สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 840

บนเครื่องบินพิเศษที่มุ่งหน้าสู่สนามบินนานาชาติคุนซาน

หลินหยางนั่งบนเก้าอี้ หลับตา

เครื่องบินเต็มไปด้วยผู้คน

ถัดจากหลินหยางคือยี่กุ้ยหลินหัวหน้าสำนักฉี๋หลิน

เขามองดูผู้คนรอบตัวเขาด้วยความไม่สบายใจ และใบหน้าเฒ่าของเขาเต็มไปด้วยความกลัว

แน่นอนว่าเขาไม่ได้กลัวคนเหล่านี้ สิ่งที่เขากลัวคือ...จุดหมายปลายทางการเดินทางของหลินหยาง

"หัวหน้าสำนักหลิน ผมไม่รู้ว่าครั้งนี้คุณจะทำอะไรกับตระกูลหนานกงในครั้งนี้ แต่ผมอยากเตือนคุณหนึ่งอย่าง สถานที่ของตระกูลหนานกงนั้นเป็นที่ที่ซับซ้อนอย่างมาก! ถ้าพวกเราเข้าไปมั่วซั่ว...อยากจะเจอกับปัญหาได้!" ยี้กุ้ยหลินพูดเสียงต่ำกับหลินหยางอย่างระมัดระวัง

แต่หลินหยางไม่ได้ตอบสนอง

ยี้กุ้ยหลินรีบร้อนเล็กน้อยและพูดอีกครั้ง: "ประธานหลิน ผมคิดว่าคุณน่าจะเคยได้ยินเกี่ยวกับคุนซานที่แห่งนี้ใช่ไหม เป็นภูเขาลูกใหญ่ ภูเขานี้ถูกเรียกว่าภูเขาศักดิ์สิทธิ์ตั้งแต่สมัยโบราณ และมีสิ่งต่างๆ หลบซ่อนอยู่! ไม่ต้องพูดถึงตระกูลที่ลึกลับเหล่านั้น มีแม้กระทั่งสิ่งที่น่ากลัวที่สามารถทำให้โลกสั่นสะเทือนได้! ถ้าพวกเราไปหาเรื่องพวกเขาอย่างไม่ระมัดระวัง...ก็จบกัน!"

"คุณกลัวอะไร?"

หลินหยางลืมตาขึ้นและถามอย่างเรียบเฉย

"ถ้าแค่ตระกูลหนานกงเพียงเท่านั้น ผมมีอะไรต้องกลัว?" ยี้กุ้ยหลินกระแทกเสียงเบาๆ

"งั้นก็ดี!"

หลินหยางหลบตาลงอีกครั้ง

ยี้กุ้ยหลินอาปาก ถอนหายใจอย่างหมดหนทาง

เขารู้ว่าหมอเทวดาหลินในตอนนี้ไม่ฟังอะไรสักอย่าง

เครื่องบินพิเศษจะลงจอดที่สนามบินนานาชาติคุนซานในไม่ช้า

หลินหยางเดินออกจากสนามบินอย่างรวดเร็ว ไปยังตระกูลหนานกงภายใต้การนำของยี้กุ้ยหลิน

หม่าไห่จัดเตรียมรถไว้ล่วงหน้าแล้ว

รถขับตามกันหลายคัน

เกือบสามสิบคัน

ทุกๆ คนมีนั่งเต็มอยู่ในรถ

และคนเหล่านี้...ก็ไม่ใช่คนธรรมดา

ยี้กุ้ยหลินยังตื่นตระหนกอย่างมาก

แต่หลินหยางไม่ได้ใส่ใจเหมือนเดิม

เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาและโทรออก

ตู้ดตู้ด

"ไง เจ้าหนูหลิน คุณโทรหาผมแบบนี้ ไปหาเรื่องอะไรมาหล่ะ?" เสียงอันอบอุ่นดังขึ้นทางโทรศัพท์

"วันนี้ผมจะทำเรื่องหนึ่ง และผมจะรับผิดชอบผลที่ตามมาทั้งหมด!"

หลินหยางพูดอย่างนิ่งเฉย

เสียงจากอีกฝั่งของโทรศัพท์สะดุ้งไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็กระชับขึ้นเป็นอย่างมาก

"คุณ...คุณจะทำอะไรใคร?"

"ตระกูลหนานกง!"

หลินหยางพูดออกไปโดยตรง

ไม่ลังเลแม้แต่นิดเดียว

เสียงจากปลายสายเงียบไปครู่หนึ่ง

หลังจากนั้นประมาณห้าหรือหกวินาที เสียงก็ดังขึ้นมา

"เพราะอะไร?"

"ดวงตาทั้งสองของซูเหยียน ถูกพวกเขาทำให้บาดเจ็บ" หลินหยางพูด

เสียงเงียบไปอีกครั้งหนึ่ง

แต่ครั้งนี้นานเป็นนาที

"งั้นก็ระมัดระวังตัวด้วย"

เมื่อพูดจบก็ตัดสายไป

หลินหยางสูดลมหายใจ มองไปทางด้านหน้า

"อีกนานไหมกว่าจะถึง?"

