"มาแล้ว!"
ในห้องส่วนตัวขนาดใหญ่ เยี่ยชิวเห็นเรือใบปรากฏจึงรีบลุกขึ้นยืน
อมตะชางเหม่ยและผู้อาวุโสวัวก็ลุกขึ้นตาม ทั้งสามคนมองออกไปทางนอกหน้าต่าง สายตาไปตกที่ด้านบนเรือใบขนาดใหญ่
เรือใบนั้นทำมาจากทองสำริดสลักไปด้วยยันต์มากมาย เห็นได้ชัดว่ามีระดับมากกว่าเรือใบของหยุนเจี๋ย
และในเวลาเดียวกัน
เสียงคนพลุกพล่านในคฤหาสน์เจ้าเมืองก็เงียบลงทันที
มองเห็นเพียงชายวัยกลางคนที่ใส่ชุดสีม่วงและชายหนุ่มที่ใส่ชุดสีเขียวยืนอยู่กลางคฤหาสน์เจ้าเมือง
"เจ้าเมืองแห่งความตายเฉียนเฉิงเอิน ยินดีต้อนรับบุตรเทพ"ชายวัยกลางคนพูดพร้อมคำนับ
ชายหนุ่มเสื้อสีเขียวก็พูดว่า"ถังเยี่ยคาราวะศิษย์พี่"
หลังจากนัั้นตามด้วย
คนรักษาความปลอดภัยในคฤหาสน์เจ้าเมืองด้านนอกด้านในทั้งหมดคุกเข่าอยู่กับพื้นและตะโดกนพร้อมกันว่า
"คาราวะบุตรเทพ!"
จากนั้นร่างสูงก็เดินออกมาจากเรือใบ
ผู้ชายคนนี้ยังเป็นชายหนุ่มดูจากหน้าตาแล้วเขาน่าจะอายุประมาณสามสิบ
รูปร่างสง่าผ่าเผยดูมีออร่าน่าเกรงขามและใส่เสื้อสีดำ เหมือนกับนกอินทรตอนกลางคืนร่างกายของเขาเต็มไปด้วยออร่าความเย็นชา
โดยเฉพาะสายตาคู่นั้นของเขาดูเฉียบคมมากราวกับว่าสมารถทะลุใจคน ทำให้คนไม่กล้าสบตา
ด้านหลังของผู้ชายสะพายดาบเหล็กสีดำขนาดใหญ่
ดาบเล่มนี้ยาวเก้าฟุตกว้างหนึ่งฟุตกว่า ใบมีไม่ได้ดูคมมากแต่ดูหนักมากกว่า
คนนี้เป็นบุตรเทพคนที่สามของสำนักหนิยหยาง——
ดาบสวรรค์ซงเชว!
ถึงแม้จะห่างกันเป็นร้อยกว่าเมตรแต่ว่าออร่าบนตัวซงเชวนั้นทำให้เยี่ยชิวและอมตะชางเหม่ยรู้สึกถึงความกดดันขนาดใหญ่
"ซงเชวคนนี้พลังไม่ได้อ่อนเลย!"อมตะชางเหม่ยพูด
"เขาเป็นทงเสินระดับกลาง"ผู้อาวุโสวัวพูด"ฉันต่อยเขาหมัดเดียวก็สามารถทำให้เขาตายได้"
โอเค นายเก่งมาก
อมตะชางเหม่ยถาม"เจ้าเด็กเหลือขอจะลงมือเลยไหม?"
