วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2121

ขณะนั้น อู่จี๋เทียนจุน เซียวฉงโหลว ปราชญ์ไท่เชิงและปราชญ์หวงกู่ทั้งสี่ก็ได้ตกลงร่วมกัน

สิ่งที่พวกเขาตัดสินใจคือ จะดำเนินการต่อไปจนกว่าจะฆ่าจื่อหยางเทียนจุนและทำลาย นิกายดาบชิงอวิ๋นจนสิ้นซากได้

พวกเขาทั้งหมดเป็นผู้มีอำนาจสูงสุดในตงฮวงและเมื่อเรื่องมันมาถึงขนาดนี้แล้ว พวกเขาจึงไม่สามารถถอยกลับได้

จากนั้นอู่จี๋เทียนจุนก็กระโดดลงจากหลังของฉีหลินและเดินไปข้างหน้า ร่วมกับสามคนอื่นๆ เพื่อเผชิญหน้ากับจื่อหยางเทียนจุน

ส่วนปราชญ์ที่เหลืออีกสองสามท่าน ยังคงยืนนิ่งอยู่ที่เดิม การต่อสู้ในระดับนั้น พวกเขาก็ไม่สามารถเข้าไปมีส่วนร่วมได้

เมื่อเห็นภาพนี้ ศิษย์ของนิกายดาบชิงอวิ๋นนอกแถวการรบของจักรพรรดิก็เริ่มตื่นตระหนกอีกครั้ง

"ดูเหมือนพวกเขาจะอดทนไม่ไหวแล้ว"

"เมื่อสี่ปราชญ์ ราชาออกมาร่วมมือกัน ก็เพียงพอที่จะทำลายโลกนี้ได้"

“ผู้อาวุโสสูงสุด ท่านสามารถหยุดพวกเขาได้หรือไม่?”

“……”

หยุนซานแสดงสีหน้ากังวลอย่างชัดเจน

ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่า จื่อหยางเทียนจุนนั้นแข็งแกร่งมาก แต่เขาก็ยังไม่แน่ใจว่าจื่อหยางเทียนจุนจะสามารถเป็นคู่ต่อสู้ของสี่ท่านนั้นได้หรือไม่

เพราะไม่ว่าสี่คนนี้จะเป็นใครก็ล้วนแข็งแกร่งทั้งนั้น ยิ่งเมื่อรวมพลังกันเป็นสี่คนยิ่งแข็งแกร่งขึ้นไปอีก

หยุนซาน รู้สึกตึงเครียดจนฝ่ามือเปียกไปด้วยเหงื่อเย็น

"จิ่วเจี้ยนเซียน!"

หยุนซานเรียกออกมาด้วยความตกใจ

ในขณะนั้นจิ่วเจี้ยนเซียนเดินเข้ามายืนอยู่ข้างหน้าหยุนซานอย่างรวดเร็วและถามเสียงต่ำว่า "ท่านประมุข ท่านมีคำสั่งอะไรหรือไม่?"

หยุนซานกล่าวว่า "สั่งให้ทุกคนเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้จนถึงที่สุด หากท่านอาวุโสสูงสุดไม่สามารถรับมือได้ เราก็จะร่วมสู้จนถึงที่สุดด้วยกัน"

"ได้เลย" จิ่วเจี้ยนเซียนตอบและเริ่มดำเนินการทันที

เยี่ยชิวกล่าวปลอบใจว่า "พ่อตา ท่าน..."

หยุนซานกล่าวอย่างไม่พอใจว่า "เจ้าหนู คุณสามารถเรียกชื่ออื่นได้ไหม? ยังไม่ได้แต่งงานกับซีเอ๋อร์เลย อย่าเรียกแบบนี้"

เยี่ยชิวตอบว่า "ครับ ท่านพ่อตา"

หยุนซานไม่รู้จะพูดยังไง เลยถามว่า "เมื่อกี้คุณอยากจะพูดอะไร?"

เยี่ยชิวกล่าวว่า "ผมแค่จะบอกว่า ท่านไม่ต้องกังวล พวกพันธมิตรห้าสำนักนั้นไม่สามารถทำอะไรได้หรอก"

หืม?

หยุนซานขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย จากนั้นจ้องไปที่เยี่ยชิวแล้วหัวเราะเยาะ "ไม่ผิดเลยที่เป็นเยี่ยฉังเซิง ฝีมือไม่แรง แต่วาจากลับใหญ่โต"

เยี่ยชิวยิ้มแล้วพูดว่า "ผมก็กล้าพอ ถ้าไม่อย่างนั้นคงไม่ได้พาคุณลูกสาวของท่านไป"

"ท่านพ่อตา กล้าจะท้าเดิมพันกับลูกเขยไหม?"

"ถ้าวันนี้นิกายดาบชิงอวิ๋นสามารถผ่านอุปสรรคนี้ไปได้ ท่านจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของผมและซีเอ๋อร์ได้หรือไม่?"

เยี่ยชิวย้ำว่า "จำไว้นะครับ ทุกเรื่องที่เกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์!"

ฉันเคยยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของพวกคุณไหม?

หยุนซานอยากจะถามมาก

ไม่นาน เขาก็เข้าใจเรื่องราวได้ทันที

เยี่ยชิวไม่ได้หมายถึงว่าไม่ให้หยุนซานเข้าไปยุ่งเรื่องระหว่างเขากับหยุนซี แต่หมายถึงว่าไม่ให้หยุนซานไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของเยี่ยชิวกับผู้หญิงคนอื่นๆ

"เจ้าสารเลว กินในชามยังมองเห็นหม้ออีก มันน่ารังเกียจจริงๆ อยากจะบีบคอให้ตายเลย"

หยุนซานรู้สึกโมโหมาก

ถ้าเป็นคนอื่นที่ได้ความชื่นชอบจากหยุนซี และได้เป็นเขยของเขา คงจะดีใจจนฝันหวานตื่นมาคงยังยิ้มอยู่

แต่เยี่ยชิวกลับไม่พอใจ แค่ได้หยุนซีแล้วยังไม่พอ ยังอยากมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนอื่นต่อไป

เป็นลูกสาวของหยุนซานไม่มีใครต้องการ?

แม้จะโมโห แต่ในที่สาธารณะมากมาย หยุนซานก็ไม่ได้แสดงความโกรธออกไป เขาถามว่า: "ทำไมคุณถึงมั่นใจขนาดนั้น ว่าเราจะผ่านวิกฤตครั้งนี้ไปได้?"

เยี่ยชิวยิ้มเล็กน้อย แล้วพูดว่า: "ความสามารถ!"

ความสามารถ?

หยุนซานขมวดคิ้ว

"ดี ถ้านิกายดาบชิงอวิ๋นผ่านพ้นไปได้ จากนี้ไปฉันจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของคุณกับซีเอ๋อร์"

เยี่ยชิวถามว่า: "แล้วเรื่องความสัมพันธ์อื่นๆ ล่ะ..."

มีเพียงแค่จื่อหยางเทียนจุนที่สามารถทำได้เท่านั้น หากเป็นคนอื่น แม้แต่ผู้ที่มีระดับนักปราชญ์ก็จะถูกเจตจำนงฆ่าจากสี่นักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่บดขยี้จนละเอียด

"ตุ๊บ!"

ทั้งสี่คนก้าวเดินเข้าไปพร้อมกัน

พวกเขามีแสงศักดิ์สิทธิ์เปล่งออกมาหมุนวนรอบตัวเหมือนกับว่าพวกเขากำลังหลอมรวมกับฟ้าดิน เป็นภาพที่น่าสะพรึงกลัว

พวกเขาก็เข้าใกล้จื่อหยางเทียนจุนมากขึ้นทีละน้อย

ผู้ที่ชมการต่อสู้ต่างรู้สึกหัวใจเต้นรัวจนแทบจะหลุดจากคอ ตึงเครียดไม่กล้าหายใจออกไปอย่างเต็มที่

อย่างไรก็ตาม จื่อหยางเทียนจุนกลับยกหัวขึ้นแล้วดื่มเหล้า ไม่สนใจสี่นักปราชญ์ผู้ทรงพลัง

"ลงมือ!" อู่จี๋เทียนจุนพูดจบ กำลังจะลงมือ แต่เสียงของจื่อหยางเทียนจุนก็ดังขึ้น

"รอหน่อย!"

เมื่อได้ยินเช่นนั้น สี่นักปราชญ์ผู้ทรงพลังก็หยุดการเคลื่อนไหว

ปราชญ์หวงกู่กล่าวด้วยเสียงเยาะเย้ยว่า: "ยังไง ตอนนี้รู้สึกกลัวแล้วหรือ?"

"ขอบอกเลยว่ามันช้าไปแล้ว"

"วันนี้คุณต้องตาย!"

ปราชญ์ไท่เชิงก็กล่าวว่า: "ตาแก่หนังเหนียว คิดว่าจะทนได้อีกนานแค่ไหน ดูเหมือนว่าคุณจะไม่สามารถต้านทานได้อีกแล้ว"

เฉินเป่ยโต่วกล่าวไว้ว่า "คุณได้รับบาดเจ็บหนัก ชีวิตคงอยู่ได้ไม่นาน ถ้ายังมาขัดขืนกับพวกเรา ผลลัพธ์จะเลวร้ายมาก"

"ถ้าคุณกลัวแล้วก็ยอมจำนนไปซะ"

เซียวฉงโหลวพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นว่า: "ยอมจำนนอะไรล่ะ ถ้าจะตายก็ตายเองดีกว่า"

"ตาแก่หนังเหนียวนั่น ถ้ารู้จักสถานการณ์ของตัวเอง ก็ฆ่าตัวตายไปเลยดีกว่า"

"มิฉะนั้น เมื่อเราเริ่มลงมือ ผลลัพธ์ของคุณจะน่าสยดสยองมากนะ"

อู่จี๋เทียนจุนกล่าวเพิ่มเติมว่า: "วันนี้เรามาที่นี่ มีเป้าหมายเดียวเท่านั้น นั่นคือการทำลายล้างนิกายดาบชิงอวิ๋น"

"ตาแก่หนังเหนียว หากยอมฆ่าตัวตายที่นี่ ฉันผู้สูงส่งสามารถรับประกันได้ว่าจะปล่อยให้ร่างของคุณเป็นอย่างสมบูรณ์"

"ลองคิดดู"

ใครจะไปคิด จื่อหยางเทียนจุนหัวเราะแล้วพูดว่า: "ที่จริงแล้ว ฉันกำลังจะพูดว่า ถ้าหากทั้งห้าพันธมิตรยอมจำนนต่อนิกายดาบชิงอวิ๋น ฉันสามารถให้ทางรอดแก่พวกคุณได้!"