อหงก่าน เป็นคนเยี้ยนจิง อีกทั้งเขายังมีความสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลซือหม่าแห่งเยี้ยนจิงด้วย" หม่าไห่วางเอกสารไว้ตรงด้านหน้าของหลินหยาง พูดเสียงต่ำ

"ตระกูลซือหม่านลงมือแล้วหรือยัง?" หลินหยางมองเอกสารและถามอย่างนิ่งสงบ

"ลงมือแล้ว ตระกูลซือหม่าต้องการส่งคนออกมา พวกเขาลงมือทุกด้าน พวกเราต้องการขวาง แต่ยากมาก..." หม่าไห่พูดด้วยสีหน้าที่ยากลำบาก

"ทำไม?" หลินหยางถาม

"ความสัมพันธ์ของพวกเรา ไม่แข็งแกร่งเท่าตระกูลซือหม่า..." หม่าไห่ลังเลสักพัก

ตระกูลซือหม่าเป็นตระกูลใหญ่แห่งเยี้ยนจิง หยางหัวจะไปต้านทานได้ยังไง

หลินหยางวางเอกสารบนโต๊ะและพูด: "ส่งขี้เหวินไปจัดการ ขุดคุ้ยสิ่งชั่วร้ายทั้งหมดที่งก่านทำไว้ในอดีต แล้วจัดการให้ทีมประชาสัมพันธ์เพื่อสร้างโมเมนตัมบนอินเทอร์เน็ตและให้คนในประเทศ ทุกคนในโลกรู้ว่าหงก่านทำอะไรไปบ้าง ผมต้องการเห็น หลังจากที่ทุกคนในโลกรู้ว่าหงก่านเป็นคนไม่ดี ตระกูลซือหม่าจะไม่กล้าพูดถึงหงก่านอีก!"

ความคิดเห็นของประชาชน?

เมื่อหม่าไห่ได้ยิน ดวงตาของเขาก็เป็นประการ: "ประธานหลิน ผมเข้าใจแล้ว จะรีบเข้าไปจัดการ!"

เมื่อจัดการเรื่องหงก่านเสร็จ หลินหยางก็คำนวณเวลาและขับรถไปหนานเฉินคนเดียว

เหตุผลที่เข้าร่วมงานเลี้ยงนี้ไม่เพียงเพราะซ่งจิง แต่เพราะชวี่หนานตงด้วย

เพราะฐานภาพยนตร์และโทรทัศน์ของหนานเฉิงถูกสร้างขึ้นโดยชวี่หนานตง

หลินหยางคิดว่าหยางหัวกรุ๊ปจะสามารถพัฒนาไปสู่อุตสาหกรรมภาพยนตร์และโทรทัศน์ได้อย่างแท้จริง

ที่จอดรถของโรงแรมหนานเฉินโป๋ลี่

หลินหยางจอดรถ จัดเสื้อผ้าและเดินไปทางประตูใหยญ่

เขาไม่ใช่ใช้ใบหน้าเดิมของหมอเทวดาหลิน ถ้าเขามาที่นนี่ด้วยตัวตนของหมอเทวดาหลิน เกรงว่างานเลี้ยงต้องระเบิดอย่างแน่นอน เขามาที่นี่เพื่อเปิดโลกแค่นั้น จากนั้นก็คุยกับชวี่หนานตงเล็กน้อย

หวังว่าชวี่ตงหนานจะมีการจัดการที่ดี

หลินหยางคิดในใจ

อย่างไรก็ตาม ขณะที่เขาเดินไปที่ประตู มีเสียงผู้หญิงที่น่ายินดีและแปลกใจอยู่ข้างๆ เขา

"หลินหยางหรอ?"

เสียงของซูเหยียนดังขึ้น

เขาหันหน้าไป เห็นซูเหยียนในชุดราตรียืนอยู่ไม่ไกล มองดูเขาด้วยความประหลาดใจ

คืนนี้ซูเหยียนมีเสน่ห์เป็นพิเศษ เธอสวมชุดเดรสเปิดไหล่สีดำล้วน

ผู้หญิงคนนี้เป็นผลงานชิ้นเอกของพระเจ้า

สายตาของทุกคนรอบตัวเธอจับจ้องมาที่เธอ

มีทั้งความชื่นชมยินดี ความริษยา หรือความโลภ...

