วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2218

อมตะชางเหม่ยตกใจจนขนหัวลุก

เดิมทีเขากะจะใช้โอกาสนี้แสดงความสามารถของเขาต่อหน้าทุกคน และทำให้ทุกคนตะลึง

แต่สถานการณ์ในตอนนี้กลับทำให้ทุกคนตกตะลึง ไม่เว้นแม้แต่ตัวเขา

“ทำไมถึงได้ดุเดือดตั้งแต่เริ่มเลยล่ะ”

“สวรรค์ลงโทษ เจ้าอยากให้ข้าตายหรือไร”

“ข้ายังไม่ได้ล่วงเกินอะไรเจ้าเลยนะ!”

อมตะชางเหม่ยไม่กล้าประมาท ในมือของเขาได้สร้างตราประทับและตะโกนออกไปว่า “ไป”

เพียงพริบตาเดียว ยันต์แปดทิศที่ล้อมรอบตัวเขาไว้ก็ได้ลอยขึ้นไปบนฟ้าทีละแผ่น

อีกด้านหนึ่ง

หยุนซานเองก็กล่าวออกมาด้วยความตกใจว่า “เหตุใดสวรรค์ลงโทษขั้นต้งเทียนของชางเหม่ยถึงได้มีพลังรุนแรงกว่าปราชญ์บางคนเสียอีกเล่า”

ในพื้นที่ห่างไกล นางฟ้าไป๋ฮวาและหยุนซีก็อดตะลึงไม่ได้ โดยเฉพาะหยุนซี เพราะเธอรับรู้ว่าสวรรค์ลงโทษครั้งแรกของอมตะชางเหม่ยนั้นน่ากลัวกว่าสวรรค์ลงโทษครั้งสุดท้ายในตอนที่เธอเข้าสู่ขั้นกลางเสียอีก

จู่ๆในใจของหยุนซีก็เกิดความคิดเลวร้ายขึ้น

“หรือว่า ชางเหม่ยเต้าจ่างจะคิดทะลวงด่านสุดยอดขั้นทงเสินภายในครั้งเดียว”

“จะเป็นไปได้ยังไง”

“แล้วถ้ามันเป็นอย่างนั้นจริงๆ นั่นก็ถือว่าสมเหตุสมผลแล้วที่สวรรค์ลงโทษของเขาจะน่ากลัวถึงขนาดนั้น”

ในขณะที่หยุนซีกำลังสับสน สายฟ้าศักดิ์สิทธิ์ทั้ง 81 สายก็พุ่งกระทบเข้ากับยัน 8 ทิศสีทองกลางอากาศ

“ปัง!”

เพียงพริบตาเดียว ยันต์ 8 ทิศสีทองของเขาก็ถูกทำลายลง เดิมทียัน 8 ทิศก็ไม่สามารถป้องกันสวรรค์ลงโทษได้อยู่แล้ว

และทันใดนั้นเอง สายฟ้าทั้ง 81 สายก็ผ่านลงไปที่ร่างของอมตะชางเหม่ย

“ซวยแล้ว!”

อมตะชางเหม่ยตะโกนเสียงดังลั่น เขารีบเร่งความเร็วเพื่อหลบเลี่ยงสายฟ้า แต่สายฟ้าทั้ง 81 สายก็ไล่ตามอมตะชางเหม่ยไปทุกทิศทุกทาง

เพียงไม่นาน อมตะชางเหม่ยก็ถูกสายฟ้าผ่ามาโดนจนได้

แสงจากสายฟ้าเจิดจ้าไปทั่วพื้นดินและผืนฟ้า ไม่มีใครมองเห็นเงาของอมตะชางเหม่ยเลยแม้แต่คนเดียว ได้ยินเพียงเสียงสั่นสะเทือนเลื่อนลั่นของฟ้าผ่าเท่านั้น