"ประมาณ 10 นาที!"

"โอเค!"

หลินหยางพยักหน้า หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรอีกครั้ง

จากนั้นเสียงของหนานกงเฟยหยางก็ดังขึ้น

"ใคร?"

"ผม หลินหยาง!"

หลินหยางหรอ?

เห็นได้ชัดว่าหนานกงเฟยหยางไม่รู้ว่านี่คือชื่อใคร

เขาไม่ค่อยเข้าใจตระกูลหลินเยี้ยนจิงเท่าไหร่นัก

แม้ว่าจะรู้จักหลินหยาง ก็คงเป็นชื่อที่ได้รับความนิยม คงไม่คิดว่าจะเป็นคนที่ถูกตระกูลหลินไล่ออกไปเมื่อหลายปีก่อน

อย่างไรก็ตามเสียงนี้ทำให้หนานกงเฟยหยางจำอะไรได้มากขึ้น

"รีบโทรแจ้งหัวหน้าตระกูลทันที! ไอคนแซ่หลินนี่ กล้ามา! กล้ามาที่ตระกูลหนานกงของพวกเรา! เขาอยากจะตายเต็มที!"

หนานกงซงโมโหมาก หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาตระกูลหลัก

แต่เมื่อกดโทร

ตู้ดตู้ดตู้ด...

มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นสามครั้ง เห็นได้ชัดว่าสัญญาไม่อยู่ในพื้นที่ให้บริการ

เขาอึ้ง กดโทรออกไปอีกครั้ง

ตู้ดตู้ดตู้ด...

สัญญาไม่อยู่ในพื้นที่ให้บริการ

หนานกงซงอึ้ง

เขากดโทรอยู่หลายครั้ง

ผลก็เป็นเหมือนเดิม

"พี่ใหญ่ ไม่ต้องโทรแล้ว โทรศัพท์ของคุณไม่มีสัญญาณ! แม้คุณจะทุบโทรศัพท์ของคุณก็โทรออกไม่ได้หรอก!" หนานกงเฟยหยางมองไปที่โทรศัพท์และพูดเสียงแหบ

"จะเป็นไปได้ยังไง? จู่ๆ...ทำไมไม่มีสัญญาณหล่ะ? ?"

"น่าจะเป็นเพราะประธานหลิน เขาเรียกให้คนมาตัดสัญญาณของพวกเรา...ผมคิดว่าคนที่คุณให้ไปเรียกตระกูลหลักก็คงถูกเขาสกัดกั้นไว้หมดแล้ว! พวกเรา...น่าจะถูกประธานหลินล้อมไว้แล้ว!"

หนานกงเฟยหยางครุ่นคิดและพูดออกมา

หนานกงซงตัวชา

ล้อมตระกูลหนานกงหรอ?

ประธานหลินคนนี้บ้าไปแล้วรึเปล่า?

"ประธานหลิน เขา...เขาจะทำอะไร?"

"ผมไม่รู้ พี่ใหญ่ สิ่งที่ต้องทำในตอนนี้คือขวางประธานหลินให้ได้!" หนานกงเฟยหยางพูดอย่างเคร่งขรึม

"สบายใจได้! แม้ว่าไอคนแซ่หลินคนนี้จะลงมือจริงๆ พวกเราก็ไม่กลัว! คนตระกูลหนานกงของพวกเราจะให้คนอื่นมาทำอะไรง่ายๆ หรอ?"

หนานกงซงได้สติกลับมา ดวงตาของเขาเยือกเย็นลงอย่างมาก

หนานกงเฟยหยางพยักหน้าเงียบๆ

แม้ว่าจะไม่รู้ว่าหลินหยางจะทำอะไร แต่เทียบกับตระกูลหนานกงแล้วยังห่างชั้นอยู่มาก

ที่นี่คือสิ่งที่ตระกูลหนานกงตกทอดมา ความแข็งแกร่งของเชื้อสายของเขาอยู่ที่นี่ แม้ว่าประธานหลินจะกระโดดกำแพงเข้ามา แล้วจะกลัวอะไร?

"ต้องยอมรับว่า หมอเทวดาหลินคนนี้มีวิธีการบางอย่าง แต่เขาก็อยู่แค่ในกรอบของตัวเอง! เทียบกับตระกูลหนานกงแล้ว พวกเขาก็แค่กลุ่มคนธรรมดา ไม่มีอะไรต้องกังวล ไม่ว่าหมอเทวดาหลินจะแข็งแกร่งแค่ไหน เขาจะทำลายตระกูลหนานกงของผมได้หรอ? ตลกสิ้นดี" หนานกงเฟยหยางหัวเราะ

"หืม พูดอะไรกัน?"

หนานกงซงหัวเราะเสียงดัง