“เลอะเทอะ!”
เยี่ยชิวเพิ่งจะพูดจบ ผู้อาวุโสสามของสำนักหยินหยางก็พูดขึ้น“ฉีเทียนกับเซียวยี่เฉินเป็นเหมือนพี่น้องกัน เขาจะช่วยนายฆ่าเซียวยี่เฉินได้ยังไง?”
“อีกอย่าง สำนักหยินหยางของพวกเรากับสำนักปู่เทียนเป็นพันธมิตรกัน ฉีเทียนกับเซียวยี่เฉินเป็นพันธมิตรกัน เขาไม่มีทางทำแบบนั้นกับเซียวยี่เฉินแน่นอน”
“ถ้ายังกล้าพูดจาเลอะเทอะอยู่ ระวังฉันจะตัดลิ้นนาย”
ผู้อาวุโสสามพูดถึงตรงนี้ ก็พูดกับเซียวฉงโหลวด้วยความเคารพว่า“เจ้าสำนัก เยี่ยฉังเซิงพูดโกหก ท่านเป็นผู้ปราดเปรื่อง”
เซียวฉงโหลวไม่สนใจผู้อาวุโสสาม เขาถามว่า“เยี่ยฉังเซิงทำไมฉีเทียนถึงต้องช่วยนายฆ่าลูกชายฉัน?”
“เพื่อมรดกจักรพรรดิมังกร”เยี่ยชิวพูดอีกว่า“ฉีเทียนเป็นคนร้ายกาจ เขาอาศัยตอนที่เซียวยี่เฉินกับเฉินเทียนมิ่งสู้กันจนได้รับบาดเจ็บ อาศัยตอนเซียวยี่เฉินไม่ระวังใช้หยินหยางชื่อจัดการเซียวยี่เฉิน”
“เซียวยี่เฉินไม่ทันระวัง เลยถูกหยินหยางชื่อโจมตีได้รับบาดเจ็บสาหัส”
เยี่ยชิวมองเซียวฉงโหลว“คุณรู้ไหม? หลังจากที่เซียวยี่เฉินถูกหยินหยางชื่อโจมตี เขาเจ็บปวด กระอักอาเจียนออกมาเป็นเลือด นอนเกลือกกลิ้งอยู่บนพื้น”
“ผมทนไม่ไหวที่เห็นเซียวยี่เฉินทรมาน ถึงได้ช่วยให้เขาไปอย่างสงบ……”
“คุณควรที่จะขอบคุณผม ผมเป็นคนทำให้เขาหลุดจากความทรมาน”
“นายหุบปาก!”ผู้อาวุโสสามตะคอกใส่เยี่ยชิว“เยี่ยฉังเซิง หยุดพูดจาใส่ร้ายป้ายคนอื่นได้แล้ว”
“ฉันรู้จักฉีเทียนดี เขาเป็นคนตรงไปตรงมา ไม่มีทางทำร้ายเยี่ยชิวแน่นอน”
“เยี่ยฉังเซิง เจ้าสำนักเซียวไม่มีทางชื่อคำพูดซี้ซั้วของนายหรอก…….”
จู่ๆเซียวฉงโหลวก็พูดขึ้นว่า“ฉันเชื่อ!”
ผู้อาวุโสสามสีหน้าตึงเครียด รีบพูดว่า“เจ้าสำนักเซียว ท่านอย่าไปเชื่อ เจ้าหนูนี่คิดสกปรก”
เซียวฉงโหลวพูดว่า“เยี่ยฉังเซิงฝีมือไม่ดี เป็นคู่ต่อสู้ของลูกฉันไม่ได้หรอก”
“คนที่เข้าไปในสุสานมังกร มีแค่ฉีเทียนกับเฉินเทียนมิ่งที่สู้กับลูกของฉันได้”
“เฉินเทียนมิ่งมาจากนิกายดาบชิงอวิ๋น ลูกฉันจะต้องระมัดระวังตัวดีอยู่แล้ว แต่ฉีเทียน ลูกฉันไม่ระมัดระวังแน่นอน เพราะเป็นสหายกัน”
“แต่เขาพลาดที่ไปเชื่อสหายแบบนั้น เขาถึงได้ถูกฉีเทียนโจมตี”
เซียวฉงโหลวกัดฟันกรอด“อู่จี๋เทียนจุนสอนลูกศิษย์ได้ดีจริงๆ!”
