วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2012

“อ้าก....”

ผู้แข็งแกร่งแห่งสุดยอดขั้นทงเสินท่านนั้นส่งเสียงออกมา ไร้ซึ่งความลังเลใจ ยอมสละร่างกายอย่างเด็ดขาด แก่นวิญญาณพุ่งออกมาจากกลางกระหม่อม แล้วหลบหนีไป

ปฏิกิริยาของเยี่ยหวู่ซวงกลับว่องไวกว่า ฟาดดาบเล่มหนึ่งออกไป ด้วยความคมอย่างมาก เพื่อหวังอยากทำลายแก่นวิญญาณ

“พอแล้ว!”

ผู้อาวุโสรองเปล่งเสียงออกมา มือใหญ่พุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว ด้วยพลังอันยิ่งใหญ่ครอบงำไว้

“ปัง!”

เยี่ยหวู่ซวงบินข้ามออกไป

พลังศักดิ์สิทธิ์หยุดไม่ได้!

แม้ว่าเยี่ยหวู่ซวงจะก้าวข้ามไปได้ถึงสองเขตแดนนเล็ก สังหารผู้แข็งแกร่งแห่งสุดยอดขั้นทงเสินไปแล้วสองคน แต่ทว่า เขาก็ไม่สามารถหยุดการโจมตีของปราชญ์ผู้ทรงพลังได้เลย

“ตู้ม!”

เยี่ยหวู่ซวงกระแทกลงบนพื้นห่างออกไปร้อยเมตร แต่ภายในหนึ่งวินาที ทันใดนั้นเยี่ยหวู่ซวงก็กระแทกลงบนพื้น ก้าวข้ามอากาศไปหนึ่งก้าว ดาบแทงทะลุทะลวงเข้าไปในแก่นวิญญาณของผู้แข็งแกร่งแห่งสุดยอดขั้นทงเสินท่านนั้น

“ตู้ม!”

แก่นวิญญาณแหลกสะลาย

จนถึงตอนนี้ ผู้แข็งแกร่งแห่งสุดยอดขั้นทงเสินองค์สาม ล้วนตายไปด้วยดาบของเยี่ยหวู่ซวง

“เจ้า....” ผู้อาวุโสรองโกรธจนแทบจะทนไม่ไหว เขาคิดไม่ถึงเลยว่า หลังจากที่เยี่ยหวู่ซวงถูกเขาตี ก็ยังสามารถฆ่าคนหนึ่งคนได้

ภายใต้ความโกรธ จึงซัดฝ่ามือออกไป

เพี๊ยะ!

เยี่ยหวู่ซวงถูกเฆี่ยนตี ตกกระแทกพื้นดังตูม อ้วกออกมาเป็นเลือดจากในปากไม่หยุดหย่อน แต่ว่า เจตจำนงฆ่าในดวงตาของเขาแข็งแกร่งยิ่งขึ้น

ผู้อาวุโสรองกล่าวด้วยความโกรธ “เยี่ยหวู่ซวง ข้ารายงานต่อเจ้า ความอดทนของข้าผู้สูงส่งมีขีดจำกัด”

“ให้โอกาสเจ้าเป็นครั้งสุดท้าย แล้วติดตามข้ากลับไปสำนักหยินหยางทันที”

“ไม่อย่างนั้น ข้าจะไม่เมตา”

“ฮึ่ย!” เยี่ยหวู่ซวงส่งเสียงฮึ่ยฮ่ายออกมาอย่างเย็นชา แล้วลุกยืนขึ้นจากพื้น

จากนั้น เขาก็หยิบขวดยาออกมา แล้วเทยาทั้งหมดเข้าไปในปากของตัวเอง

ทันใดนั้น อาการบาดเจ็บก็หายเป็นปกติ

“ชวิ้ง!”

ดาบยาวในมือของเยี่ยหวู่ซวง ชี้ไปทางผู้อาวุโสรอง แล้วส่งเสียงเยือกเย็น “ข้าไปกับเจ้าไม่ได้ หากว่าอยากจับข้า ก็ทำเอง”

“หยิ่ง! เย่อหยิ่งเกินไปแล้ว!” ผู้อาวุโสรองกำลังจะลงมือดำเนินการแล้ว ทันใดนั้น จึงสังเกตเห็นว่ารัศมีอันแข็งแกร่งกำลังเข้ามาใกล้อย่างรวดเร็ว

มีคนมา?

ผู้อาวุโสรองหลับตาครู่หนึ่ง เขาเงยหน้าขึ้นมองไปในระยะไกล ในไม่ช้า เรือลมก็แล่นผ่านท้องฟ้า

หลับตาแน่น แล้วคนกลุ่มหนึ่งก็กระโดดลงจากเรือลม

“ซวา ซวา ซวา!”

ผู้แข็งแกร่งแห่งสุดยอดขั้นทงเสินทั้งเจ็ดองค์

ทั้งหมดล้วนเป็นผู้มีฝีมือสูงของสำนักหยินหยาง

“เข้าพบผู้อาวุโสรอง” เจ็ดผู้แข็งแกร่งคำนับผู้อาวุโสรอง

ผู้อาวุโสรองจำได้ในพริบตา คนเหล่านี้เป็นศิษย์ที่วังพิทักษ์วิญญาณของเขา ทันใดนั้นความโกรธก็ปรากฏบนใบหน้าของเขา แล้วเอ่ยว่า “ข้าผู้อาวุโสก่อนออกเดินทาง สั่งให้ท่านเฝ้าดูวังพิทักษ์วิญญาณอย่างระมัดระวัง พวกเจ้าฝ่าฝืนคำสั่งของข้า ทั้งยังมาที่นี่โดยไม่ได้รับอนุญาต พวกเจ้าอยากถูกลงโทษหรือ?”

