ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 168

"แม้ว่าจะเห็นแล้ว จะมีอะไรต้องให้แปลกใจเหรอ?" เจียงเซิงยักไหล่และยิ้ม

ดวงตาของซือเย่เจ๋วหรี่ลงเล็กน้อย และเขาก็เดินผ่านเธอไปและพูดด้วยน้ำเสียงสงบ "โอ้ ดูเหมือนคุณจะไม่สนใจเช่นกัน"

งั้นเขาก็ไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรแล้ว

เจียงเซิงตัวแข็งอยู่กับที่ หลังจากที่ซือเย่เจ๋วพูดคำนี้เสร็ตดูเหมือนว่ามีหนามแหลมแทงเข้าในใจของเธอทำให้เธอไม่สบายใจมาก

เธอกำหมัดแน่น ใช่แล้ว เธอไม่สนใจ เธอไม่ควรมีความสัมพันธ์อื่นใดกับเขา...

แต่ที่พวกเขาไม่รู้ก็คือเด็กน้อยทั้งสามที่ยืนอยู่หลังประตูนั้นมองเห็นได้ชัดเจน

ความสัมพันธ์ของพ่อกับแม่อยู่ในภาวะวิกฤติ!

คุณท่านซือยืนอยู่ข้างหลังพวกเขาทั้งสาม ยกมือขึ้นและตบหัวพวกเขาเบาๆ

หลังจากที่เจียงเซิงจากไป เด็กน้อยทั้งสามถึงพูดขึ้นมาว่า "คุณปู่ แล้วถ้าแม่ไม่ยอมรับพ่อตลอดไปต้องทำยังไงดีล่ะ"

คุณท่านซือเข้าเหตุการณ์อย่างดี "ถ้าอย่างนั้นปัญหาก็อยู่ที่แม่ของพวกหนู ทำไมแม่ของหนูถึงไม่ยอมรับล่ะ บางทีอาจเป็นเพราะเธอรู้สึกไม่มั่นคงมั้ง"

เธอยังคงสงสัยอยู่ว่าซือเย่เจ๋วมีค่าควรแก่ความไว้วางใจของเธอจริงๆ หรือไม่ สำหรับความรักและชีวิตการแต่งงานแม้ขนาดสร้างครอบครัว เธอมักจะรู้สึกไม่มั่นคงมาก

ไม่รู้ว่าเด็กหญิงคนนี้ได้รับผลกระทบอย่างไรมาก่อน

"วันนี้หนูเห็นพ่อคุยกับผู้หญิงคนหนึ่ง เป็นไปได้มั้ยแม่ก็เห็นเข้าแล้ว และทำให้แม่คิดว่าพ่อไว้ใจไม่ได้"

คำพูดของเจียงเหยียนเหยียนทำให้คุณท่านซือสะดุ้ง และทันใดนั้นเขาก็หัวเราะออกมา "อาจจะนะ แต่พวกหนูไม่ต้องกังวล น้าหลัวหยิงของพวกหนูไม่ชอบสเป็คแบบพ่อของหนูหรอก"

คนที่สามารถทำให้คุณท่านซือพูดคำเหล่านี้ได้น่าจะเป็นคนที่รู้จักกันอย่างดี ยิ่งไปกว่านั้นเขาอยู่ในวงการธุรกิจมาหลายสิบปีแล้วและไม่เคยตัดสินใครผิด

พี่น้องหลัวทั้งสามคนเติบโตขึ้นมาในกองทัพและรู้จักกับซือเย่เจ๋วมาตั้งแต่เด็ก ทั้งสามแต่ละคนมีข้อดีของตัวเอง

หลัวหู่เป็นตรงไปตรงมาแต่จงรักภักดี และท่านผู้เฒ่าให้ความสำคัญกับเขามาก ในขณะที่หลัวเชว่เป็นคนละเอียดอ่อนและสามารถจัดการหลายๆ อย่างได้อย่างเรียบร้อย ซือเย่เจ๋วจึงเลือกให้เขาอยู่ใน TG

หลัวหยิงเป็นเด็กผู้หญิงที่กล้าหาญ ตรงไปตรงมา และชอบอิสระ แม้แต่ท่านผู้เฒ่าก็ไม่สามารถควบคุมเธอได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงซือเย่เจ๋วเลย ดังนั้นเธอจึงชอบอยู่ในกองทัพ

"คุณลุง ฉันขอโทษ ฉันตื่นสายไป"

มันไม่สุภาพเลยที่ตื่นสายในบ้านคนอื่น นี่ก็เวลาอาหารเช้าแล้วถึงตื่นมา เจียงเซิงตระหนักถึงเรื่องนี้

คุณท่านซือเป็นคนมีเหตุผล "เธอเพิ่งมาไม่คุ้นเคยก็ไม่เป็นไร เป็นเรื่องปกติที่เธอนอนไม่สนิท มาทานอาหารเช้าเถอะ"

เจียงเซิงดึงเก้าอี้ออกมาแล้วนั่งลง แต่กลับไม่เห็นซือเย่เจ๋วและเจียงเหยียนเหยียน

"เหยียนเหยียนล่ะ?"

"แม่จ๋า พี่ชายออกไปกับพ่อและน้าหลัวหยิงแต่เช้าแล้วจ้า"

เมื่อเจียงเฉินเฉินกล่าวถึงหลัวหยิง สีหน้าของเจียงเซิงก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

เจียงนวนนวนมองไปที่คุณท่านซือ

คุณท่านซือยิ้ม "เซิงเซิง เธอไม่ต้องสงสัยไอ้หมอเย่เจ๋ว หลัวหยิงเป็นน้องสาวของหลัวเชว่ หลัวเชว่ยังมีพี่ชายชื่อหลัวหู่ พวกเขาทั้งสามรู้จักกับเย่เจ๋วมาตั้งแต่เด็ก ต่างเคยอยู่ในกองทัพมาก่อน"