“ท่านพ่อ——”
เยี่ยชิวส่งเสียงร้องออกมาด้วยความตกใจ
เยี่ยหวู่เว่ยกับผู้อาวุโสเยี่ยที่นั่งอยู่ข้างก็เมื่อได้ยินเสียงเยี่ยชิวก็รีบหันกลับมาดู เมื่อเห็นผมของเยี่ยหวู่ซวงเปลี่ยนเป็นสีขาว พวกเขาก็ตกใจมาก :“หวู่ซวง เป็นอย่างไรบ้าง?”
เยี่ยหวู่ซวงยิ้มและพูดว่า:“ไม่เป็นไร ข้า...”
ยังไม่ทันที่เขาจะพูดจบเขาก็กระอักเลือดออกมา
“ท่านพ่อ!”
เยี่ยชิวรีบกดฝ่ามือของเขาบนไหล่ของเยี่ยหวู่ซวง และถ่ายทอดพลังชี่แท้โดยกำเนิดไปยันภายในร่างกายของเยี่ยหวู่ซวง
แต่ทว่า อาการของเยี่ยหวู่ซวงนั้นไม่ดีขึ้น และยังคงมีเลือดไหลออกมาจากปากของเขามากขึ้นเรื่อยๆ
“หวู่เว่ย หยุดรถ”ผู้อาวุโสเยี่ยสั่งขึ้น
“อย่าหยุดรถ”เยี่ยหวู่ซวงพูดขึ้นอย่างหนักแน่น:“กลับบ้าน”
เยี่ยหวู่เว่ยไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเหยียบคันเร่งให้สุด รถของพวกเขาตอนนี้นั้นเร็วเหมือนลูกศรที่ถูกยิงออกไป
“ชิวเอ๋อร์ ข้า…” ยังไม่ทันที่เยี่ยหวู่ซวงจะพูดจบ เขาก็หมดสติไปเสียก่อน
เยี่ยชิวรีบจับชีพจรของเยี่ยหวู่ซวงอย่างรวดเร็ว ทันทีที่เขาตรวจสอบ หัวใจของเขาก็จมดิ่งลงสู่ก้นบึ้ง
“เยี่ยชิว หวู่ซวงเป็นยังไงบ้าง?” ผู้อายุโสเยี่ยถามขึ้นถาม
เยี่ยชิวตอบกลับว่า:“อาการบาดเจ็บภายในของท่านพ่อนั้นรุนแรงมาก มีภาวะเลือดหยุดนิ่งในอวัยวะภายใน และเส้นลมปราณได้รับความเสียหายในหลายจุด และ...”
“แล้วอะไรล่ะ?” ผู้อายุโสเยี่ยถาม
“แล้วยิ่งกว่านั้น พลังชีวิตของท่านพ่อก็หายไปอย่างรวดเร็ว มีแนวโน้มมากที่จะ...”
เมื่อเยี่ยชิวพูดมาถึงตรงนี้ น้ำเสียงของเขาก็เริ่มสะอึกสะอื้นและเขาก็ไม่พูดอะไรอีก
ผู้อายุโสเยี่ยเข้าใจความหมายที่เยี่ยชิวจะสื่อออกมา จึงหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาทันทีและพูดว่า:“ข้าจะโทรหาผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์จากสำนักงานสาธารณสุขและขอให้พวกเขารักษาหวู่ซวง"”
“ไม่ต้องโทรหาพวหเขาหรอก ถ้าข้ายังรักษาท่านพ่อไม่ได้พวกเขาก็มาไม่มีประโยชน์”
ในขณะที่เยี่ยชิวกำลังพูดอยู่นั้น เขาก็หยิบเข็มทองคำที่มีความยาวเจ็ดนิ้วออกมา และแท่งไปที่จุดไป๋ฮุ่ยบนศีรษะของเยี่ยหวู่ซวง
“ปึก!”
เข็มทองคำสั่นอย่างรวดเร็วและส่งเสียงดังออกมา
มืออีกข้างของเยี่ยชิวนั้นก็พรางจับชีพจรของเยี่ยหวู่ซวง และเขาก็ถ่ายทอดพลังชี่แท้โดยกำเนิดให้แก่เยี่ยหวู่ซวง เพื่อช่วยเขารักษาอาการบาดเจ็บภายในของเขา
เวลาผ่านไปสักพัก
“เป็นยังไงบ้าง เยี่ยชิว?”ผู้อายุโสเยี่ยถามขึ้นอีกครั้ง
“อาการบาดเจ็บภายในของท่านพ่อตอนนี้ได้รับการรักษาค่อนข้างโอเคแล้ว และเส้นลมปราณก็ได้รับการซ่อมแซมมากเช่นกัน แต่ก็ดูเหมือนว่าจะไร้ประโยชน์”เยี่ยชิวพูดต่อ:“ท่านพ่อน่าจะไปรับพลังตีกลับ”
“พลังตีกลับ?”ผู้อาวุโสเยี่ยตกใจเป็นอย่างมาก:“ทำไมถึงตีกลับล่ะ?”