“ผู้อาวุโสรองช้าก่อน” ผู้แข็งแกร่งแห่งสุดยอดขั้นทงเสินท่านหนึ่งอธิบาย “ผู้อาวุโสรองไม่ได้รู้ทั้งหมด พวกข้าจึงออกจากวังพิทักษ์วิญญาณ ได้รับคำสั่งจากเจ้าสำนัก”

“เจ้าสำนักกังวลว่าเยี่ยหวู่ซวงเจ้าเล่ห์เกินไป จัดการได้ไม่ดี อย่างนั้นพวกเราจึงได้รับคำสั่งของผู้อาวุโสรอง จับกุมเยี่ยหวู่ซวง”

“เจ้าสำนักยังให้พวกข้าบอกต่อท่าน ขอให้ผู้อวุโสรองปกป้องคุ้มกันตัวข้า”

เดิมทีก็เป็นอย่างนี้

เมื่อได้ยินอย่างนั้น ความโกรธบนหน้าของผู้อาวุโสรองก็หายไป แต่เขากลับดูเคลื่อนไหว

“คิดไม่ถึงเลย โดยปกติแล้วเจ้าสำนักจะยุ่งตลอด ยังมาใส่ใจร่างกายของข้า ช่างทำให้ข้าซาบซึ้งใจเสียจริง”

“แม้ว่าวังพิทักษ์วิญญาณจะถูกรักษาไว้พันกว่าปี แต่การที่ได้รับการแสดงความห่วงใยจากเจ้าสำนัก ถือว่าคุ้มค่าแล้ว”

“เจ้าสำนัก ท่านวางใจเถิด ข้าจะไม่ทำให้ท่านผิดหวังอย่างแน่นอน”

ผู้อาวุโสเองก็ไม่รู้ เหตุผลที่อู่จี๋เทียนจุน ขอให้เขาดูแลตัวเอง ความจริงอยากพูดออกมา แต่ก็ไม่อยากตาย!

เป็นดังที่คาดไว้

ผู้อาวุโสรองออกคสั่งให้ผู้แข็งแกร่งแห่งสุดยอดขั้นทงเสินทั้งเจ็ด เอ่ยขึ้นว่า “พวกเจ้าไปจับเยี่ยหวู่ซวง จำไว้ ว่าเจ้าสำนักสั่งการว่าไม่ต้องการแบบที่มีชีวตอยู่”

“ขอรับ” เสียงจากคนทั้งจ็ดขานรับ

พวกเขาล้วนอยู๋ที่วังพิทักษ์วิญญาณหลายปี ในที่สุดก็ได้มีโอกาสลงมือทำ ทุกคนเองก็ตื่นเต้น

“ เยี่ยหวู่ซวงคือทงเสินระดับแรก หากพวกเราหลายคนไปด้วยกัน มันคงเป็นการไม่เคารพเขามากเกินไป ข้าแนะนำว่ามีเพียงสองคนเท่านั้นที่จะจัดการกับเขาได้ “

“พวกเราทั้งเจ็ดคน สุดท้ายแล้วใครจะเป็นคนลงมือ?”

“หรือว่า สั่งการ?”

ผู้แข็งแกร่งแห่งสุดยอดขั้นทงเสินทั้งเจ็ดต่างก็อยากลงมือ ในระหว่างการสนทนา จู่ๆ ผู้แข็งแกร่งสองคนก็รีบวิ่งไปหาเยี่ยหวู่ซวง

ทั้งสองคนนี้อยากจะแสดงต่อหน้าผู้อาวุโสรอง

ที่เยี่ยหวู่ซวงกังวลใจมากที่สุดก็คือผู้แข็งแกร่งแห่งสุดยอดขั้นทงเสินทั้งเจ็ด โจมตีไปพร้อมๆ กัน ในกรณีนี้ ความคิดของเขาที่จะสนับสนุนผู้อื่นต่อไปจะพังทลายลง

จากนั้น ผู้แข็งแกร่งแห่งสุดยอดขั้นทงเสินทั้งเจ็ดก็ลงมือพร้อมกัน กล้าเผชิญหน้ากับปราชญ์ผู้แข็งแกร่งได้

อย่างนั้น เมื่อเห็นคนสองคนที่ไม่กลัวความตายวิ่งเข้ามา เขาก็ตอบสนองทันที โดยการยิงออกไปราวกับลูกธนูที่แหลมคม

ระหว่างไฟฟ้ากับหินเหล็กไฟ

ทั้งสามปะทะกัน เริ่มการต่อสู้ขึ้น

“ฮึ่มฮึ่ม...”

การปะทะกันที่รุนแรงนั้น ราวกับเสียงท้องฟ้าระเบิด สะเทือนไปทั่วปฐพี

“เยี่ยหวู่ซวง ยอมแพ้ไปซะเถอะ!”

ระหว่างการต่อสู้ของเยี่ยหวู่ซวงกับผู้แข็งแกร่งแห่งสุดยอดขั้นทงเสินทั้งเจ็ด ขณะที่อ้าปาดตะโกนเสียงดัง ก็โบกฝ่ามือไปข้างหน้าเพื่อส่งสัญญาณให้ฆ่า

ดวงตาของเยี่ยหวู่ซวงเปลี่ยนเป็นเย็นชา ทันใดนั้นเขาก็เก็บดาบเข้าฝัก แล้วปล่อยหมัดออกไป จนทำให้เกิดคลื่นลูกใหญ่

“บู้ม!”

ผู้แข็งแกร่งแห่งสุดยอดขั้นทงเสิน ถูกทำร้ายที่ตรงนั้น จนถึงแก่ความตายทั้งกายและวิญญาณ