วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1079

นับตั้งแต่ได้รับหม้อต้มเฉียนคุน เยี่ยชิวได้ศึกษามัน แต่ก็ยังไม่เข้าใจจุดประสงค์ของมัน

ขณะนี้ เยี่ยชิวมีความคิดฉับพลัน ทำไมไม่ลองใช้โอกาสนี้ถามปรมาจารย์ของเขาล่ะ?

จื่อหยางเทียนจุนเป็นปรมาจารย์ของภูเขาคุนหลุน ที่มีการฝึกฝนที่ไม่มีใครเทียบได้และมีความรู้พิเศษ บางทีเขาอาจจะรู้ความลับของหม้อต้มเฉียนคุน

จริงๆ แล้ว

เมื่อจื่อหยางเทียนจุนเห็นหม้อต้มเฉียนคุน ใบหน้าของเขาก็แสดงความประหลาดใจ

“เจ้าหนู คุณได้หม้อต้มนี้มาจากไหน?”

เยี่ยชิวตอบว่า “ฉันได้รับมันมาโดยบังเอิญ นอกจากที่คุณเห็นแล้ว ฉันยังมีอีกสองอันที่เหมือนกันอีก”

จื่อหยางเทียนจุนรู้สึกประหลาดใจมากขึ้น “คุณมีสามอันแล้วเหรอ?”

“ใช่” เยี่ยชิวพยักหน้าเล็กน้อย

จื่อหยางเทียนจุนเพียงเหลือบมองที่หม้อต้มเฉียนคุน ก่อนที่จะเปลี่ยนสายตาไปที่เยี่ยชิว ดวงตาของเขาส่องแสงเป็นประกาย

ทันใดนั้น เยี่ยชิวรู้สึกเหมือนถูกมองผ่าน

“เข้ามาใกล้ๆ” จื่อหยางเทียนจุนกวักมือเรียก ชี้ให้เยี่ยชิวเข้ามาหาเขา

แม้ว่าเยี่ยชิวจะไม่เข้าใจความตั้งใจของจื่อหยางเทียนจุน แต่เขาก็ก้าวไปข้างหน้า

จากนั้น จื่อหยางเทียนจุนเอื้อมมือขวาของเขาและค่อยๆ วางมันไว้บนหัวของเยี่ยชิว

“อย่าขยับ”

ขณะที่จื่อหยางเทียนจุนพูด แสงสีขาวเจิดจ้าก็ปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของเขา ห่อหุ้มร่างกายของเยี่ยชิว

จากนั้น จื่อหยางเทียนจุนก็หลับตาลง

หลังจากนั้นประมาณสิบวินาที

“บูม!”

ทันใดนั้น จื่อหยางเทียนจุนก็ปลิวออกไป โดยร่อนลงห่างออกไปหลายสิบเมตร มีเลือดไหลออกมาจากมุมปากของเขา

การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันทำให้ทุกคนตะลึง

“ปรมาจารย์”

เยี่ยหวู่ซวงรีบรีบออกไปช่วยจื่อหยางเทียนจุนลุกขึ้น และถามว่า “ปรมาจารย์ เกิดอะไรขึ้นกับคุณ?”

“มันไม่มีอะไร มันไม่มีอะไร” จื่อหยางเทียนจุนไม่สนใจเลือดที่มุมปากของเขา มองเยี่ยชิวด้วยดวงตาที่เปล่งประกายสีเขียว เหมือนหมาป่าหิวโหยเห็นลูกแกะ

“เด็กคนนี้มีโชคชะตาแบบไหน พิเศษมากจนแม้แต่ฉัน จื่อหยางเทียนจุน ก็ไม่สามารถอนุมานได้ เหลือเชื่อจริงๆ” จื่อหยางเทียนจุนพึมพำกับตัวเอง

เยี่ยชิวรู้สึกไม่สบายใจภายใต้การจ้องมองที่ดุเดือดของเขา และถามอย่างกังวลว่า “ปรมาจารย์ ความลับของหม้อต้มเฉียนคุนคืออะไร?”

จื่อหยางเทียนจุนถอนสายตาและพูดว่า “เท่าที่ฉันรู้ มีหม้อต้มเฉียนคุนอยู่ทั้งหมดเก้าอัน เมื่อคุณพบอีกหกอันที่เหลือแล้ว คุณจะสามารถกวาดล้างโลกและอยู่ยงคงกระพันชั่วนิรันดร์”

“ความลับเฉพาะจะถูกเปิดเผยเมื่อคุณรวบรวมพวกมันทั้งหมดได้”

“หวู่ซวง คุณมีลูกชายที่ดี เด็กคนนี้จะมีพลังมากกว่าคุณในอนาคต”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เยี่ยหวู่ซวงก็ยิ้มกว้าง

พ่อทุกคนในโลกนี้มีความปรารถนาร่วมกันว่า ลูกจะประสบความสำเร็จ

เยี่ยหวู่ซวงก็ไม่มีข้อยกเว้น

“เอาล่ะ ถึงเวลาที่ฉันต้องจากไปแล้ว ตอนนี้คุนหลุนอยู่ในมือของคุณแล้ว หวู่ซวง"

จื่อหยางเทียนจุนตบไหล่ของเยี่ยหวู่ซวง จากนั้นโยนเหยือกเหล้าขึ้นไปในอากาศ

ทันใดนั้น เหยือกเหล้าก็หมุนอย่างรวดเร็ว และขยายใหญ่ขึ้นในอากาศจนยาวกว่าหนึ่งเมตร

จื่อหยางเทียนจุนกระโจนเบาๆ และนั่งบนเหยือก

“ไป!”