เห็นได้ชัดว่า ร่างของอมตะชางเหม่ยได้ถูกสวรรค์ลงโทษกลืนกินไปแล้ว

“ผู้อาวุโสสูงสุด ชางเหม่ยเขา...จะไม่เป็นไรใช่ไหม” ภายในใจของหยุนซานเกิดความกังวลเล็กน้อย

อมตะชางเหม่ยเป็นเพื่อนของเยี่ยชิว ถ้าเขาถูกสวรรค์ลงโทษฆ่าตายแล้วก็เขาคงไม่สามารถไปอธิบายให้เยี่ยชิวฟังได้

จื่อหยางเทียนจุนเองก็ยิ้มพร้อมกล่าวว่า “วางใจเถอะ ชางเหม่ยจะไม่เป็นไร แต่เขาอาจจะต้องทรมานนิดหน่อย”

หลังจากผ่านไป 15 นาที

สายฟ้าเหล่านั้นก็ค่อยๆเลื่อนลางหายไป

หลังจากที่สายฟ้าหายไป ร่างของอมตะชางเหม่ยก็ค่อยๆโผล่ขึ้นมาให้ทุกคนเห็นอีกครั้ง

เพียงแค่เห็นใบหน้าของอมตะชางเหม่ยคิดดำสนิทราวกับพึ่งออกมาจากเหมืองถ่านหิน เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งเนื้อตัวก็เต็มไปด้วยรอยแผล หลายแผลลึกจนเห็นกระดูก

“ครืน！”

ในขณะที่อมตะชางเหม่ยปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง ร่างกายของเขาก็เต็มไปด้วยพลังงานอันยิ่งใหญ่ที่มีมากกว่าก่อนหน้านี้กำลังแผ่ซ่านออกมา

“เฮ้ เขาสามารถทะลวงด่านสุดยอดขั้นทงเสินแล้วงั้นหรอ เป็นไปได้ยังไง!” คางคกทองคำมีสีหน้าประหลาดใจเมื่อเห็นการเปลี่ยนแปลงของอมตะชางเหม่ย

สีหน้าของหยุนซานเองก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจเช่นกัน “เขารอดชีวิตจากสวรรค์ลงโทษเพียงครั้งเดียวเท่านั้น ทำไมถึงได้สามารถทะลวงด่านสุดยอดขั้นทงเสินได้กัน ไม่เห็นจะสมเหตุสมผลเลย!”

เป็นที่ทราบกันดีว่าในสถานการณ์ปกติ การทะลวงผ่านด่านพลังขั้นเล็กๆก็ยังต้องโดนสวรรค์ลงโทษอย่างน้อย 7 ครั้ง

แต่อมตะชางเหม่ยนั้นโดนสวรรค์ลงโทษเพียงแค่ครั้งเดียวกลับทะลวงผ่านขีดจำกัดไปได้ นี่มันขัดต่อกฎสวรรค์ชัดๆ

“จื่อหยางเทียนจุนจึงได้อธิบายว่า “สวรรค์ลงโทษที่เพิ่งจบไปนั้น มีสายฟ้าทั้งหมดอยู่ถึง 81 สาย นับว่าใกล้เคียงกับการลงโทษสวรรค์ขั้นปราชญ์อย่างมาก ซึ่งเหนือกว่าการลงโทษของผู้ที่อยู่ในขั้นทงเสินโดยสิ้นเชิง ชัดเจนว่า ชางเหม่ยได้ผ่านการลงโทษของขั้นสูงสุดของทงเสินทั้งหมดในคราวเดียวจึงทำให้การทะลวงด่านพลังสำเร็จลุล่วง”

“อย่างนี้ก็ได้เหรอ” หยุนซานตกตะลึงจนตาค้าง

เขาเป็นประมุขของนิกายแห่งหนึ่ง และเป็นผู้มีอำนาจเทียบเท่ากับนักบุญใหญ่ ตัวเขาเองก็ไม่เคยพบเจอใครที่สามารถเอาชนะสวรรค์ลงโทษได้แบบอมตะชางเหม่ยมาก่อน

