เหนือภูเขาอมตะ รอยแตกขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้น และพลังงานทางจิตวิญญาณอันยิ่งใหญ่ก็พุ่งออกมาจากรอยแตก กลายเป็นเงามังกรคำรามอย่างไม่หยุดหย่อน
ขณะเดียวกันพลังงานอันเป็นมงคลก็ตกลงมาจากสวรรค์ส่องแสงเจิดจ้า
หลินต้าเหนี่ยวกล่าวว่า “ภูเขาอมตะเปิดแล้ว!”
ทันใดนั้น เรือใบลำหนึ่งก็ปรากฏขึ้นจากอากาศ ชายหนุ่มและหญิงสาวกลุ่มหนึ่งก็กระโดดลงไปและพุ่งเข้าไปในรอยแตก
“พวกเขาเป็นศิษย์ของสำนักหยินหยาง!” เยี่ยชิวจำพวกเขาได้อย่างรวดเร็ว
จากนั้นเสียงดาบอันอึกทึกก็ดังก้องอยู่ในอากาศ
เยี่ยชิวเงยหน้าขึ้นมองและเห็นดาบยักษ์ตัดผ่านท้องฟ้า โดยมีกลุ่มคนยืนอยู่บนดาบ แต่ละคนถือดาบยาวอยู่บนหลัง
“พวกเขามาจากนิกายดาบชิงอวิ๋น!”
เยี่ยชิวมองเห็นร่างที่สง่างามยืนอยู่แถวหน้าของกลุ่มทันที
หยุนซี!
เยี่ยชิวรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เขาไม่ได้คาดหวังว่าหยุนซีจะอยู่ที่นี่เช่นกัน เธอแต่งตัวตามปกติ สวมชุดเดรสยาวสีฟ้าอ่อน ใบหน้าของเธอคลุมด้วยผ้าคลุม ร่างสูงเรียวราวกับกิ่งวิลโลว์ ละเอียดอ่อนและยากที่จะเข้าใจ
หยุนซีนำสาวกของนิกายดาบชิงอวิ๋นและรีบเข้าไปในรอยแตก
“พี่ฉังเซิง นักพรต กลุ่มคนที่เพิ่งมาถึงด้วยดาบบินมาจากนิกายดาบชิงอวิ๋น”
หลินต้าเหนี่ยวคิดว่าเยี่ยชิวและอมตะชางเหม่ยไม่รู้จักพวกเขา และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ถ้าฉันจำไม่ผิด ผู้หญิงสวมหน้ากากที่ยืนอยู่แถวหน้าควรเป็นนักบุญหยุนซีจากนิกายดาบชิงอวิ๋น”
“คุณรู้ไหมว่า นักบุญหญิงหยุนซีเป็นสาวงามที่ไม่มีใครเทียบได้อันดับที่สามในรายการความงามแห่งสวรรค์”
“ถ้าฉันได้ใกล้ชิดกับเธอ ฉันก็จะไม่เสียใจแม้ว่าฉันจะตายก็ตาม”
อมตะชางเหม่ยเหลือบมองเยี่ยชิว แล้วพูดกับหลินต้าเหนี่ยวว่า “ต้าเหนี่ยว ลืมเรื่องหยุนซีไปซะ เธอเป็นผู้หญิงที่คุณจะไม่มีวันได้”
หลินต้าเหนี่ยว “จะรู้ได้อย่างไรถ้าไม่ลอง”
“อย่าพยายามเลย เชื่อฉันสิ” ขณะที่อมตะชางเหม่ยพูด สมบัติที่บินได้สามชิ้นก็ปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าภูเขาอมตะ
สามพื้นที่เทพก็ผนึกกำลังกัน
ผู้นำของสามพื้นที่เทพคือชายและหญิงหนึ่งคน อายุน้อยมากและมีออร่าอันทรงพลัง
“พื้นที่เทพฮวงกู่ ท่อป๋าซง!”
“พื้นที่เทพไท่ชู หลี่เป่ยไห่!”
“พื้นที่เทพฮุ่นตุ้น เหยาเมิ่ง!”
หลินต้าเหนี่ยวยอมรับผู้นำของสามพื้นที่เทพและกล่าวว่า “ทั้งสามนี้ล้วนอยู่ที่จุดสูงสุดของขั้นต้งเทียน แข็งแกร่งมาก”
เยี่ยชิวเหลือบมองทั้งสามคนแล้วคิดกับตัวเองว่า “ฉันหวังว่าพวกคุณจะไม่ยั่วโมโหฉัน”
ขณะที่สาวกของทั้งสามของพื้นที่เทพเข้าไปในรอยแตก สาวกของสำนักปู่เทียนก็มาถึงเช่นกัน
“อันลั่วเฉิน!”
อมตะชางเหม่ยเห็นผู้นำของสำนักปู่เทียนจึงตกตะลึง เขาส่งข้อความถึงเยี่ยชิวอย่างรวดเร็ว “เจ้าหนู เกิดอะไรขึ้น? อันลั่วเฉินยังไม่ตายเหรอ?”