"ไม่รีบ"สายตาของเยี่ยชิวไปตกที่เฉียนเฉิงเอินและถังเยี่ย
เยี่ยชิวมองแวบเดียวก็ดูออกเลยว่าถังเยี่ยวรยุทธ์ระดับหยวนอิงขั้นสูงสุด แต่ว่าหน้าของถังเยี่ยซีดขาวแสดงว่าบาดแผลยังไม่หายดี
ส่วนวรยุทธ์ของเฉียนเฉิงเอินนั้นเขายังดูไม่ออก
"ต้าลี่ วรยุทธ์ไอ่คนนั้นคืออะไร?"เยี่ยชิวชี้ไปที่เฉียนเฉิงเอินและถาม
ผู้อาวุโสวัวกวาดตามองเฉียนเฉิงเอินพูดอย่างดูถูกว่า"ทงเสินระดับกลาง ฉันต่อยเขาหมัดเดียวก็สามารถทำให้เขาตายได้"
"อาจารย์ ท่านออกคำสั่งเถอะ"
"เดี๋ยวฉันไปจัดการพวกเขาให้สิ้นซาก"
เยี่ยชิวไม่ได้พูดสายตาก็เคลื่อนย้ายไปที่ซงเชวขใวดคิ้วเล็กน้อยพูดว่า"พูดตามหลักแล้วคนอย่างระดับซงเชวต่อให้ไม่มีคนค่อยปกป้องพลังก็น่าจะสูงปกป้องตัวเองได้
เสียงพึ่งสิ้นสุดลง
นักบุญแก่ทั้งสองออกมาจากเรือใบตามหลังซงเชว ก้มศรีษะลงราวกับว่าพวกเขาเป็นทาส
"วรยุทธืสองคนนี้ยังพอใช้ได้"ผู้อาวุโสวัวกวาดตามองนักบุญแก่ทั้งสองและพูดว่า"พวกเขาเป็นระดับสูงสุดทงเสิน"
"ถ้าฉันเป็นนายจะใช้พลังทั้งหมดจับเยี่ยหวู่ซวงไว้ ลบความสบประมาท"
"แต่นายกลับมาสังสรรค์กับไอ่สวะพวกนี้ ยังมีความไร้ยางอายอยู่ไหม?"
ทันใดนั้นสีหน้าของถังเยี่ยแดงกำ
แม้ว่าวรยุทธ์และฐานะของถังเยี่ยจะไม่เทียบเท่าซงเชวแต่ยังไงเขาก็เป็นนักบุญคนที่หนึ่งของสำนักหยินหยาง ถูกซงเชวต่อว่าต่อหน้าคนมากมายนี้ทำให้เขาไม่รู้จะเอาหน้าไว้ที่ไหน
"ซงเชว ฉันเป็นบรรพบุรุษรุ่นที่เจ็ดสิบสองของนาย"
"เป็นครอบครัวเดียวกันไม่ไว้หน้ากันเลยสักนิด นายรอฉันเลย"
"รอฉันวรยุทธ์เก่งกว่านาย จะฆ่านายทิ้ง แย่งตำแหน่งบุตรเทพของนาย"
สำนักหยินหยางมีกฏหนึ่ง นอกจากผู้อาวุโสคนที่อยู่เบื้องล่างที่เป็นศิษย์น้องสามารถท้ากับบุตรเทพได้ สามารถศึกาาแลกเปลี่ยนความรู้ซึ่งกันและกันและสามารถต่อสู้เป็นหรือตายได้ สรุปเลยก้คือไม่ว่าวรยุทธ์ระดับไหนแค่สามารถฆ่าบุตรเทพได้ก็จะได้เป็นบุตรเทพ
"ซงเชวคนนี้มีนิสัยมากเลยนะมาถึงก็สามารถทำให้เฉียนเฉิงเอินและถังเยี่ยโมโห"อมตะชางเหม่ยหัวเราะพูด
เยี่ยชิวถอนหายใจพูด"น่าเสียดาย เฉียนเฉิงเอินกับถังเยี่ยไม่กล้าท้าซงเชว ไม่งั้นละก็พวกเราคงได้นั่งมองคนทะเลาะกันแล้ว"
ในเวลานี้ได้ยินแต่เสียงซงเชวพูดว่า"ผุ้นำสั่งให้ฉันมาเมืองแห่งความตายมีจุกประสงค์อย่างเดียวคือตามหาเยี่ยหวู่ซวงและฆ่าเขา"
"ส่วนเรื่องอย่างอื่นฉันไม่สนใจ"
"ถ้าหากพวกนายไม่อยากโดนลงโทษรีบแยกย้ายจากงานเลี้ยงตามฉันไปจับเยี่ยหวู่ซวง"
"เอ่อใช่ แล้วหยุนเจี๋ยล่ะ?"
"ทำไมมองไม่เห็นเขาเลย?"
ถังเยี่ยพูด"ฉันส่งข่าวให้หยุนเจี๋ยแล้ว คิดว่าเขาน่าจะถึงในเร็วๆนี้"
เยี่ยชิวรีบแจ้งให้อมตะชางเหม่ยและผู้อาวุโสวัวจากนั้นจึงก้าวออกจากห้องส่วนตัวขนาดใหญ่และพูดเสียงดัง
"ศิษย์พี่ซง ฉันมาแล้ว——"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...