วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2240

คราวนี้คางคกทองคำโจมตีด้วยความโกรธ ถึงแม้จะควบคุมพลังไว้ที่ระดับปราชญ์สูงสุด แต่พลังและอำนาจก็ยังน่าสะพรึงกลัวกว่าก่อนหน้านี้มาก

อย่างไรก็ตาม เยี่ยชิวยังคงยืนนิ่งอยู่กับที่ พร้อมรอยยิ้มจางๆปรากฏที่มุมปาก

"ยังจะยิ้มอีก! หึ แสร้งทำเป็นลึกลับไปได้ ข้าอยากเห็นนักว่าเจ้าจะโต้กลับยังไง?"

คางคกทองคำตัดสินใจไม่ออมมืออีกต่อไป ไม่สนใจอะไรแล้ว ขอซัดเยี่ยชิวก่อนว่ากัน

เมื่อเห็นว่า กำปั้นของมันใกล้เข้ามาหาเยี่ยชิวทุกที

ทันใดนั้น เยี่ยชิวก็เคลื่อนไหว เขายกมือขวาขึ้นอย่างแผ่วเบา และในพริบตา เปลวไฟสีน้ำเงินก็ปรากฏขึ้นที่ปลายนิ้ว

"คุณชายเยี่ย หากเจ้าคิดจะใช้เปลวไฟกระจอกๆแค่นี้มาสู้กับข้า ข้าบอกเลยว่าเจ้าคิดผิด เปลวไฟแค่นี้ จะทำอะไรข้าได้!"

คางคกทองคำกล่าวอย่างดูแคลน ขณะที่กำปั้นของมันพุ่งเข้าหาเยี่ยชิวอย่างรวดเร็ว

"เปลวไฟกระจอก? หึหึ..." เยี่ยชิวยิ้มเยาะ ทันใดนั้น ความร้อนระอุรุนแรงก็ปะทุออกมาจนปกคลุมทุกสิ่ง!

นี่มันอะไรกัน!?

คางคกทองคำสะดุ้งสุดตัว!

ในตอนนี้ มันรู้สึกเหมือนถูกโยนเข้าไปในกองไฟ ร่างกายถูกแผดเผาร้อนระอุจนแทบจะละลาย

ทันใดนั้น เปลวไฟสีน้ำเงินที่ปลายนิ้วของเยี่ยชิวก็พุ่งทะยานขึ้นฟ้า ราวกับมังกรเพลิงขนาดมหึมา ก่อนจะโถมเข้าใส่มันอย่างรุนแรง!

ในขณะนี้ ร่าวกายของคางคกทองคำกำลังลุกไหม้ และรู้สึกเหมือนกำลังถูกแผดเผา

“ไฟพิเศษ! ไฟพิเศษระดับจักรพรรดิ!”

คางคกทองคำแตกตื่นสุดขีด รีบชักหมัดกลับแทบไม่ทัน ก่อนจะร้องออกมาอย่างตื่นตระหนก： “คุณชายเยี่ย! พอเถอะ! เรามาคุยกันดีๆ!”

แต่ดูเหมือนเยี่ยชิวจะไม่ได้ยินสิ่งที่มันพูด เปลวไฟระดับจักรพรรดิโหมกระหน่ำลงมาจากฟากฟ้า ราวกับสายน้ำมหาศาลที่ไม่มีวันหยุดไหล

ใบหน้าของคางคกทองคำซีดเผือด

มันรู้ดีว่า หากถูกเปลวไฟจักรพรรดินี้ปกคลุม ต่อให้มันไม่ระงับพลังไว้ ก็อาจถูกแผดเผาจนไม่เหลือแม้แต่เถ้าธุลี!

คางคกทองคำไม่ทันคิดอะไรมาก รีบหันหลังพุ่งหนีไปไกลสุดแรงเกิด

เมื่อรู้สึกว่าเปลวไฟร้อนระอุด้านหลังหายไป มันจึงค่อยๆชะลอฝีเท้า หันกลับไปมอง ไม่รู้ว่าเยี่ยชิวและเปลวไฟก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยตั้งแต่เมื่อไหร่

"หรือว่าคุณชายเยี่ยรู้ว่าตัวเองสู้ข้าไม่ได้ เลยใช้แค่เปลวไฟจักรพรรดิมาขู่ข้า แล้วก็ฉวยโอกาสหนีไป?"

"เคราะห์ดีที่ข้าวิ่งเร็ว ไม่อย่างนั้นคงเสียท่าไปแล้ว..."

คางคกทองคำพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำ：“"แต่ก็ไม่รู้ว่าคุณชายเยี่ยหนีไปทางไหนแล้ว?"

ทันใดนั้น เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นจากข้างหลัง

“ข้าอยู่นี่”

คางคกทองคำสะดุ้งโหยง รีบหันกลับไปมอง ทันใดนั้น ไม้เถาวัลย์สีดำพุ่งวาบออกมาจากความว่างเปล่า ตวัดใส่มันอย่างแรง!

"หึ คิดจะลอบโจมตีข้า? มาลองดู——"

คางคกทองคำเตรียมเงื้อหมัดสวนกลับไปทันที แต่แล้ว เหมือนมีเชือกที่มองไม่เห็นพันธนาการมันไว้ทั้งตัว มันไม่สามารถขยับได้เลย!

