ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 166

"เธอเต็มใจที่จะตรวจ DNA" กุงหลี่หลี่หันไปมองเขา "ถ้าผลตรวจออกมา แม้ว่านายจะยอมรับไม่ได้ก็ต้องยอมรับ"

ลู่ลี่เซินยักไหล่ เขามีความประทับใจที่ไม่ดีต่อเธอเป็นพิเศษนับตั้งแต่เธอตะโกนใส่เด็กสองคนที่ร้านอาหารมิชลินและขนาดเทกาแฟใส่คนอื่นด้วย

เขาเคยได้ยินแม่ของเขาพูดถึงน้ากุงม่านม่าน ด้วยการอบรมสั่งสอนของกุงม่านม่าน ลูกที่เธอให้กำเนิดออกมานั้นจะไม่รู้จักกาลเทศะอย่างนั้นได้ยังไง

แต่ถ้าผลการตรวจ DNA ออกมา แล้วมันเป็นเรื่องจริงอย่างที่แม่ของเขาพูด ต่อให้เป็นลูกพี่ลูกน้องของเขาจริงๆ เขาก็จะไม่ชอบเธอ

"เรื่งนักออกแบบโซรา นายได้สอบสวนอะไรบ้างไหม?"

ดวงตาของลู่ลี่เซินขยับ "มี เธอเป็นนักออกแบบเครื่องประดับลักชัวรี่ ชื่อ เจียงเซิง และดูเหมือนว่าเธอจะมีความสัมพันธ์กับท่านเจ๋วด้วย"

กุงหลี่หลี่หรี่ตาลง "ที่แท้เป็นเธอ?"

เจียงเวยบอกเธอว่าเธอมีน้องสาวต่างแม่ชื่อเจียงเซิง ซึ่งร่วมมือกับคุณหนูเสิ่นเพื่อใส่ร้ายเธอ แล้วเธอเป็นผู้บงการที่สร้างเรื่องทั้งหมดที่อยู่บนเน็ตของเจียงเวย?

และคนที่อยู่เบื้องหลังผู้หญิงคนนั้นคือ ซือเย่เจ๋ว

กุงหลี่หลี่กำลังคิดเกี่ยวกับอะไรอยู่ และใบหน้าของเธอก็มืดลง แม้ว่าซือเย่เจ๋วจะมาจากตระกูลซือ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าตระกูลกุงของเธอจะถูกรังแกได้ง่าย

**

เนื่องจากวันนี้พวกเขาจะไปเยี่ยมปู่ที่บ้านเก่าของตระกูลซือ เด็กๆ จึงตื่นแต่เช้าเพื่อเตรียมตัวและต่างก็มีความสุขมาก เจียงเฉินเฉินยังขอลาจากโรงเรียนสองวันด้วย

ซือเย่เจ๋วอุ้มเจียงนวนนวนไปที่รถ ส่วนเจียงเหยียนเหยียนติดตามหลัวเชว่อยุ่ข้างหลังพร้อมกระเป๋านักเรียนใบเล็กของตัวเองและนวนนวนด้วย

ซือเย่เจ๋วอุ้มนวนนวนไปที่เบาะหลัง แล้วมองย้อนกลับไปที่เจียงเซิงและเจียงเฉินเฉินที่กำลังเดินช้าๆ

เจียงเฉินเฉินวิ่งเหยาะๆ เขายังไม่เคยไปบ้านเก่าของตระกูลซือ มาก่อน ครั้งที่แล้วคือนวนนวนและเหยียนเหยียนไปที่นั่นก่อน

เมื่อเห็นว่าเธอเดินช้า เจียงเฉินเฉินก็เร่งเร้า "แม่จ๋า เร็วๆ หน่อยนะ"

เดิมทีเจียงเซิงไม่อยากจะไป แต่เด็กๆ ไป ดังนั้นแน่นอนว่าเธอไม่สามารถทิ้งพวกเขาไว้ตามลำพังได้!

"สวัสดีจ้า ตาพ่อบ้าน"

เจียงนวนนวนและเจียงเหยียนเหยียนทักทายอย่างสุภาพ

พ่อบ้านชายชราหัวเราะเบาๆ และกำลังจะพูดอะไร เขาก็เห็น ซือเย่เจ๋วมากับผู้หญิงคนหนึ่งและเด็กอีกคน

พ่อบ้านชายชราตกตะลึง มองเจียงเหยียนเหยียนและนวนนวนอีกครั้ง ที่แท้พวกนี้เป็นแฝดสามเลยเหรอ?

"คุณชาย" พ่อบ้านชายชราพยักหน้าเล็กน้อยให้ซือเย่เจ๋ว

"อืม" ซือเย่เจ๋วเพียงพยักหน้าตอบรับและพาเด็กๆ เข้าไปก่อน

เจียงเซิงก้าวเข้าไปในลานบ้านพร้อมท่าที่ล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อ ด้วยความงุนงงเธอเกือบจะคิดว่าเธอได้เดินย้อนภพมาแล้ว ขนาดและรูปแบบของบ้านพักนี้และสภาพแวดล้อมแบบโบราณมาก สมเป็นตระกูลที่มีอำนาจในเมืองหลวงจริงๆ

คุณท่านซือยืนอยู่นอกล็อบบี้เพื่อรอหลานตัวน้อยทั้งสามของเขา เมื่อเขาเห็นหลานตัวน้อยทั้งสามวิ่งมาหาเขาอย่างมีความสุข เขาก็รีบโน้มตัวและกางแขนต้อนรับ "อุ๊ย หลานๆ สุดที่รักของปู่!"