ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 134

แม้แต่ท่านเจ๋วก็ยังหลงใหลเธอจนหัวปักหัวปำ แม้ว่าเธอจะลงมือจัดการกับนังนั่นหลายครั้ง แต่สุดท้ายก็เป็นลูกสาวของเธอเป็นฝ่ายเสียเปรียบ!

เธอคิดอย่างรอบคอบว่าจะต้องมีคนที่อยู่เบื้องหลังเจียงเซิงคอยช่วยเหลือเธอ ไม่เช่นนั้นเธอจะมั่นใจในตัวขนาดนี้ได้อย่างไร!

แม้แต่ท่านเจ๋วก็ยังตกเป็นเหยื่อของเธอเข้า

สิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจยิ่งกว่านั้นคือ เรเวียร์ ซึ่งเป็นคนค่อนข้างมีอำนาจในแวดวงมหาเศรษฐีกลับเรียกเจียงเซิงเป็นหลานสาวของเขาด้วย?

หรือว่าคนที่ช่วยเหลือเธอตลอดคือ เรเวียร์?

แต่เรเวียร์ก็อายุสี่สิบกว่าเช่นกัน เกือบจะอายุพอๆ กับเธอ และเขาเรียกเจียงเซิงเป็นหลานสาวของเขา เป็นไปได้ไหม...

เกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้นกงม่านม่าน!

เซียวหลานอดไม่ได้ที่จะคิดไปไกล แต่จะว่าไป แม้ว่าเธอจะไม่เคยเห็นกงม่านม่านมาก่อน แต่เธอก็เคยได้ยินเรื่องเกี่ยวกับกงม่านม่าน

ตอนนั้นที่กงม่านม่านก่อตั้งไวน์เนอร์ จิวเวลรี่เพื่อช่วยให้เจียงเซิ่นเข้ามาตั้งหลักในเมืองหลวง และช่วยให้เจียงเซิ่นเริ่มต้นธุรกิจนี้ เห็นได้ชัดว่ากงม่านม่านมีความสามารถมาก

แต่เธอไม่รู้ตัวตนของเธอจริงๆ

เนื่องจากกงม่านม่านมีอายุได้ไม่นาน เธอเสียชีวิตด้วยอาการป่วยหลังจากที่เจียงเซิงอายุได้ 7 ขวบ ถ้าเธอไม่เสียชีวิตด้วยอาการป่วย แล้วเธอและลูกสาวของเธอจะถูกยอมรับให้กลับไปยังตระกูลเจียงได้อย่างไร

ดูเหมือนว่าเธอจะต้องตรวจสอบตัวตนของผู้หญิงคนนั้น กงม่านม่าน ถ้าเธอเป็นญาติอะไรกับเรเวียร์จริงๆ มันจะยากยิ่งขึ้นสำหรับแม่ลูกสาวพวกเธอที่จะจัดการกับเจียงเซิงในอนาคต

โรงเรียนดนตรีรอยัล

เจียงเฉินเฉินกำลังดำเนินการคัดเลือกเรตติ้งการแสดงในโถงทองคำและเล่น "แรปโซดีแห่งศตวรรษ" ร่วมกับเพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่ง ครูในกลุ่มผู้ชมต่างประทับใจกับการแสดงที่ไม่ธรรมดาของเจียงเฉินเฉินที่อายุยังน้อย

การแสดงของเขายอดเยี่ยมและคล่องแคล่วยิ่งกว่าเพื่อนร่วมชั้นที่อยู่ข้างๆ เขา

ในที่สุด เจียงเฉินเฉินก็ได้รับคะแนนระดับ S และเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศการจัดอันดับตามอย่างที่คิด

เมื่อเจียงเฉินเฉินเดินไปหลังเวที เขาถูกเพื่อนร่วมชั้นที่มีอายุมากกว่าสองสามคนขวางทางไว้

"เฮ้ ได้ยินมาว่านายเป็นเด็กไม่มีพ่อ นายโกงหรือเปล่าเนี่ย?"

ลู่ลี่เซินเหลือบมองเจียงเฉินเฉินที่กำลังนั่งอยู่บนพื้น กอดอกแล้วมองไปที่พวกเด็กซนตัวน้อย "นายชอบรังแกเพื่อนร่วมชั้นจนตืดเป็นนิสัยแล้วรึไง?"

เด็กชายเหล่านั้นต่างก็ก้มหัวลง "ครูลู่ พวกเราผิดแล้วครับ"

หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็ช่วยพยุงเจียงเฉินเฉินลุกขึ้น

ลู่ลี่เซินสมเป็นผู้มีชื่อเสียงที่สุดในโรงเรียนดนตรีรอยัลจริงๆ เจียงเฉินเฉินได้สอบสวนมา และพบว่าเขาเรียนวิชาไวโอลิน และพ่อของเขาเป็นนักไวโอลินที่มีชื่อเสียงในประเทศ Z แม้ว่าเขาจะมาจากครอบครัวนักดนตรีแต่ภูมิหลังก็แข็งแกร่งด้วย

แม้ว่าเขาจะยังอายุไม่มากนัก แต่นักเรียนในโรงเรียนต่างก็กลัวเขา เพราะเขาขึ้นชื่อเป็นคนดุร้าย

"จะไปไหนก็ไปได้แล้ว"

ทันทีที่ลู่ลี่เซินพูดอย่างนั้น เจ้าเด็กซนเหล่านั้นก็วิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว มีเพียงเจียงเฉินเฉินยังคงอยู่ที่ เขาตบกางเกงของเขาอย่างใจเย็น

ลู่ลี่เซินมองพิจารณาเขาสองสามที "กล้าเล่นเล่ห์เหลี่ยมต่อหน้าฉัน ก็ถือว่าฉลาดไม่เบานะ"