"ข้าถูกผนึกไว้งั้นหรือ!?"

คางคกทองคำเพิ่งคิดได้ แต่ยังไม่ทันได้ทำอะไร ร่างกายก็รู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรง

"เพี๊ยะ!"

แส้เทพตวัดเข้าที่ตัวมันเต็มแรง! ทันทีที่โดนฟาด คางคกทองคำก็ปลิวกระเด็นออกไปกลางอากาศ ร่างหมุนคว้าง!

"อะไรนะ!? คางคกทองคำถูกคุณชายเยี่ยฟาดกระเด็น!?"

"เป็นไปได้ยังไง!?"

ฝูงชนที่เฝ้าดูเหตุการณ์ต่างตกตะลึงจนพูดไม่ออก

แต่ว่า ขณะที่คางคกทองคำยังลอยอยู่กลางอากาศ เยี่ยชิวได้ใช้วิชาหนึ่งก้าวทะลุฟ้า พุ่งเข้าประชิดตัวและโจมตีอีกครั้ง

《หนึ่งก้าวทะลุฟ้า》คือวิชาเทพที่ถูกถ่ายทอดโดยยอดปราชญ์ในอดีต เป็นสุดยอดวิชาที่ขึ้นอยู่กับระดับพลังของผู้ฝึก ได้ผลลัพธ์ในการฝึกฝนต่างกันออกไปตามความสามารถของผู้ฝึก

ตามบันทึกของวิชานี้ หากบรรลุระดับสุดยอดขั้นแกนทอง หนึ่งก้าวจะสามารถก้าวได้สิบลี้

ระดับสูงสุดของต้งเทียน หนึ่งก้าวร้อยลี้

ระดับขั้นหยวนอิงสูง หนึ่งก้าวพันลี้

หากเป็นระดับสุดยอดขั้นทงเสิน หนึ่งก้าวหมื่นลี้

แต่ถ้าถึงระดับปราชญ์ จะสามารถหนึ่งก้าวทะลุฟ้าได้เลย

"ไม่ยุติธรรมตรงไหน?" เยี่ยชิวถามกลับ

คางคกทองคำพูดว่า：“เจ้ามีเปลวไฟจักรพรรดิ แบบนี้มันไม่ยุติธรรมต่อข้า!"

เยี่ยชิวหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า：“เจ้าก็ใช้เปลวไฟจักรพรรดิได้เหมือนกันนี่"

เวรเอ๊ย! ถ้าข้ามีเปลวไฟจักรพรรดิ ต้องรอให้เจ้าบอกด้วยเหรอ?

"ยังไงข้าก็ไม่ยอมรับ!" คางคกทองคำพูดด้วยสีหน้าดำคร่ำเครียด

เยี่ยชิวพูดว่า：“จะยอมรับหรือไม่ก็แล้วแต่เจ้า แต่ความจริงก็คือเจ้าพ่ายแพ้ไปแล้ว"

"เจ้า—!" คางคกทองคำโกรธจนพูดไม่ออก

"เอาล่ะ ข้าล้อเล่นน่า อย่าโมโหไปเลย" ยี่ยชิวพูดว่า：“เราสู้กันอีกรอบ คราวนี้ข้าจะไม่ใช้เปลวไฟจักรพรรดิ เจ้าว่าไง?"

คางคกทองคำถึงกับตาเป็นประกาย "เจ้าพูดจริงหรือ?"

"จริงยิ่งกว่าจริง" เยี่ยชิวพยักหน้า "ว่าไง เจ้าจะสู้ต่อไหม?"

"แน่นอน รับหมัดข้าไป!" คางคกทองคำพุ่งเข้าใส่ ทุบหมัดใส่เยี่ยชิวอย่างเต็มแรง!

ครั้งนี้ เยี่ยชิวไม่ใช้เปลวไฟจักรพรรดิ ไม่ใช้แส้เทพ แต่ใช้เพียงพลังในร่างทั้งหมด พุ่งหมัดออกไปปะทะโดยตรง

คางคกทองคำได้ระงับวรยุทธ์ของเขาไว้ เยี่ยชิวก็อยากจะเห็นว่าระยะห่างระหว่างจุดสูงสุดของตัวเองกับนักปราชญ์นั้นอยู่ห่างไกลกันมากน้อยแค่ไหน?

ทันใดนั้น หมัดทั้งสองปะทะกันโดยตรง

"ตู้ม!"

ทันใดนั้น พลังมหาศาลระเบิดออกกลางอากาศ ราวกับฟ้าผ่ากระทบผืนดิน เสียงกัมปนาทดังสนั่นหวั่นไหว

คลื่นพลังกระจายออกเป็นวงกว้าง พื้นใต้เท้าแตกร้าวเป็นเสี่ยงๆ

การปะทะกันครั้งนี้ พวกเขาเลือกปะทะกันโดยตรง มันน่าสะพรึงกลัวมาก จนแม้แต่พื้นดินก็สั่นสะเทือน!

แล้วในชั่วพริบตา

ทุกคนมองเห็นอย่างชัดเจน คางคกทองคำกระเด็นถอยหลังไปสิบก้าว แต่เยี่ยชิว ยังคงยืนอยู่ที่เดิมโดยไม่ขยับแม้แต่นิดเดียว