“ถ้าข้าจำไม่ผิดล่ะก็ น่าจะเกิดจากการที่ท่านพ่อใช้วิชาดาบที่สร้างขึ้นเองเมื่อเขาต่อสู้กับผู้คุ้มกัน”เยี่ยชิวพูด:“วิชาดาบนั้นทรงพลังมากจนท่านพ่อสามารถใช้มันข้ามพรมแดนและยังสังหารผู้คุ้มกันเมืองที่มีฝีมือสูงมาก”
“แม้ว่าผู้คุ้มกันจะตายแล้ว แต่ท่านพ่อก็โดนพลังตีกลับเช่นกัน”
“จริงๆแล้ว ตอนที่ผู้กันเมืองเสียชีวิต ท่านพ่อก็คงทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว แต่เขาก็ยังอดทนมาจนถึงตอนนี้”
เมื่อพูดออกมาเช่นนี้ เยี่ยชิวก็เริ่มสะอึดสะอื้นขึ้นมาอีกครั้ง
หลังจากนั้นเขาก็รีบควักเข็มทองคำอีกสองเล่มออกมา และเจาะขมับของเยี่ยหวู่ซวงที่หน้าผากทั้งสองข้างของเขา
เข็มทองส่งเสียงพึมพำและสั่นอีกครั้ง
จากนั้นเยี่ยชิวก็จับชีพจรของเยี่ยหวู่ซวงอีกครั้ง และก็พบว่าลมหายใจของเขานั้นยังคงไม่ดีขึ้น
เยี่ยชิวไม่มีเวลาคิดมาก เขาีบหยิบเข็มทองคำเจ็ดเล่มออกมาแล้วแทงไปที่รอบหัวใจของเยี่ยหวู่ซวง
ด้านหลังของรถ
เยี่ยหวู่ตี้สังเกตเห็นว่าจู่ๆ รถของพวกผู้อาวุโสเยี่ยที่อยู่ข้างหน้าก็เร่งความเร็วมากขึ้นและรู้สึกถึงสิ่งผิดปกติ เขาเร่งความเร็วและตามทันในไม่ช้า และรถทั้งสองคันก็ขับเคียงข้างกัน
เยี่ยหวู่ตี้กดเปิดกระจกรถลงแล้วตะโกนถามว่า: “พี่รองทำไมถึงขับเร็วขนาดนี้?”
“หวู่ซวงได้รับบาดเจ็บสาหัส” เย่หวู่เว่ยพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม
อะไรนะ?
ทันใดนั้นสีหน้าของเยี่ยหวู่ตี้ก็เปลี่ยนสีทันที
เยี่ยชิวถามอมตะชางเหม่ยว่า:“ตาเฒ่า เจ้าแน่ใจนะว่าโลงศพหยกขาวคุณภาพดีจะช่วยพ่อข้าได้?”
“ข้าแน่ใจ”อมตะชางเหม่ยตอบกลับ :“โลงศพหยกขาวคุณภาพดีนั้นทำมาจากหยกขาว มันพิเศษมาก มันสามารถช่วยเยี่ยหวู่ซวงได้แน่นอน”
“เขาสามารถมีชีวิตได้นานแค่ไหน?” เยี่ยชิวถามอีกครั้ง
อมตะชางเหม่ยครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า:“อาการบาดเจ็บจากการตีกลับนั้นไม่ใช่เรื่องธรรมดา ต้องดูอาการของหวู่ซวง แต่ข้าดูจากอาการแล้วน่าจะอยู่ได้สามวัน”
“โอเค ข้าเข้าใจแล้ว”
เยี่ยชิวพาเยี่ยหวู่ซวงมานอนลงบนเตียง จากนั้นจึงถอดเสื้อสีขาวของเยี่ยหวู่ซวงออก และเริ่มทำการรักษา
และเขาเริ่มใช้ยันต์เหมาซานเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บของเยี่ยหวู่ซวงอย่างรวดเร็ว
จากนั้นเขาก็รักษาเส้นลมปราณที่เสียหายได้อย่างสมบูรณ์ และขับไล่ภาวะหยุดนิ่งของเลือดในอวัยวะภายใน
เมื่อทำเสร็จทั้งหมดนี้แล้ว เยี่ยชิวก็ยังไม่หยุด
เขาหยิบเข็มทองคำออกมา ฆ่าเชื้ออย่างรวดเร็ว จากนั้นจึงทำการฝังเข็มมากกว่าสิบเทคนิคในคราวเดียว
ไม่ช้า ร่างของเยี่ยหวู่ซวง ก็ถูกแทงไปด้วยเข็มทองคำ
ผ่านไปครึ่งชั่วโมงเต็ม
ผู้อาวุโสเยี่ยก็อดไม่ได้ที่จะถามขึ้น:“เยี่ยชิว หวู่ซวงเป็นยังไงบ้าง?”
“สถานการณ์ไม่ค่อยสู้ดีนัก”เยี่ยชิวพูดอย่างไม่ปิดบังและพูดต่อขึ้นอีกว่า:“อาการบาดเจ็บของท่านพ่อนั้นรุนแรงกว่าของตาเฒ่าเสียอีก แต่พลังชีวิตของท่านพ่อก็ยังไม่ดีขึ้น”
“แม้ว่าข้านั้นจะมีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม แต่ข้ากลับไม่สามารถรักษาเขาได้”
“ตอนนี้คงได้แต่หวังพึ่งโลงศพหยกขาวคุณภาพดีช่วยชีวิตท่านพ่อแล้วล่ะ”
หลังจากที่เยี่ยชิวนั้นพูดจบ เขาก็นำตัวของเยี่ยหวู่ซวงที่มีลมหายใจอันแผ่วเบาค่อยๆวางลงบนโลงศพ
มือของเขายังคงจับชีพจรของเยี่ยหวู่ซวงไม่ปล่อย เขาไม่รู้เลยว่าโลงศพหยกขาวคุณภาพดีนี้นั้นจะช่วยพ่อของเข้าได้จริงหรือไม่?
เวลาผ่านไปได้สักพักหนึ่ง
เยี่ยชิวก็พบว่าพลังชีวิตของเยี่ยหวู่ซวงยังคงหมดไปอย่างรวดเร็วอย่างต่อเนื่อง
“ไม่ โลงศพหยกขาวคุณภาพดีนี้นั้นมันช่วยอะไรไม่ได้!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...