ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ นิยาย บท 10

เฟิงเย่เสวียนได้ยินคำพูดนี้ การเคลื่อนไหวหยุดชะงักในพริบตา เขาปล่อยฉู่เชียนหลีและตามสาวใช้ออกไปอย่างเร่งรีบ

ก่อนออกไป สาวใช้หันมาจ้องเขม็งฉู่เชียนหลีแวบหนึ่ง

‘ผู้หญิงอัปลักษณ์คนนี้ไม่เคยได้รับความโปรดปรานหรืออย่างไร? ตะโกนเสียเสียงดังเช่นนั้น โชคดีที่หูนางดีจึงได้ยิน ไม่เช่นนั้น ความโปรดปรานเพียงผู้เดียวที่เป็นของพระชายารองก็จะถูกนางแย่งไปแล้ว’

ฉู่เชียนหลีหล่นลงพื้น ก้มหัวใจที่เต้นตุบๆ ของตนเองไว้ อีกแค่ห้าก้าวก็จะถึงเตียงแล้ว…

ตกใจแทบตาย

นางตกใจมากจริงๆ!

นางใช้มือและเท้าดันร่างกายลุกขึ้น วิ่งกลับเรือนโทรมๆ อย่างเร็ว นางหยิบผ้าห่อของผืนหนึ่งออกจากตู้ กางไว้บนโต๊ะ นำแจกันถ้วยชา ปิ่นปักผมเครื่องประดับใส่เข้าไปทั้งหมด

“คุณหนู เหตุใดจึงเพิ่งกลับมาเจ้าคะ ท่านหิว…”

นอกประตู เยว่เอ๋อร์วิ่งเข้ามา เมื่อเห็นท่าทางที่กำลังเก็บของของคุณหนู ก็ตะลึงงันครู่หนึ่ง

นี่คือ…

“ข้าจะไปจากสถานที่นี่! ข้าจะไปจากจวนอ๋อง!” ฉู่เชียนหลีพลางห่อของ พลางกัดฟันกล่าว “ข้าไม่อยากอยู่สถานที่บ้าบอแห่งนี้แม้แต่ครู่เดียว”

เยว่เอ๋อร์ตกใจมาก “ไม่ได้เจ้านะคุณหนู!”

ฮ่องเต้เป็นคนพระราชทานการแต่งงานครั้งนี้ หากคุณหนูตัดสินใจไปโดยพลการ จวนอัครมหาเสนาบดีฉู่จะพลอยเดือดร้อนไปด้วย

“ท่านรักท่านอ๋องเฉินที่สุดไม่ใช่หรือเจ้าคะ?”

ฉู่เชียนหลียิ้มอย่างเย็นชา “รักหรือ? รักเขาสามวันด่าข้าที ห้าวันตีข้าที แค่มีเงิน ชีวิตแบบไหนที่อยู่ไม่ได้ ชีวิตแบบไหนที่เพลิดเพลินไม่ได้”

นางพลิกข้อมือ จิตนึกคิด หยิบเงินหยวนออกจากกำไลเฉียนคุนหนึ่งปึกใหญ่

“ก็แค่เงินไม่ใช่หรอก” นางโยนเงินเป็นปึก ลงบนโต๊ะราวกับขนอิฐ “ข้าขาดแคลนทุกอย่าง แต่สิ่งที่ไม่ขาดแคลนมากที่สุดก็คือเงิน”

เงินเป็นปึกๆ กระแทกโต๊ะจนเป็นรู

เลิกแขนเสื้อขึ้น “เยว่เอ๋อร์ เจ้ารีบไปเก็บของของเจ้า ข้าจะออกไปดูเส้นทางก่อน พวกเราไปกันคืนนี้เลย”

“เห้อ คุณหนู! ไม่ได้นะคุณหนู…”

เยว่เอ๋อร์เดินออกไปอย่างเร่งรีบ มองดูร่างเงาของคุณหนูหายไปจากประตูเรือน ร้อนใจจนตาแดงแล้ว

ช่วงนี้คุณหนูเป็นอะไรไปน่ะ

เมื่อก่อนเงียบ เก็บตัว มีเหตุผล ปัจจุบันหยาบคาย ป่าเถื่อน ด่าไปทั่ว หน้ากับหลังเป็นคนละคนเลย คุณหนูคงจะไม่ใช่ถูกผีเข้ากระมัง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน