วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1662

"สังเวยเลือดบริสุทธิ์?"อมตะชางเหม่ยถามอย่างสงสัย"หมายความว่าอะไร?"

หยุนซีอธิบายว่า"เผ่าปีศาจมีเทคนิคพิเศษจะเรียกว่าสังเวยเลือดบริสุทธิ์ พูดตามตรงเลยก็คือเผ่าปีศาจจะใช้เลือดตัวเองสังเวยเพื่อให้ได้ของบางอย่างมา"

"วิธีการแบบนี้มี่จริงเผ่ามนุษย์ก็ฝึกฝนเทคนิคลับนี้เหมือนมาก มีเทคนิคลับบางอย่างสามารถเพิ่มแรงในการต่อสู้ขึ้นในเวลาสั้นๆ แต่ก็ต้องแลกกับอะไรที่มากเหมือนกันเช่นหลังจากเทคนิคลับนี้หายไปก็จะหมดแรงและอ่อนแอ"

"แต่เผ่าปีศาจใช้เลือดบริสุทธิ์สังเวยหลังจากสำเร็จเผ่าปีศาจก็จะตาย"

"หรืออีกความหมายหนึ่งก็คือเลือดบริสุทธิ์เป็นชีวิตของเผ่าปีศาจ"

เยี่ยชิวเข้าใจแล้ว นี้เหมือนกับที่ลูกกิเลนใช้เลือดบริสุทธิ์เปิดใช้งานถุงเฉียนคุน

ในตอนนั้นลูกกิเลนสูญเสียเลือดบริสุทธิ์เกือบตาย โชคดีที่รอบนี้เยี่ยชิวเข้ามาในภูเขาอมตะหายาวิเศษล้านปีเจอ จึงช่วยรักษาลูกกิเลนได้

"เซียนจื้อ เลือดสีเขียวนั้นเป็นเลือดบริสุทธิ์ของจิ้งจอกเก้าหาง?"อมตะชางเหม่ยถามอีก

หยุนซีพยักหน้า"ใช่"

เยี่ยชิวพูด"อย่างงี้ก็แสดงว่ามันใกล้ตายแล้วหรือป่าว?"

"ถึงแม้ฉันอยากได้โอกาสสุดยอด แต่ถ้าเพื่อเพียงแค่โอกาสทำให้ชีวิตมันต้องจบลง ฉันก็ไม่อยากได้โอกาสนั้นหรอก"

เยี่ยชิวพูดจบเตรียมตัวปกป้องจิ้งจอกขาว

"เดี๋ยวก่อน"หยุนซีดึงเยี่ยชิวไว้และพูดว่า"ถ้าหากฉันเดาไม่ผิดละก็ที่มันทำแบบนี้เพื่อที่จะตอบแทนบุญคุณนาย"

"สบายใจเถอะมันไม่ตายหรอก"

เยี่ยชิวพูด"เมื่อกี้เธอยังบอกว่าเลือดบริสุทธิ์เป็นชีวิตของเผ่าปีศาจไม่ใช่หรอ? เมื่อกี้มันเอาเลือดบริสุทธิ์ตัวเองสังเวยไปแล้วก็แสดงว่าเอาชีวิตตัวเองสังเวยไปแล้วไม่ใช่หรอ?"

หยุนซีหัวเราะตอบ"ฉันเคยพูดแบบนั้นแต่ว่ามันไม่ใช่เผ่าปีศาจธรรมดามันเป็นจิ้งจอกเก้าหาง"

"จิ้งจอกเก้าหางเป็นราชาของเผ่าปีศาจ หลังจากที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะมีเก้าหาง"

"หางแต่ละเส้นจะเป็นเลือดบริสุทธิ์หนึ่งหยดแทนชีวิตหนึ่งครั้ง"

"ดังนั้นจิ้งจอกเก้าหางมีเก้าชีวิต"

อมตะชางเหม่ยรู้สึกเหลือเชื่อมากพูดว่า"มันมีหางห้าเส้นงี้ก็แสดงว่ามีห้าชีวิตหรอ?"

หยุนซีพยักหน้า"ใช่"

"มันมีหางห้าหางแสดว่ามีห้าชีวิต งี้ก็แสดงว่าเสียเลือดบริสุทธิ์ไปหนึ่งหยดยังเหลืออีกสี่ชีวิตแบบนี้มันยังไม่ตาย"

"แต่ว่า……

"แต่ว่าอะไร?"เยี่ยชิวรีบถาม

หยุนซีพูด"เสียเลือดบริสุทธิ์ไปหนึ่งหยดพลังยุทธ์ของมันจะลดลง"

"พลังยุทธ์ของมันน่าจะอยู่ต้งเทียนระดับแรก สูญเสียเลือดบริสุทธิ์ไปหนึ่งหยดสามารถทำให้พลังยุทธ์ของมันลดลงไปหนึ่งระดับ"

"ได้ยินมาว่าหางแต่ละเส้นของจิ้งจอกเก้าหางไม่เพียงแต่จะเป็นเลือดบริสุทธ์หนึ่งหยดยังเป็นหนึ่งชีวิตและในเวลาเดียวกันยังเป็นพลังยุทธ์หนึ่งระดับ"

"จิ้งจอกเก้าหางที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะมีเก้าหางและไม่ต่างจากเผ่ามนุษย์นักบุญ

"แต่น่าเสียดายมันยังไม่เป็นผู้ใหญ่"

เมื่อจิ้งจอกขาวน้อยได้ยินหยุนซีพูดแบบนั้น มุมปากก็ยกยิ้มขึ้นสีหน้าดูถูก

"เด็กน้อยผู้โง่เขลา ใครบอกว่าข้าเจ้าเมืองยังไม่บรรลุนิติภาวะ?"

