ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 269

ผมเส้นหนึ่งร่วงหล่นจากหูของเธอ และเธอก็จะยกมือขึ้นเพื่อทัดมันไว้ให้อยู่ข้างหลังเป็นครั้งคราว เป็นการเคลื่นไหวที่ดูธรรมดามาก แต่ในสายตาของกู้ยี่ฟานก็ยังคงดูงามมาก

ใบไม้ร่วงหล่นบนปลายผมของเธอ กู้ยี่ฟานตกตะลึง และเดินไปข้างหน้าโดยไม่รู้ตัว เขาเหยียบไม้กวาดจนสะดุดล้ม และเข้าไปหาเจียงเซิง

โชคดีที่เขารีบยกมือขึ้นเลยกางแข็นบนม้านั่งทันเวลา และการกระทำอย่างกะทันหันของเขาก็ทำให้เจียงเซิงตกใจ ซึ่งหันหลังไปก็มองเห็นใบหน้าที่อยู่ใกล้ชิด

เจียงเซิง "..."

กู้ยี่ฟาน "..."

วั่งฉีที่ยืนอยู่ที่ไกมองเห็นฉากนี้และชกมือของเธอบนผนังด้วยความโกรธ

เมื่อนึกถึงอะไร เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาถ่ายรูป พบกล่องข้อความของซูหลิงโหรว แล้วคลิกเพื่อส่ง

**

ณ TG กรุ๊ป

ซูหลิงโหรวมาที่สำนักงานบริหาร ก่อนเคาะประตู

ซือเย่เจ๋วรวบรวมเอกสาร และเงยหน้าขึ้นด้วยสีหน้าเย็นชา "มีอะไรหรือ?"

ซูหลิงโหรวเดินไปที่โต๊ะแล้วพูดว่า "ฉันเพิ่งได้ข่าวว่าเมื่อวานคุณเจียงบังเอิญเข้าไปในเขตหวงห้าม และถูกครูฝึกลงโทษเมื่อเช้านี้"

ดวงตาของซือเย่เจ๋วหรี่ลงเล็กน้อย เซิงเซิงจะเข้าไปในพื้นที่หวงห้ามโดยไม่ได้รับอนุญาตได้อย่างไร เธอไม่ได้รับบาดเจ็บใช่ไหม ให้ตายเถอะ คนเหล่านั้นในค่ายฝึกทำอะไรกันเนี่ย?

ทำไมหลัวหยิงไม่บอกเขา?

ซูหลิงโหรวเห็นสีหน้าดูไม่ค่อยดีนักของเขา และคิดว่าเขากำละงโกรธเพราะเจียงเซิงบุกเข้าไปในพื้นที่หวงห้าม เธอจึงค่อยๆ พูดต่อว่า "เธอไม่เป็นไรหรอก แต่..."

"แต่อะไรล่ะ?" ซือเย่เจ๋วขมวดคิ้ว

ซูหลิงโหรวออกจากห้องทำงาน และความสงบภายนอกของ ซือเย่เจ๋วก็ค่อยๆ หายไป เขาจะสงบสติอารมณ์ได้อย่างไร?

แค่ไม่ได้เจอกันไม่กี่วันนี่เอง ผู้หญิงคนนั้นก็สนิทสนมกับชายอื่นขนาดนั้นแล้ว ถ้าเป็นเวลาครึ่งเดือน งั้นเธอก็ต้องไปกับคนอื่นแล้วนี่ใช่ไหม?

ดูเหมือนว่าเขาจะต้องไปค่ายฝึกสักครั้ง เพื่อให้เธอรู้ว่าเธอยังมีลูกกับผู้ชายอยู่!

ตอนเที่ยง เมื่อเจียงเซิงไปที่ห้องสมุดเพื่อยืมหนังสือ เธอสังเกตเห็นว่ามีหญิงสาวหลายคนที่เดินผ่านเธอแต่ก็เอาแต่นินทาเธอลับหลัง โดยไม่รู้ว่าพูดอะไรอยู่

จนกระทั่งเธอเห็นวั่งฉีและหญิงสาวอีกสองคนเดินออกจากห้องสมุด หญิงสาวสองคนที่อยู่ถัดจากวั่งฉีมองหน้ากัน จากนั้นก็พูดเสียดสี

"คนใหม่ตอนนี้นะ อาศัยความงามของตัวเอง ไปแย่งชิงผู้ชายของคนอื่นอยู่ข้างนอกยังไม่พอ ขนาดคนในค่ายฝึกยังไม่ปล่อยด้วย"

"ใช่สิ เพิ่งมาที่นี่ไม่นานนี่เอง ถ้าอยู่ที่นี่นานกว่านี้ล่ะก็ ผู้ชายทุกคนในค่ายฝึกก็คงถูกเธอยั่วยวนไปหมดแล้วแหละ"

เจียงเซิงฟังออก แต่ก็ไม่สนใจ เมื่อเธอเดินผ่านพวกเขา วั่งฉีก็คว้าเธอแล้วพูดว่า "เฮ้ ฉันรู้เรื่องของเธอ!"