สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 931

ดวงตาทั้งคู่ของน่าหลานเทียนหวั่นไหว

เห็นเพียงร่างของคนคนนั้นหยุดดิ้นรน แขนขาทั้งสี่ห้อยลงบนพื้น ไม่รู้สึกตัวอีกแล้ว

หลินหยางปล่อยมือ

คนคนนั้นล้มลงบนพื้นโดยตรง เป็นตายร้ายดีไม่มีใครรู้…

ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์รู้สึกเสียวสันหลัง

"ยังมีใครจะขึ้นเวทีอีกหรือเปล่า? รบกวนช่วยเร็วหน่อย" หลินหยางยืนสองมือไขว้หลัง มองผู้คนที่อยู่ด้านล่าง พูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

เห็นภาพนี้ ผู้คนไม่น้อยที่อยู่ด้านล่างเวทีสูดอากาศที่เย็นวูบเข้าปอด หนังศีรษะชาไปหมด

ทำไมคนสวมหน้ากากคนนี้ถึงแข็งแกร่งมากขนาดนี้?

ยิ่งไปกว่านั้น…วิธีการของเขาอำมหิตเกินไปหรือเปล่า

"นี่คือการหักกระดูกจริงเหรอ?" ภายในโซนที่นั่งของแขกสำคัญ ผู้ชายผมยาวถึงไหล่คนนั้นขมวดคิ้วจ้องหลินหยาง ถามด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง

"หนึ่งนิ้วปลดปล่อยพลัง หักกระดูกทั้งร่าง พละกำลังของคนประเภทนี้บรรลุถึงระดับที่สูงมาก! ดูเหมือนคนคนนี้ไม่ธรรมดา!" น่าหลานเทียนพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ

"ไม่ธรรมดา? ผู้ปราดเปรื่องน่าหลาน พูดแบบนี้…คุณรู้ว่าเขาเป็นใคร?" ผู้ชายผมยาวถึงไหล่หันไปถาม

"รู้ แต่ยังไม่กล้ามั่นใจ ผมรู้สึกว่าคนคนนี้ถ้าไม่ใช่ตัวปลอม ก็ต้องเป็นคนขี้ขลาดที่เสแสร้งทำเป็นเก่ง" ในแววตาของน่าหลานเทียนเต็มไปด้วยความหยิ่งผยอง

เห็นได้ชัด เขาดูถูกชายสวมหน้ากากที่ยืนอยู่บนเวที

"งั้นเหรอ? แต่ดูเหมือนคนคนตนี้ค่อนข้างต้องการแต่งงานกับคุณหนูเยี่ยนหลัว! เขาแสดงการหักกระดูกต่อหน้าทุกคน ทั้งหมดก็เพื่อต้องการทำให้ทุกคนกลัวเขาไม่ใช่เหรอ? ในเมื่อเป็นแบบนี้ เชื่อว่าผู้คนส่วนใหญ่ไม่กล้าขึ้นเวทีแล้ว" ชายผมยาวถึงไหล่ยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด

"หื่ม แล้วยังไง? ถ้าหากคุณชายเทียนขึ้นเวที ก็สามารถล้มคนคนนี้ได้ในเวลาไม่ถึงหนึ่งนาทีไม่ใช่เหรอ?" ในตอนนั้นเอง มีเสียงพูดที่ชัดเจนของผู้หญิงดังขึ้นจากด้านข้าง

ผู้ชายผมยาวหันไปมอง พบว่าหนานกงหยุนชิวเดินเข้ามา

เห็นเพียงเธอใช้สายตาที่เป็นประกายมองน่าหลานเทียน พูดด้วยความคาดหวัง "คุณชายเทียน คุณจะขึ้นเวทีเมื่อไหร่? รีบเอาชนะไอ้คนไม่รู้จักตายคนนี้สักทีเถอะ! พี่สาวของฉันกำลังตั้งหน้าตั้งตารอคุณขึ้นเวที!"

น่าหลานเทียนพูดด้วยสีหน้าที่นิ่งสงบ "ไม่ต้องรีบร้อน!"

"คุณชายเทียน…คุณชายเทียน…พี่เขย!" หนานกงหยุนชิวตะโกนออกมาด้วยความร้อนใจ

ดูเหมือนเธอมั่นใจแล้วว่าน่าหลานเทียนต้องเป็นพี่เขยของตนเอง

คนของตระกูลน่าหลานที่อยู่ด้านข้างหัวเราะเหอะเหอะ "คุณหยุนชิว คุณชายเขาเตรียมทุกอย่างเอาไว้แล้ว คุณใจเย็นก่อน เอาเป็นว่าเรื่องการแต่งงานของตระกูลน่าหลานและตระกูลหนานกง ต้องสำเร็จลุล่วงแน่นอน!"

"ฉันรู้ ฉันแค่ไม่อยากเห็นเขาทำตัวอวดดีอยู่บนเวทีแบบนั้น!" หนานกงชิวหยุนพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์

"คุณวางใจเถอะ เขาจะไม่สามารถทำตัวอวดดีต่อไปในอีกไม่ช้า ก็แค่พวกปลาเหม็นกุ้งเน่า ถึงเวลาก็ควรจะหลีกทางให้เจ้าภาพตัวจริง" น่าหลานเทียนพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

"เจ้าภาพตัวจริง?"