ผู้อาวุโสสามกระสับกระส่าย พูดว่า“เจ้าสำนักเซียว ท่านอย่าไปเชื่อเยี่ยฉังเซิงนะ ท่านดูไม่ออกเหรอ เขากำลังยุแยงให้สำนักแตกคอกัน”
ผู้อาวุโสสามตะคอกใส่เยี่ยชิว“เยี่ยฉังเซิงนายนี่มันจริงๆเลยนะ รู้อยู่แล้วว่าตัวเองจะตาย ยังจะมาบ่อนทำลายความสัมพันธ์ของสำนักปู่เทียนอีก ชั่วมาก”
“ฉันจะฆ่านาย”
ผู้อาวุโสสามยกมือขึ้น และฟาดไปทางเยี่ยชิว
ผู้อาวุโสตระกูลเฉินกำลังจะห้ามไว้ แต่ทันใดนั้น ——
“ครืน!”
มือขนาดใหญ่หล่นลงมาจากฟ้า ฟาดใส่ผู้อาวุโสสาม จนทำให้ผู้อาวุโสสามได้รับบาดเจ็บ
เซียวฉงโหลวลงมือแล้ว
เซียวฉงโหลวมองชายชราและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า“ในเมื่อคุณพูดออกมาว่าฉีเทียนไม่มีทางฆ่าเซียวยี่เฉิน งั้นทำไมคุณต้องรีบฆ่าเยี่ยฉังเซิงด้วย? กินปูร้อนท้อง? หรือว่าจะทำลายพยาน?”
“ไม่ใช่อย่างนั้นครับ เจ้าสำนักเซียว ท่านฟังผมอธิบายก่อน”ผู้อาวุโสสามลุกลี้ลุกลน“เรื่องนี้จะต้องมีพิรุธ รอผมตรวจแล้ว ผมจะต้องมาอธิบายท่านอย่างแน่นอน”
“ไม่ต้องแล้ว”เซียวฉงโหลวสะบัดมือ
เฮือก!
เยี่ยชิวพูดตัดบทว่า“ก่อนหน้านี้ผู้อาวุโสของสำนักหยินหยางก็พูดว่าฉีเทียนเป็นคนตรงไปตรงมา”
“นาย ——” นักปราชญ์ของพื้นที่เทพฮุ่นตุ้นถึงกับพูดไม่ออก
จู่ๆหลี่ฉางชิงก็คว้ามือมาทางนักปราชญ์พื้นที่เทพฮุ่นตุ้น คนอื่นๆตกใจขนลุกซู่ ไม่ใช่นักปราชญ์ทุกคนที่จะมีฝีมือเทียบเท่านักบุญใหญ่”
นักปราชญ์คนนั้นของพื้นที่เทพฮุ่นตุ้นลุกลี้ลุกลนพูดว่า“ศิษย์พี่หลี่ คุณอย่าวู่วาม ผม…..”
“ผมไม่ได้วู่วาม ผมใจเย็นมาก”หลี่ฉางชิงใช้ฝ่ามือฟาดที่หน้าผากของนักปราชญ์คนนั้น
เฮือก!
แก่นวิญญาณของนักปราชญ์พื้นที่เทพฮุ่นตุ้นถูกทำลาย และตายลงตรงนั้น
“อู่ชิ่งหาวสังหารลูกศิษย์ของผม งั้นผมก็เอาชีวิตของคุณ ถือซะว่าเป็นการแก้แค้นให้หลี่เจียนละกัน”หลี่ฉางชิงพูด
เยี่ยชิวมึนงง
เขาพูดจริงบ้างไม่จริงบ้างเพื่อยื้อเวลา และหาโอกาสหนีจากที่นี่
คิดไม่ถึงว่าคนเหล่านี้จะเชื่อจริงๆ
ก่อนหน้านี้คือเจ้าสำนักของสำนักหยินหยางฆ่าผู้อาวุโสสาม ตามด้วยหลี่ฉางชิงฆ่านักปราชญ์ของพื้นที่เทพฮุ่นตุ้น ตอนนี้ยอดฝีมือลดไปสองคนแล้ว
“น่าสนใจ ถ้าฉันยื้อต่อไป แบบนี้ไม่ใช่ว่าจะต้องมีนักปราชญ์ตายหลายคนเหรอ?”
ขณะที่เยี่ยชิวกำลังคิด นักปราชญ์ของพื้นที่เทพฮวงกู่ก็ถามว่า“เยี่ยฉังเซิง นายคงไม่มาบอกว่าคุณชายรองของฉันก็ตายในมือนายหรอกใช่ไหม?”
“ไม่ใช่ๆ ผมจะไปฆ่าหวังชงได้ยังไง!”เยี่ยชิวรีบโบกมือ มองไปทางนักปราชญ์คนนั้นของพื้นที่เทพฮวงกู่ และพูดว่า”หวังชงดีมาก แต่เขาตายอย่างน่าเวทนายิ่งนัก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...