ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 197

กุงหลี่หลี่หายใจเข้าลึกๆ เพื่อสงบสติอารมณ์ เพราะถึงยังไงมีผู้คนมากมายในที่นี่ก่อโวยวายไปก็ไม่เหมาะสม

"ท่านเจ๋ว หากมีอะไร เราค่อยจัดการทีหลัง…"

ซือเย่เจ๋วขัดจังหวะเธอ "คุณนายลู่ไม่กล้ายอมรับแล้วเหรอ?"

กุงหลี่หลี่จับแก้วไวน์ในมือแน่นขึ้น เธอไม่รู้ว่าตัวเองกำลังลังเลเรื่องอะไรอะไรอยู่ ทั้งๆ ที่เห็นผู้หญิงคนนี้ก็เหมือนได้จะเจอม่านม่านตัวจริง...

หน้าเหมือนม่านม่านมากที่เดียว

เธอน่าจะรู้เรื่องนี้มานานแล้ว เธอจะไม่สงสัยได้อย่างไร?

ในตัวเจียงเวยไม่มีวี่แววของกุงม่านม่านแม้แต่นิดเลย แต่เมื่อความสงสัยของเธอเผชิญหน้ากับใบรับรองผลตรวจสอบของ DNA ที่เจียงเวยมอบให้ ต่อให้เธอจะรู้สึกสงสัยอย่างไรก็ได้แต่ยอมรับไป

เจียงเวยตื่นตระหนกอย่างทำอะไรไม่ถูกโดยสิ้นเชิง เมื่อเธอเห็นว่ากุงม่านม่านยังคงลังเลอยู่ เธอก็นึกถึงอะไรขึ้น และเดินไปหา เจียงเซิงทันทีและจับมือเธอทั้งน้ำตา "เซิงเซิง ฉันย้อมแพ้แล้ว ฉันจะให้คุณและเย่เจ๋วอยู่ด้วยกัน คุณช่วยฉันชักชวนเย่เจ๋วเถอะ ให้หยุดสร้างปัญหา…"

เธอจงใจให้ทุกคนเข้าใจผิด แกล้งทำเป็นอ่อนข้อให้เพื่อให้ทุกคนคิดว่าเจียงเซิงเป็นผู้หญิงขโมยซือเย่เจ๋วจากเธอไป แล้วดึงความสนใจของทุกคนไปยังเจียงเซิง

สิ่งนี้ทำให้เจียงเซิง ซึ่งแต่เดิมวางแผนจะรับชมอะไรสนุกๆ เท่านั้นโดยไม่ต้องเข้าไปแทรกแซงกลับหรี่ตาลงเล็กน้อย

"คืนนี้มีเรื่องให้ชาวบ้านนินทาเยอะมากจริงๆ"

"เป็นอะไรก็ได้ แต่ถ้าเป็นมือที่สามจริงๆ มันคงจะน่ารังเกียจเกินไป"

"พูดตามตรง ฉันว่าผู้หญิงที่อยู่ถัดจากท่านเจ๋วมีสีหน้าเจ้าเล่ห์ บางทีเธออาจจะขโมยผู้ชายของคนอื่นไปจริงๆ ก็ได้"

เซียวเถียนเถียนได้ยินคำนินทารอบตัว เธอค่อยๆ หันไปหาเจียงเซิง และผลักมือของเจียงเวยออกไปด้วยความโกรธ "เธอนี่พูดโกหกเก่งจริงๆ..."

เมื่อเจียงเวยเห็นสร้อยข้อมือบนมืออยู่ในมือของเธอ ดวงตาของเธอก็ฉายแววเจ้าเล่ห์ เธอมั่นใจด้วยซ้ำว่าตระกูลลู่จะช่วยเธอในคืนนี้อย่างแน่นอน เธอย่อมหาหลักฐานมาพิสูจน์ไม่ได้!

ใช่แล้ว เจียงเซิงคงไม่เคยคิดฝันว่าเธอได้ทำการตรวจ DNA กับลู่ลี่เซินแล้ว ดังนั้นคำพูดที่เธอพูดทั้งหมดนั้นเป็นเพียงคำพูดไร้สาระ!

เธอแค่อยากให้ทุกคนดูว่า เจียงเซิงไม่เพียงแค่ขโมยผู้ชายไปจากเธอเท่านั้น แต่ยังต้องการขโมยตัวตนของเธอด้วย!

ดวงตาของซือเย่เจ๋วเย็นชาและเฉียบคม แต่เขาก็ยังเชื่อใจว่า เจียงเซิงสามารถรับมือได้ แม้ว่าคงจะทำให้งานเลี้ยงนี้ต้องวุ่นวาย แต่มีเขาอยู่ด้วย ใครหน้าไหนจะกล้าไม่ให้เกียรติกับผู้หญิงของเขาด้วย?

"เหอะ" เจียงเซิงมองดูสร้อยข้อมือในมือแล้วเลิกคิ้วเล็กน้อย "แน่นอนว่านี่เป็นของที่พ่อให้กับฉัน ไม่งั้น ฉันจะโทรหาพ่อแล้วถามให้เคลียร์ต่อหน้าพ่อไหมล่ะ"

ใบหน้าของ เจียงเวยค่อยๆ แย่ลง "เซิงเซิง หยุดสร้างปัญหาได้แล้ว... แม้ว่าคุณจะเรียกพ่อมา แต่พ่อก็จะอยู่ข้างคุณอยู่แล้ว ฉันรู้ว่าพ่อไม่ชอบฉันเช่นกัน เพราะฉันเป็นแค่ลูกสาวนอกกกหมาย..."