หนานกงหยุนชิวรู้สึกอึ้งเล็กน้อย

เพิ่งพบว่าตรงโซนที่นั่งแขกสำคัญ เริ่มมีผู้คนไม่น้อยที่กำลังยืดเส้นยืดสาย

เป็นอย่างที่คิด

พวกตัวแทนของสำนักหรือตระกูลเล็กไม่กล้าขึ้นเวทีอีกแล้ว

การหักกระดูกที่แสดงออกมา ไม่เพียงเป็นการแสดงท่าทีความโหดเหี้ยมไร้ปราณีของหลินหยาง และยังเป็นการปลดปล่อยพลังของเขาด้วย

พวกนักสู้ปลายแถวถูกสยบหมดแล้ว

ส่วนพวกคนหนุ่มรุ่นใหม่ที่มีพรสวรรค์รู้ดี ถ้าหากไม่ลงมือตอนนี้จะไม่มีโอกาสอีก

เพราะเหตุนี้

ซ่า!

ผู้ชายไว้ผมรองทรงสูงและสวมชุดสูทคนหนึ่งกระโดดขึ้นเวที

สถานที่เกิดเหตุเงียบสงบทันที

"ซีชาง ลู่ซีเฉา!" มีคนอุทาน

"ว่ากันว่าความสามารถของคนคนนี้ไม่ด้อยไปกว่าผู้ปราดเปรื่อง!"

"ในที่สุดตระกูลลู่ก็ทนไม่ไหวแล้วเหรอ?"

ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์เริ่มพากันถกเถียง

หัวหน้าตระกูลลู่ก็มาด้วย เขาลุกขึ้นยืน ตะโกนไปทางเวที

"ซีเฉา สู้ให้เต็มที่ อย่าให้ตระกูลลู่ของเราเสียหน้า"

"พ่อวางใจเถอะ เป้าหมายของผมคือน่าหลานเทียน จะพ่ายแพ้ให้กับคนไร้ชื่อพวกนี้เหรอ?"

ลู่ซีเฉาหันหน้าไปเล็กน้อย มองไปทางน่าหลานเทียนที่นั่งอยู่ด้านหน้าสุดของโซนแขกสำคัญ ในแววตาเต็มไปด้วยเจตนาแห่งการต่อสู้

แต่สีหน้าของน่าหลานเทียนยังคงหยิ่งผยอง ไม่สนใจลู่ซีเฉาเลยสักนิด

ในแววตาของลู่ซีเฉาปรากฏให้เห็นความเย็นชา หันมาจ้องหลินหยาง พูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม "พวกเรามาเริ่มกันเลย อย่าทำให้เสียเวลา เป้าหมายของผมไม่ใช่คุณ!"

"ได้"

ปัง!

หมัดกระแทกใส่หน้าอกของหลินหยางอย่างจัง หลินหยางก้าวถอยหลังไปหลายก้าว

"ดี!"

ผู้คนที่อยู่ด้านล่างตะโกนโห่ร้อง

แต่ว่า…หลินหยางเพียงแค่ก้าวถอยหลังไปหลายก้าว ไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองอย่างอื่น

ลู่ซีเฉาตกตะลึง

เสียงโห่ร้องของผู้คนก็เริ่มเบาลงทันที

"วิชาก้าวเท้าของคุณ…น่าสนใจ!"

หลินหยางเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ เขาจ้องเท้าของลู่ซีเฉาแล้วพูด

ลู่ซีเฉาขมวดคิ้ว

เขารู้สึกว่าเมื่อกี้หลินหยางสามารถต้านหมัดของตนเอง แต่ดูเหมือนเป็นเพราะเขาต้องการมองก้าวเงาพริบตาให้ชัดเจน จึงตั้งใจรับหมัดนี้

หลังจากที่ความคิดแบบนี้เกิดขึ้น ลู่ซีเฉาถึงกับสะดุ้งตกใจ

"เป็นไปได้ยังไง? เพื่อมองกระบวนท่าของอีกฝ่ายให้ออก ถึงขั้นยอมรับการโจมตีของอีกฝ่าย? คงมีแต่คนโง่เท่านั้นแหละที่ทำแบบนี้!"

ลู่ซีเฉาส่ายหัวไล่ความคิดนี้ทิ้งไป จ้องหลินหยางด้วยสายตาที่เย็นชาแล้วพูด "ร่างกายแข็งแกร่งใช้ได้! แต่ไม่มีประโยชน์ คอยดูวิชาสิบสามกระบวนท่าตระกูลลู่ให้ดี!"

ลู่ซีเฉาตะคอกเสียงเบา หลังจากนั้นพุ่งเข้าไปหาหลินหยาง

เขาเร่งฝีเท้าอย่างกะทันหัน แสดงก้าวเงาพริบตาออกมาอีกครั้ง ร่างกายของเขาพุ่งผ่านรอบตัวของหลินหยางราวกับภูตผีวิญญาณ ผู้คนที่อยู่ด้านล่างเห็นภาพเงาของลู่ซีเฉาปรากฏขึ้นรอบตัวหลินหยางมากมาย จนไม่สามารถแยกออกว่าคนไหนคือตัวจริง

ในขณะเดียวกัน ฝ่ามือที่น่าสะพรึงกลัวจำนวนมากซัดเข้าหาหลินหยาง

ทุกฝ่ามือ ล้วนแต่เล็งไปที่จุดตายของหลินหยาง!

ลู่ซีเฉาต้องกานฆ่าหลินหยางให้ตาย!

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง…

เสียงฝ่ามือที่รุนแรงดังขึ้น

ทุกฝ่ามือซัดใส่ร่างกายของหลินหยาง ไม่มีตกหล่นแม้แต่ฝ่ามือเดียว!

ลมหายใจของทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์สั่นสะท้าน

คนคนนี้…ต้องตายแน่นอน!