เยี่ยชิวมองอย่างใกล้ชิด พบว่าชายที่เป็นผู้นำสำนักปู่เทียนมีหน้าตาคล้ายคลึงกับอันลั่วเฉินอย่างเห็นได้ชัด แต่ไม่ใช่เขา ยิ่งไปกว่านั้น ออร่าที่เล็ดลอดออกมาจากเขานั้นแข็งแกร่งกว่าของอันลั่วเฉิน
หลินต้าเหนี่ยวอยากรู้อยากเห็นถามว่า “นักพรต จากสิ่งที่คุณพูดก่อนหน้านี้ ดูเหมือนว่าคุณจะรู้จักอันลั่วเฉิน?”
อมตะชางเหม่ยกล่าวว่า “ฉันมีโอกาสได้พบกับอันลั่วเฉิน”
“ไม่น่าแปลกใจเลยที่อมตะชางเหม่ยเข้าใจผิด” หลินต้าเหนี่ยว หัวเราะ “บุคคลนี้ไม่ใช่อันลั่วเฉิน เขาคืออันลั่วซี น้องชายฝาแฝดของอันลั่วเฉิน”
อมตะชางเหม่ยถอนหายใจด้วยความโล่งอกแล้วพูดว่า “เขาคือน้องชายฝาแฝด ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขาดูคล้ายกับอันลั่วเฉิน มาก”
หลินต้าเหนี่ยวกล่าวต่อว่า “แม้ว่าอันลั่วซีจะอายุน้อยกว่าอันลั่วเฉิน แต่ฉันได้ยินมาว่า เขาแข็งแกร่งกว่าอันลั่วเฉินด้วยซ้ำ”
“ยิ่งกว่านั้น แม้ว่าเขาจะอายุยังน้อย แต่เขาก็ยังมีชื่อเสียงที่น่าเกรงขามในตงฮวง และเป็นตัวละครที่โหดเหี้ยม”
“พี่ฉังเซิง นักพรต หลังจากที่เราเข้าไปแล้ว ทางที่ดีควรหลีกเลี่ยงพวกเขา”
เยี่ยชิวพยักหน้าเล็กน้อย
ในไม่ช้า อันรัวซีก็นำเหล่าสาวกของสำนักปู่เทียนเข้าไปในรอยแตกเช่นกัน
“ฉันรู้แล้ว เมื่อภูเขาอมตะปรากฏตัว นิกายชั้นนำเหล่านี้จะไม่พลาด” หลินต้าเหนี่ยวตั้งข้อสังเกต
เยี่ยชิวถามว่า “ยังไงก็ตาม ต้าเหนี่ยว ภูเขาอมตะจะอยู่ได้นานแค่ไหนทุกครั้งที่มันปรากฏขึ้น?”
“ประมาณหนึ่งเดือน” หลินต้าเหนี่ยวกล่าว “ภายในเดือนนั้น รอยแตกจะยังคงเปิดอยู่”
“ผู้ที่เข้ามาจะต้องออกมาภายในหนึ่งเดือน ไม่เช่นนั้นพวกเขาจะไม่สามารถออกมาได้”
อมตะชางเหม่ยงง “ต้าเหนี่ยว ฉันจำได้ว่า คุณบอกว่าภูเขาอมตะเปิดทุกๆห้าร้อยปี ถ้ามีคนเข้าไปแต่ไม่ออกมา พวกเขาจะรอห้าร้อยปีเพื่อให้มันปรากฏขึ้นอีกครั้งและออกมาไม่ได้แล้ว ?”
หลินต้าเหนี่ยวกล่าวว่า “เท่าที่ฉันรู้ พวกที่ไม่ออกมาภายในหนึ่งเดือนจะไม่มีวันปรากฏขึ้นอีกในภายหลัง ไม่ว่าพวกเขาจะมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้วก็ไม่ทราบ แต่ฉันเดาว่าพวกเขาส่วนใหญ่ตายไปแล้ว”
“ส่วนพวกนั้นตายยังไงฉันไม่รู้”
บูม!
ทันใดนั้น ฟ้าร้องก็ดังก้องไปทั่วท้องฟ้า และลมที่รุนแรงก็โหมกระหน่ำไปทั่วโลก ราวกับว่าผีและเทพเจ้ากำลังร้องไห้
เลือดหลั่งไหลลงมาจากท้องฟ้า
เห็นได้ชัดว่านี่คือปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นหลังจากการล่มสลายของราชาโจวอู่และปราชญ์อาวุโสพื้นที่ฮวงกู่
“สู้”
ทันใดนั้นก็มีเสียงตะโกนดังขึ้น
ผู้ฝึกฝนหลายคนรีบไปที่ด้านหน้าของภูเขาอมตะและเข้าไปอย่างกระตือรือร้น
“พวกเราก็จะเข้าไปด้วย!”
หลังจากที่เยี่ยชิวพูดจบ เขาก็คว้าไหล่ของหลินต้าเหนี่ยว และใช้ก้าวหนึ่งสิบไมล์เพื่อเข้าไปในรอยแตกอย่างรวดเร็ว
อมตะชางเหม่ยติดตามอย่างใกล้ชิด
ทันทีที่ร่างของเยี่ยชิว ลเข้าไปในภูเขาอมตะ รอยแตกก็ปรากฏขึ้นในอากาศ และจักรพรรดิ์สวรรค์อันไม่มีที่สิ้นสุดก็เดินออกมาจากนั้น
เขาจ้องมองไปที่ร่างที่หายไปของเยี่ยชิว ดวงตาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าอย่างเย็นชา
“เมื่อคุณออกมา ฉันจะส่งคุณไปสู่นรกชั้นสิบแปด!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...