แต่ในขณะนี้ มีชายร่างสูงรูปงามยืนอยู่ข้างเธอ

รูม่านตาของหลินหยางหดตัวเล็กน้อย

ใบหน้าของซูเหยียนเปลี่ยนไป เธอก็นึกขึ้นได้บางอย่าง และพูดอย่างรวดเร็วว่า: "หลินหยางคุณฟังฉันอธิบายก่อน!"

"เสี่ยวเหยียน ชายคนนี้คือใคร?" ชายข้างๆ ถามด้วยเสียงที่อ่อนโยน

"คุณหลี่ กรุณาพูดให้สุภาพกว่านี้ นี่ยังไงก็เป็นสามีของฉัน" ซูเหยียนไม่พอใจ

เธอสามารถดูถูกหลินหยางได้ แต่คนอื่นห้ามทำ

"เสี่ยวเหยียน คุณอย่าโกรธ ผมก็แค่พูดความจริง ถ้าคุณไม่อยากฟัง ก็คิดว่าผมไม่ได้พูดละกัน" คนแซ่หลี่คนนี่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด

"หลินหยาง คณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?" ซูเหยียนมองหลินหยางและถาม: "หรือว่าเสี่ยวหยูพาคุณมา?"

"เสี่ยวหยูหรอ?"

หลินหยางจำได้ว่าซ่งจิงวางแผนที่จะตัวละครในหนังมาที่นี่เพื่อทำความคุ้นเคยกัน เพราะหนังเรื่องนี้มีนักแสดงหน้าใหม่หลายคน ซ่งจิงจึงอยากจะสร้างโอกาส ซูหยูและฉ๋ายเสียวเจี่ยวจึงได้รับเชิญด้สน เกรงว่าคนตระกูลซูคนอื่นๆ เองก็มาที่นี่

หลินหยางกำลังจะพูด คุณหลินข้างๆ ก็หลุดหัวเราะออกมา: "น่าจะอยากมา แต่สามีของคุณก็มีความก้าวหน้าเช่นกัน เขารู้ว่ามาที่นี่จะสามารถเปิดหูเปิดตาได้ คิดว่าทั้งชีวิตคงไม่เคยเข้าร่วมงานเลยในชีวิตนี้ใช่ไหม"

"คุณหลี่..." ซูเหยียนขมวดคิ้ว น้ำเสียงไม่พอใจ

"ฮ่าๆๆๆ แค่ล้อเล่นๆ เสี่ยวเหยียน พวกเราไม่ต้องพูดอะไรแล้ว รีบเข้าไปกันเถอะ งานใกล้จะเริ่มแล้ว" คุณหลินหัวเราะออกมาเสียงดัง

เมื่อพูดจบ ซูเหยียนก็ทำสีหน้าลังเล

หลินหยางยืนอยู่ที่นี่ เธอจะเข้าไปกับผู้ชายอื่นหรอ? นี่มันเท่ากับการตบหน้าหลินหยางต่อหน้าคนอื่นหรือเปล่า?

แต่ถ้าไม่เข้าไป...ซูเหยียนรู้ผลที่ตามมาทันที

ขณะนั้นเธอก็อยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกอยู่ครู่หนึ่ง

แขกหลายๆ คนที่มารอบๆ รู้จักหลินหยางและซูเหยียนต่างเห็นภาพดังกล่าว ทุกคนไม่รีบเข้าไปแต่ยืนอยู่ที่เดิมและตั้งตามองเรื่องสนุกๆ

คุณหลินหรี่ตามองราวกับว่าจงใจ เมื่อเห็นซูเหยียนลังเลเขาก็รีบเร่งเร้าทันที: "เสี่ยวเหยียน พวกเราเข้าไปกันเถอะ คุณไม่ใช่อยากเขาไปคุยเรื่องโครงการเหล่านั้นกับผมหรอ? พวกเราเข้าไปนั่งแล้วค่อยๆ คุยกันดีกว่าเป็นยังไง?"

ซูเหยียนกำมือแน่นและกัดฟันสีเงินของเธอเบาๆ สับสนอย่างมาก

หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็สูดลมหายใจหันหน้ามอง: "คุณหลี่ คุณเข้าไปก่อนละกัน ฉันมีเรื่องจะคุยกับสามี..."