แก่นวิญญาณของอมตะชางเหม่ยปรากฏขึ้นบนหัวของเขาดวงแล้วดวงเล่า แล้วแก่นวิญญาณเหล่านั้นก็ค่อยๆดูดกลืนพลังวิญญาณสวรรค์และโลกจนเหลือเพียงความว่างเปล่า และจนเกิดเป็นความบิดเบี้ยวขึ้นมา

หลายคนเองก็มองเห็นว่าพลังงานเหล่านั้นได้เปลี่ยนไปเป็นละอองคล้ายหยดน้ำ และถูกแก่นวิญญาณของอมตะชางเหม่ยดูดกลืนเข้าไป

“แก่นวิญญาณดวงที่ห้าปรากฏออกมาแล้ว.....”

“ดวงที่หกแล้ว!”

“พระเจ้า ชางเหม่ยเต้าจ่างยังไม่ยอมหยุดอีก”

“……”

นั่นทำให้ผู้คนทั่วทุกสารทิศตกใจจนตัวสั่น

อมตะชางเหม่ยได้ฝึกฝนจนสามารถสร้างแก่นวิญญาณได้ถึง 6 ดวง เหนื่อยทั้ง 6 ดวงก็ได้นั่งขัดสมาธิเพื่อดูดกลืนพลังวิญญาณสวรรค์และโลกซึ่งนั่นทำให้พลังและออร่าของอมตะชางเหม่ยแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ

“ไม่คิดเลยว่า คนฝึกวิชาเต๋าหน้าเหม็นนั่นจะมีพลังมากมายถึงเพียงนี้” คางคกทองคำพูดออกมาด้วยความตกตะลึง

จื่อหยางเทียนจุนยิ้มพร้อมกับกล่าวว่า “เจ้าเองก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เขาทำแบบนี้ได้นะ ถ้าเกิดเจ้าไม่ทุบตีเขานานขนาดนั้น เขาก็คงไม่สามารถฝึกฝนจนแก่นวิญญาณปรากฏออกมาได้มากมายถึงเพียงนี้”

เมื่อได้ยินแบบนั้น หยุนซานก็อดตื้นตันใจไม่ได้จึงได้กล่าวออกไปว่า “ผู้อาวุโสสูงสุด ทำไมท่านไม่สั่งให้คางคกทองคำลงมือ และให้ศิษย์ของนิกายดาบชิงอวิ๋นเอาชนะพวกนั้นทั้งหมดล่ะ”

“พวกเจ้าคิดว่าจะเอาชนะชางเหม่ยได้หรือ “จื่อหยางเทียนจุนพูดต่อว่า “ชางเหม่ยสามารถฝึกฝนแก่นวิญญาณได้มากมายขนาดนั้น ยกเว้นแต่จะใช้คางคกทองคำ แล้วยังมีจุดสำคัญอีกจุดหนึ่ง นั่นก็คือร่างกายของเขาเองก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน

หยุนซานตกตะลึง: “เป็นไปได้ไหมว่าชางเหม่ยเต้าจ่างมีร่างกายพิเศษ”

จื่อหยางเทียนจุนจึงยิ้มและตอบกลับไปว่า “ชางเหม่ยไม่เพียงแต่มีร่างกายที่พิเศษเท่านั้น แต่ยังมีร่างกายที่ไม่ธรรมดาอีกด้วย

หยุนซานพูดออกมาด้วยความตกใจว่า “ท่านผู้อาวุโสสูงสุด สรุปแล้วชางเหม่ยนั้นพิเศษยังไง

จื่อหยางเทียนจุนยิ้มบางด้วยน้ำเสียงลึกลับว่า “เดี๋ยวถึงเวลาก็รู้เอง”

ในเวลานั้นเอง อมตะชางเหม่ยก็ได้ตะโกนออกมาอีกครั้ง “ออกมา”

ตูม!

แก่นวิญญาณดวงที่เจ็ดปรากฏออกมาแล้ว