"หึ ถ้าที่นี้ไม่ใช่ภูเขาอมตะข้าจะแสดงความแข็งแกร่งของข้าให้พวกเจ้าได้เห็นเลย"

ถ้าหากว่าหยุนซีเขาสามารถได้ยินความในใจของจิ้งจอกขาวนี้ได้คงตกใจมาก

เยี่ยชิวคิดสักพักพูดว่า"จิ้งจอกเก่าหางหยุดเถอะ ฉันไม่เอาโอกาสแล้ว

พอคำพูดนี้ถูกพูดออกไปทุกคนมั้งหมดก็ประหลาดใจ

"เจ้าเด็กเหลือขอ แกทำบ้าอะไร?"อมตะชางเหม่ยถาม

จิ้งจอกขาวหันหน้าไปมองเยี่ยชิว"ทำไม?"

"เมื่อกี้ฉันได้ยินหยุนซีบอกว่า นายต้องใช้เลือดบริสุทธิ์สังเวยการสูญเสียเลือดบริสุทธิ์หนึ่งหยดชีวิตก็จะลดลงหนึ่งชีวิต พลังยุทธ์ก็จะลดลงหนึ่งระดับ"เยี่ยชิวพูด"ถึงแม้ฉันจะไม่เข้าใจเกี่ยวกับเทคนิคฝึกฝนวรยุทธ์ของเผ่าปีศาจแต่ฉันคิดว่าการฝึกฝนวรยุทธ์ของเผ่าปีศาจคงยากกว่าของเผ่ามนุษย์"

"ใต้หล้านี้มีคนตั้งมากมายอยากให้ข้าช่วยเหลือ แต่ข้ามองยังไม่มองแม้แต่นิดเดียว"

"อย่าว่าแต่นายเป็นแค่นักพรตน้อยเลยต่อให้เป็นนักบุญที่แข็งแกร่งก็ไม่ปฏิเสธฉันหรอก"

"แต่นายกลับดีโอกาสอยู่ตรงหน้ากลับปล่อยไปโง่เขลาจริง"

เจ้าจิ้งจอกขาวคิดถึงตรงนี้และพูดว่า"ฉันไม่ชอบติดหนี้บุญคุณ โดยเฉพาะหนี้บุญคุณเผ่ามนุษย์"

เยี่ยชิวหัวเราะตอบ"เมื่อกี้ฉันบอกไปแล้วว่าฉํนช่วยนายเป็นเรื่องเล็กน้อย นายไม่ต้องเอาไปใส่ใจ"

เจ้าจิ้งจอกน้อยพูดอย่างเย็นชา"ฉันบอกแล้วว่าไม่ชอบติดหนี้บุญคุณคน ดังนั้นฉันจะช่วยนายหาโอกาสให้เจอส่วนเรื่องที่จะได้มาไหมนั้นก็ขึ้นอยู่กับว่านายจะมีปัญญาไหม"

"ไม่ได้เด็ดขาด"เยี่ยชิวพูดว่า"นักพรตเผ่ามนุษย์มองเผ่าปีศาจเป็นศัตรู นายจะโดนฆ่าได้"

"รอบนี้นักพรตเผ่ามนุษย์เข้ามาภูเขาอมตะเยอะและยังมีปรมาจารย์อีกมาก เหยาเมิ่งจากพื้นที่เทพฮุ่นตุ้นนั้นลงมือกับนายแล้ว นักพรตเผ่ามนุษย์คนอื่นถ้าเกิดเจอนายก็คงไม่มีทางปล่อยนายไว้แน่นอน"

"นายรีบเก็บเลือดบริสุทธิ์เอาไว้ เก็บพลังแรงเอาไว้"

"เยี่ยฉางเสิ่น ฉันว่านายดื้อรั้นมาก,โง่,โง่มาก......"เจ้าจิ้งจอกขาวโมโหไม่น้อยใช้อุ้งเท้าตบเลือดบริสุทธ์กระเด็นออกไป

ทันใดนั้น เลือดบรสุทธิ์ก็ตกลงหน้าผา

หลังจากนั้นเจ้าจิ้งจอกน้อยก็ร่ายคาถา

จากนั้นไม่นาน

"เฉี๊ยง！"

ทันใดนั้นท่ามกลางใต้หน้าผาลึกก็มีเสียงดาบดังขึ้นและมีหมอกดำปรากฏออกมา หมอกดำกลิ้งมาพร้อมกับพลังบางอย่างที่ปกคลุมไปทั่ว

ทุกคนในเหตุการณ์รู้สึกเหมือนเทพปีศาจปรากฏตัว

ผ่านไปสักพัก

จู่ๆท่ามกลางหมอกดำก็มีแสงสีทองสว่างเหมือนกับพระอาทิตย์แผดเผา แสงแยงตาจนทุกคนไม่สามารถลืมตาได้

เยี่ยชิวรีบเปิดใช้ตาวิเศษจ้องมองแสงสีทองนั้น วินาทีต่อมาม่านตาเขาก็หดลงทันที