ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 165

เจียงเซิง "ถ้าเธอสามารถมีลูกชายอีกคนได้จริงๆ ผู้เฒ่าเจียงก็คงจะมีความสุขและชื่นชอบหลานชายคนนี้ แล้วสถานะของเธอในตระกูลเจียงก็จะแตกต่างออกไปแล้วแหละ"

ป้าใหญ่อยากมีลูกชายเหรอ?

สีหน้าของเจียงหลินดูประหลาดใจเล็กน้อย เธอรู้ว่าคุณย่าให้ความสำคัญหลานชายมากกว่าหลานสาวของเธอเสมอ

ในเมืองจินเฉิง น้องชายที่ไร้ประโยชน์ของเธอมีความสำคัญมากกว่าเธอเสมอ เมื่อตอนที่เธอยังเด็ก เธอทำงานทั้งหมดที่บ้าน และน้องชายของเธอกลับไม่ต้องทำอะไรเลย

เมื่อเธอถึงวัยควรจะออกเรือนนั้น ย่าของเธอถึงเปลี่ยนในทำดีกับเธอมากขึ้นอีกหน่อย โดยหวังว่าเธอจะสามารถแต่งงานกับครอบครัวที่ร่ำรวยเพื่อที่เธอจะได้ช่วยน้องชายของเธอได้

แต่ผู้เฒ่าเจียงคงไม่รู้ว่า ความปรารถนาของเธอที่จะแต่งงานกับครอบครัวที่ร่ำรวยไม่ใช่เพื่อสนับสนุนน้องชายของเธอจริงๆ แต่เธอต้องการออกจากชีวิตที่ถูกครอบงำโดยน้องชายของเธอ

ถ้าป้าใหญ่มีลูกชาย งั้นคุณย่าก็อาจจะไม่ได้ให้ความสนใจกับน้องชายของเธอคนเดียว

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เจียงหลินก็รู้สึกมีความหวังบ้าง

จู่ๆ ประตูห้องทำงานก็เปิดออก และเจียงหลินก็ล้มลงไปที่เท้าของ แฟรงค์เนื่องจากเธอพิงประตูแอบฟังอยู่

แฟรงค์มองเธอแล้วขมวดคิ้ว

แน่นอนว่าเจียงเซิงก็เห็นเจียงหลินแล้วและเงยหน้าขึ้นมา "ทำไมเธอถึงยืนอยู่ข้างนอก?"

เจียงหลินลุกขึ้นจากพื้นและพูดด้วยสีหน้าเคอะเขิน "พี่เจียงเซิง ฉัน... ฉันอยากมาหาพี่ ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะแอบฟัง"

เจียงหลินทำสีหน้ากำลังจะร้องไห้

แฟรงค์มองไปที่เจียงเซิง

เจียงเซิงพยักหน้า และเขาก็ออกไปแล้ว

เจียงเซิงเก็บเอกสารไว้ให้ดี "เธอมาหาฉันมีอะไร?"

"ฉัน...เพราะเป็นวันแรกที่ฉันทำงานและฉันยังไม่เข้าใจหลายสิ่งดีนัก ฉันอยากจะถามพี่ พี่เจียงเซิงคงไม่รังเดียจฉันใช่ไหม?" เจียงหลิน กล่าวอย่างระมัดระวัง

แม้ว่าเจียงเซิงจะไม่ชอบตระกูลเจียงมากนัก แต่ที่เจียงหลินกลายเป็นคนเช่นนี้เพราะการปลูกฝังของผู้เฒ่าเจียง

เจียงเซิงไม่ได้พูดอะไร

เจียงหลินปล่อยเธอ ถอยหลังหนึ่งก้าวก่อนก้มหัวลง "พี่เจียงเซิง ฉันขอโทษ เพราะฉันอยากให้คุณย่าให้ความสำคัญกับฉัน ดังนั้นบางครั้งฉันต้องทำตามที่คุณย่าสั่ง แต่ถ้าพี่ไม่ได้รังเกียจฉัน ฉันก็มีความสุขมากแล้ว"

หลังจากที่เธอพูดจบด้วยรอยยิ้ม เธอก็กล่าวเสริมว่า "งั้นฉันไปทำงานก่อนแล้วนะ"

เมื่อเห็นเจียงหลินออกจากห้องทำงาน จู่ๆ เจียงเซิงก็สับสนขึ้นมาทันทีง

เป็นเพราะเธอไม่ชอบตระกูลเจียง เธอจึง "ปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างเท่าเทียมกัน" เลยไม่มีความรู้สึกที่ดีงั้นเหรอ

หรือว่าเจียงหลินแตกต่างจากพวกเขาจริงๆ หรือ?

เป็นเธอที่ใจแคบเกินไปหรือเปล่า?

ตระกูลลู่

ลู่ลี่เซินมาที่ห้องหนังสือ เขารู้ว่ากุงหลี่หลี่ แม่ของเขาตามหาเขาเพราะเรื่องของเจียงเวย เขาสอดมือเข้ากระเป๋าไว้และพิงกำแพงอย่างไร้อารมณ์ "แม่คิดว่าเจียงเวยเป็นลูกพี่ลูกน้องของผมจริงๆ เหรอ?"