จื่อหยางเทียนจุนชี้ไปข้างหน้า เหยือกก็พุ่งออกไปราวกับจรวดไปทางทิศตะวันตก

ชั่วพริบตามันก็หายไป

ผู้พบเห็นต่างตกตะลึงกับภาพที่เห็น

ความสามารถของจื่อหยางเทียนจุนเกินความเข้าใจของพวกเขามาก

ผู้อาวุโสเยี่ยยิ้มกว้าง “เยี่ยชิว ในเมื่อคุณพูดเช่นนั้น มาดื่มด้วยกันเถอะ?”

เยี่ยชิวยกแก้วขึ้น “มา ทุกคนชนแก้ว”

ทุกคนดื่มเหล้าแก้วที่สอง

ผู้อาวุโสเยี่ยยกแก้วที่สามขึ้น รู้สึกสะเทือนใจ “แก้วที่สาม มาจากความสุขล้วนๆ”

“ฉันคิดว่าฉันจะไม่ได้เจอหวู่ซวงอีกในชีวิตนี้ แต่เขากลับมาอย่างปลอดภัย นี่เป็นเรื่องน่าประหลาดใจอย่างยิ่งสำหรับฉัน”

“ฉันมีความสุขมาก มีความสุขจริงๆ!”

“มา ชนแก้ว!”

ทุกคนยืนขึ้นยกแก้วเพื่อเฉลิมฉลอง

หลังจากดื่มอวยพรครั้งที่สาม ทุกคนก็เริ่มพูดคุยกันแบบสบายๆ

“พี่ใหญ่ หลังจากเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นในตอนนั้น คุณมาอยู่บนภูเขาคุนหลุนได้อย่างไร?” เยี่ยหวู่เว่ยถามอย่างสงสัย

เยี่ยหวู่ซวงตอบว่า “เมื่อฉันถูกล้อมรอบและได้รับบาดเจ็บสาหัสในปีนั้น หลงอีและจูเก่อหยุนปรากฏตัวขึ้นเพื่อซุ่มโจมตีฉัน ในช่วงเวลาวิกฤติ เป็นปรมาจารย์ของฉันที่ช่วยฉันและพาฉันไปที่ภูเขาคุนหลุน เนื่องจากกฎเกณฑ์ของสำนัก ฉันไม่สามารถออกจากภูเขาได้”

เยี่ยหวู่ตี้บ่นว่า “พี่ใหญ่ การไม่กลับบ้านเป็นเรื่องหนึ่ง แต่ทำไมอย่างน้อยคุณไม่โทรหาเราเพื่อแจ้งให้เราทราบล่ะ? เราตามหาคุณอย่างลับๆ ตลอดหลายปีที่ผ่านมา”

เยี่ยหวู่ซวงยิ้มอย่างขมขื่น “ภูเขาคุนหลุนถูกปกคลุมไปด้วยหิมะตลอดทั้งปี มีภูเขาสูงตระหง่านและเป็นพื้นที่ต้องห้ามท่ามกลางพื้นที่ต้องห้าม แม้ว่าฉันจะมีโทรศัพท์มือถือ แต่ก็ไม่มีเครือข่ายที่นั่น”

อมตะชางเหม่ยหัวเราะ “ในกรณีนี้ ภูเขาหลงหู่ของเราดีกว่า ฉันสามารถเล่นไพ่ เล่นราชาแห่งความรุ่งโรจน์ ดูการถ่ายทอดสด และอ่านเกี่ยวกับแพทย์ชั้นนำของโลก”

ขณะนี้

เทพทหารพูดขึ้นมาว่า “หวู่ซวง ในเมื่อเรากำลังพูดถึงเหตุการณ์นั้นในตอนนั้น มีบางอย่างที่ฉันอยากถามคุณ”

“ตระกูลที่มีอำนาจหลายตระกูลในปักกิ่งเข้าร่วมในแผนการที่จะสังหารคุณ ตอนนี้ หัวหน้าตระกูลมากกว่าสี่สิบคนเสียชีวิตในเมืองต้องห้าม คุณวางแผนที่จะทำอะไรกับส่วนที่เหลือ?”

“คุณจะชำระแค้นกับพวกเขาเพื่อป้องกันปัญหาในอนาคตหรือไม่?”

“หรือ...…”

ก่อนที่เทพทหารจะพูดจบประโยคของเขา เยี่ยหวู่ซวงก็พูดออกมาสองคำ “ฆ่าหมด!”